اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۲۲ تير ۱٣٨۷ -  ۱۲ ژوئيه ۲۰۰٨

خبرنامه امیرکییر: نشست منطقه ایی شمال غرب، غرب و جنوب غرب انجمن های اسلامی دانشجویان (دفتر تحکیم وحدت) در همدان برگزار گردید. این نشست روز گذشته در همدان و با شرکت اکثریت دانشگاه های عضو این اتحادیه در غرب ایران و با دستور جلسه بررسی مسائل و دغدغه های مشترک و نیز آسیب شناسی مشکلات اخیر پیش آمده در مجموعه برگزار شد.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر، در ابتدای برنامه امین نظری (عضو شورای مرکزی انجمن اسلامی همدان) مجری برنامه، از مهدی عربشاهی (عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت) دعوت کرد تا مباحث خود را درباره اهمیت برگزا ری نشست هایی این چنین بیان کند. آقا ی عربشاهی ابتدا به آسیب شناسی برنامه های برگزار شده در مجموعه دفتر تحکیم در مدت دو سال گذشته و نوع ارتباط شورای مرکزی با شهرستان ها و به طور کلی مجموعه شورای عمومی پرداخت. مهدی عربشاهی با عنوان اینکه هر چند در این دو سال به تعداد نشست ها افزوده شده ادامه داد: “اما چون اکثریت جلسات در تهران بوده است و نشست هایی در این سطح در شهرستان ها به دلایل مختلف تشکیل نگردیده هنوز نتوانسته ایم ارتباط موثر و مفید را که در آن انباشت تجربه حاصل گردد به وجود آوریم که مطمئنا برگزاری چنین برنامه هایی پتانسیل های موجود در مجموعه را فعال تر خواهد کرد و نیز در فضای فعلی در افزایش شفافیت در مجموعه مفید به فایده خواهد بود.
دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت با اشاره به اینکه در این موقعیت استفاده از این محمل در جهت افزایش انسجام بیشتر در مجموعه و نیز بازتعریف نوع رابطه با جریان های فعال و موثر منطقه ای تاثیر بسیاری می دارد، افزود: “از طرف دیگر حتی اگر امکان برگزاری ماهانه چنین نشست هایی نباشد با توجه به مشکلات متعددی که انجمن ها بدان دچار هستند می توان با استفاده از امکانات جدید نظیر اینترنت و برگزاری نشست های مجازی و همین طور تهیه کلیپ و موارد شبیه به آن از عملکرد انجمن ها و در اختیار قرار دادن آن به سایر اعضای شورای عمومی انجمن ها را از وضعیت یکدیگر مطلع گرداند. به گزارش خبرنامه امیرکبیر، عربشاهی در پایان با گرامی داشت یاد دانشجویان در بند به ویژه بازداشت شدگان اخیر در شهر مشهد از انجمن اسلامی همدان به خاطر برگزاری این نشست تشکر کرده و خواستار آن شد که جلساتی شبیه به این نشست در آینده نیز به صورت منظم به وسیله سایر انجمن های منطقه برگزار گردد.
در ادامه جلسه امین نظری، مجری برنامه، از آقای تقی رحمانی (فعال ملی- مذهبی) دعوت کردند تا مباحث خود را به استماع شرکت کنندگان برسانند.
رحمانی با تقسیم بندی دو جایگاه برای خود به عنوان: ۱- روشن فکر و ۲- فعال سیاسی، عنوان نمودند که امروز از منظر یک روشنفکر قصد دارد به نقد جنبش دانشجویی و نسبت آن با مسایل آتی کشور بپردازد. ایشان در ادامه با ذکر تجربه تاریخی دموکراسی خواهی در ایران آن را یک دور خطرناک دانسته که به دلیل سیکل بسته احزاب روشن فکران و دانشجویان و نیز با توجه به آن که رهبران احزاب معمولا از درون همین انجمن ها در فعالیت های آینده یشان بر می خیزند که باعث می شود همان فضای انتزاعی و غیرعملی را حفظ کنند و بیشتر آوانگاردی باشند که در نتیجه در تماس با جامعه و بسط حرکت با مشکل مواجه می گردند.
رحمانی در ادامه با گریز زدن به تاریخ و عدم یادگیری از تاریخ و تکرار آن گفت: “در تاریخ ایران چه در دوره مشروطه و چه پس از آن در زمان شریعتی در تمامی جریانات روشنفکری جامعه حتی آنهایی که مخالف وی بودند این مسئله یعنی نحوه برقراری ارتباط موثر که به سمت نمود عملی برود با بخش اعظم جامعه عقیم بوده اند و باعث گردیده که دیگرانی بر موجی که آن ها درست کرده اند حاکم گشته و منحرف کنند پس به جای شعار بهتر است وارد فضای تساهل و مدارا شویم، بپذیریم که دموکراسی صبر و حوصله می خواهد و بازی عرضی است و استاندارد های آن تنها در این شرایط دست یابیدنی است.” رحمانی باتوجه به نقش دانشجویان در شکل گیری جامعه مدنی گفت: از ۱۳۱۴ تا امروز همیشه جریان دانشجویی به دلیل فقدان نهاد های موثر مدنی در ایران بار سنگین مبارزه را به دوش کشیده است و با توجه به ویژگی آرمان خواهی آن روز به روز رادیکال تر و انتزاعی تر گردیده است. دانشجویان از این غافل شده اند که حرکت به سمت دموکراسی الزاما به آن نمی انجامد. الیته روشنفکران هم به نوبه خود بسیار مقصر می بوده اند. امروز در ترکیه تجربه ای وجود دارد که علی رغم اینکه روشنفکری آن عمر و عمق کمتری نسبت به جامعه ما می دارد در بسط دموکراسسی و توسعه دغدغه موثر آن در جامعه بسیار موفق است. مشکل آنجاست که نه رهبران احزاب نیم بند موجود در ایران و نه روشنفکران و نیز به تاثی از آن ها دانشجویان هیچ کدام سعی نکرده اند بی واسطه خود را در تماس با جامعه قرار دهند و از نزدیک مسائل آنها را درک کنند این مسئله باعث شده که دیالوگ به صورت موثر شکل نگیرد و دور باطل دموکراسی خواهی در ایران تکرار شود. ما هنوز در ایران بر سر دو راهی قوام-مصدق! روحانیت-سلطنت! ایستاده ایم. این مباحث حتی در محافل آکادمیک ما مطرح است که بسیار تاسف انگیز می باشد چرا که ما باید خود را از دوگانگی خوب و بد رها کرده و افراد را به جای آرمانی واقعی ببینیم تا به درستی قادر به نقد آنها و استفاده از تجربه تاریخی آن زمان باشیم. برای میل به این هدف رحمانی ذکر کرد: لازم است پیش از هر چیز مرحله ایران مشخص گردد اینکه آیا ایران در مرحله دموکراسی لیبرال تمام عیار است یا دموکراسی سوسیال تمام عیار و یا دموکراسی غیر متمرکز ملی می باشد. اگر احزاب و روشنفکران به تعیین مرحله که بحثی راهبردی است فارغ از دیدگاه فکری خاص خود بپردازند در تعیین نقشه راه و نوع رابطه با جامعه بسیار موفق تر خواهد بود. دانشگاه و جنبش دانشجویی با توجه به آنکه در این مقطع دموکراسی خواهی را به عنوان شعار خود قرار داده باید دقت کند که دموکراسی خواهی بخشی از آزادی خواهیست نه مساوی آن و حتی ممکن است در مقطعی در مقابل آن قرار بگیرد یا به وسیله دولت ها صوری و فرمایشی گردد. آنچه که در جامعه امروز متاسفانه به سمت میل به آن هستیم؛ دانشگاه ایران همیشه زنده بوده و روشن فکری در صد سال اخیر به شدت در ایران حضور داشته است اما در میل به اهداف موفق نبوده و جریان تولیدی آن معمولا به وسیله نهاد های سنت و یا تمامیت خواهی منحرف گردیده است. باید از تجربه ترکیه و بنگلادش استفاده کنیم و از زیاده خواهی دست برداریم، هزینه ها را بپذیریم. از موضع بالا با جامعه و مردم برخورد نکنیم تا اعتماد آن ها به ما افزایش یابد و بتوانیم دموکراسی خواهی را مانند دغدغه نان شب به مردم تبدیل کنیم. دوری از قدرت نباید به عنوان دوری از جامعه مدنی که قوی ترین قدرت است تلقی گردد تا اطلاع ثانوی احزاب و دانشجویان باید سعی کنند تماس خود را با مردم و اصناف و جریانات هویت خواهی و نیز زنان افزایش دهند بدون آنکه از آنان انتظاری داشته باشند تا سرمایه اجتماعی لازم شکل بگیرد و سیکل معیوب گذشته تکرار نگردد.
در ادامه مهمان دیگر برنامه آقای حسین مجاهد دبیرکل حزب جامعه مدنی ایران به ایراد سخنرانی پرداخت. مجاهد با اشاره به تجربیات خود در سالهای نخستین انقلاب ایران و توصیف شرایط امروز ایران حرکت بسیار شدید تمامیت خواهان و افزایش هجمه هایشان در جهت برخورد حداکثری با جریان دموکراسی خواهی در ایران را طبیعی دانست و راه مقابله با آن را باز تعریف روابط بین فعالین جریان دموکراسی خواه و پرهیز از اتهام زنی در میان آنان دانست. در پایان دبیرکل حزب جامعه مدنی ایران عنوان کرد که ما باید به سطحی برسیم که قبول کنیم هر کس حق دارد همانگونه که می خواهد باشد و در همان جهت عمل کند منتهی ما باید مناسبات مان را با عمل وی مشخص کنیم و حقش را به رسمیت بشناسیم و برخوردمان حذفی نباشد.
نشست در بعدازظهر پنجشنبه با گزارش انجمنها از فعالیت هایشان رسما آغاز به کار کرد سپس تریبون آزاد با محوریت مباحث درون تشکیلات و نقد درون تشکیلات برگزار شد و اعضای انجمن های حاضر در این نشست به بیان دیدگاه هایشان پرداختند. در پایان مقرر شد تا مواضع انجمن های حاضر در نشست پیرامون مسائل اخیر در غالب قطعنامه پایانی طی روزهای آتی منتشر شود.