از : هومن دبیری
عنوان : ۳۰ سال منتظر انقلاب
چقدر آموزنده ست که دوستان راه کارگر امروز " شجاعانه" از انقلاب شکوهمند ضدسلطنتی دادمیزنند و بلافاصله و " مغرورانه" از "افتخارات " سیاسی خود با شعار " انقلاب مرد انقلاب دیگری باید کرد " برای خودشان دسته گل میفرستند. البته کسانی که در انقلاب بهمن شرکت داشتند بخاطر میاورند که نقش کمی و کیفی راه کارگر در بعداز انقلاب چگونه بود و اگر باور داشته باشیم که جبهه دموکراتیک ایران تنها سازمان سیاسی بود که تاکید بر آزادیهای سیاسی و دموکراسی را پپش برد کاملا روشن می توان گفت که سایر جریانها باز جمله راه کارگر به آزادیها به اشکال مختلف بهاپی ندادند و دست ارتجاع را باز گداشتند که با کمک بخشی از مردم طرفدار انقلاب - فاشیستی ترین اعمال را بر فعالان سیاسی اعمال نماید که در ۱۰۰ سال اخیر بی سابقه بود.
کسی نیست که برای "چپ های انقلابی" تفهیم کند که در فردای ۲۲ بهمن که مردم به یکی از بزرگترین پیروزیهای تاریخی دست یافته بودند بسیار بچگانه مینمود که بگوپی "انقلاب مرد انقلاب دیگری باید کرد" مگر به میل راه کارگر و هر نیروی دیگریست که نبض انقلاب را تنظیم می کند.
پس نقش مردم و طبقه ی کارگر چه میشود؟ تصادفی نبود که در روزهای با شکوه انقلاب بهمن که میلیونها ایرانی در حال بزیر کشیدن سلطنت بودند نیروهایی که بعدا راه کارگر را بنیاد گذاشتند در کارخانه ی جنرال مقدمات تحقق انقلاب کارگری را تمرین میکردند و "فاتحه "انقلاب بهمن را از قبل خوانده بودند و به آن کاری نداشتند.
امروز هم پس از ۳۰ سال منتظر انقلاب خود هستند و معلوم نیست چگونه تحقق خواهد یافت .
۱۶۱۲ - تاریخ انتشار : ۱۰ تير ۱٣٨۷
|