اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱٨ تير ۱٣٨۷ -  ٨ ژوئيه ۲۰۰٨

جنگل مشتها جوانه کرده است
آسمان را سلام میدهد
به بهار عصیان بگویید
زودتر بیاید


کارگران ,هم وطنان, دانشجویان, زنان,فرهنگیان و تمامی اقشار شریف و آزاد اندیش میهن

در آستانه فرا رسیدن سالروز قیام خونین کوی دانشگاه هستیم.روز ۱٨ تیر سال ۷٨ را هرگز از یادها نخواهیم برد. صحنه هایی که جز در انقلابات به چشم ندیده بودیم. پیکرهای به خون تپیده فرزندانمان, پیراهنهای خونین برادران و خواهرانمان, گاز اشک آور و باتوم و قفس,به دام انداختن بالنده ترین فرزندان این آب و خاک ... تلاش برای نابودی دانشگاه و اندیشه های پویا.بله! اینها هرگز از یاد ما کارگرانی که ازصبح تا شام در پستوهای کارخانه زحمت میکشیم و عرق میریزیم تا برای فرزندان دانشجویمان لقمه نانی بیاوریم تا بتوانند درست بیاندیشند و درست عمل کنند نخواهد رفت.
بله!درآستانه نزدیک شدن به سالگرد کوی دانشگاه هستیم. آن کشتار و آن فجایعی که در آن زمان رخ داد و آن دانشجویان عزیزی که در آن زمان به خاک افتادند و البته به نظر ما شهید شدند از یادهای ما نخواهد رفت. به راستی باید درود بی پایان خود را نثار این شهیدان راه آزادی وطن کنیم.
از آنجایی که رسیدن به اهداف آزادی خواهانه و عدالت جویانه آرزوی همه اقشار این خاک ستمدیده است و با تاکید براین موضوع که متحد شدن تمام اقشار تنها راهی است که از طریق آن میتوانیم این آرزو را محقق کنیم جامعه کارگری کل کشور نیز با جنبشهای دانشجویی اعلام همبستگی و اتحاد میکند. ضمن درود بر عزم راسخ دانشجویان سراسر کشور که در تمامی این روزها لحظه ای از خواست خود برای برقراری آزادی کوتاهی نکردند اعلام میداریم که ما از شما حمایت میکنیم چرا که درد دل,درد دل همه است,جامعه کارگری و دانشجویی و یا... هیچ فرقی در این رابطه با هم ندارند و همه باید با هم باشیم.ما همه یک حرف را میزنیم و یک درد را فریاد میکنیم.امروز دانشگاه, فردا کارخانه,روز بعد مدرسه و فردایی دیگر در صحن خیابان ما باید همه با هم یک صدا درد ها را فریاد کنیم و همه با هم یکی شویم تا به آنچه لایق یک زندگی انسانی است برسیم.
اینک زمانه ای شده است که حرمت ها را شکسته اند. به راستی حرمت دانشگاه کجاست؟حرمت اندیشه کجاست؟ برای پاس داشتن حرمت انسان ما با شمائیم. دور باد از میهن ما که صحن دانشگاه این خروشان ترین سنگر ایستادگی به خون جوانان آغشته شود! و دور باد از هر قشری که در مواجه به این فجایع سکوت اختیار کند
جامعه کارگری سراسر کشور دست در دست دانشگاه میگذارد. شعارهای شما شعارهای ماست شما فریاد میزنید که” ای آمران سرکوب از ظلمتان به خشمیم   ما زن و مرد جنگیم بجنگ تا بجنگیم “و ما این شعار را با تمام توان با صدای پتک و آهن و چرخهای تولیدمان هم صدا میکنیم و با شما فریاد میزنیم. ما هم این شعار را از صحن دانشگاه به حیاط کارخانه می آوریم و یک صدا میشویم.
جنبش کارگری با شما اعلام همبستگی میکند. شما تنها نیستید و قلم ما صدای شماست.


پر توان و متحد تر باد جنبش سراسری دانشجویی و کارگری
مرگ بر استبداد,درود بر آزادی
جامعه کارگری کل کشور
تیرماه ۱٣٨۷

امضا:
انجمن دفاع از کارگران و بیکاران
جمعی از فعالین کارگری شرق تهران
جمعی از فعالین کارگری سمنان
انجمن همبستگی با کارگران
جمعی از کارگران حق پایمال شده و اخراجی شرق تهران
انجمن کارگری صدای کاوه ها
جمعی از کارگران کارخانه ایران تایر
کمیته کارگری پویا
جمعی از بازنشستگان ارومیه