عنوان : درود بر روان پاک شهدای مقاومت جنبش نوین کرد
پژاک سازمانی با قشر جوان و متشکل از دانشجویانی آگاه خود توانسته است با سرعت زیاد از شهرهای شمالی کردستان (ماکو) تا جنوبی‌ترین شهرهای کردستان (ایلام و خرم‌آباد) نفوذ کند و این هم برای احزاب کردی کلاسیک یا به اصطلاح خودشان اصیل، قابل درک نیست.

اما واقعا اگر آنها اصیل و ضد آدم کشی هستند،
پس چرا ۷۰۰ پیشمرگه همدیگر را با دست خود کشتند؟
چرا کومله‌ و دمکرات سالها جنگ همدیگر کردند؟
ضربه‌ای که آنها به خودشان زدند، هیچ وقت سپاه پاسداران و رژیم اسلامی نتوانست به آنها وارد کند، کی و چه کسی جوانگوی این آدم‌کشی‌ها و برادرکشی‌های آنها هست ؟
شما در کردستان عراق مشغول کباب کردن و نوشیدن پیک‌های ویسکی هستید و منتظر امریکا یا قیام مردم ایران هستید که بار دیگر مانند سال ۱۳۵۷ بر سفر مردم مهمان شوید، اما این بار مردم کرد هوشیار هستند.

ده‌ها سوال دیگر هست که مردم کرد عملکرد این چندین ساله آنها را فراموش نخواهد کرد.

پس پژاک توانسته است در سیاست دفاع مشروع خود سربلند و پیروز باشد و ضمنا هر کس توان مبارزه با رژیم اسلامی ایران ندارد.

زنده باد جنبش نوین مبارزات کرد
به رهبری پژاک
۱۹۴۱ - تاریخ انتشار : ۲۷ تير ۱٣٨۷       

عنوان : با درود بر پژاک
مدتیست که‌ این نام ورد زبان هر کسی در کوچه‌ پس کوچه‌های شهرها و روستاهای کردستان است.
این حزب جای خود را در میان دل و افکار مردم جای داده‌ و توانسته‌ در مدت زمان کوتاهی تنها امید ازادی مردم شود.
بدون شک چنین کاری در چنین مدت زمان کوتاهی کاری ساده‌ و آسان نیست.
پژاک توانسته‌ در میان مردم ذوب شود. در هر جایی شدت و زور بر سر مردم بوده‌ پژاک در ان نقطه‌ اماده‌ بوده‌ و هست و از مردم پشتیبانی میکند. عملیاتهای دفاعی پژاک را نمیتوان با سیاستهای غیر انسانی و نا دمکراتیک جمهوری اسلامی در یک ترازو نهاد.
پژاک در میان مرد کرد در کردستان است. کجا بر مرد حمله‌ میشود پژاک در انجا به‌ دفاع مشروع میپردازد.
اخر کلام اگر سیاست و تاکتکیکهای احزاب کلاسیک درست بود امروزه‌ به این وضعیت دچار نمیشدند و رهبران ان احزاب در شهرهای اروپا رانندی تاکسی نمیشدند.

از موضعگیری پژاک ممنونم و این موضعگیری مایه‌ی دلخوشی مردم در کرمانشاه نیز شده‌.
۱۹۲٨ - تاریخ انتشار : ۲۷ تير ۱٣٨۷       

عنوان : تروریستها نمیتوانند ازادی بیاورند
پژاک تروریست و جمهوری اسلامی تروریست دو روی یک سکه هستند. ادمکشی هرگز نمیتواند با هر دلیلی توجیه شود.کشتن سرباز و بسیجی و پاسدار اگر افتخاری ماورد که مجاهدین انرا قاپیده بودند. در ضمن پژاک شاخه پ کا کا ست و اصلا حزب کردستان ایران نیست که بعضی ها هول شده اند.در کردستان ایران درست و یا نا درست دو حزب کردی اصیل وجود دارند و اگر ادمکشی را راه درست میدانستند مطمعن باشید منتظر پژاک نمیماندند.
۱۹۲٣ - تاریخ انتشار : ۲۷ تير ۱٣٨۷       

عنوان : پژاک سمبل سبک نوین مبارزه ایرانی وکردها
قضاوت بر پژاک، که تاسیس آن از سال ۲۰۰۴ است، برای ناظران سیاسی کاری دشوار است، اما اگر بر نحوه و چگونگی مبارزه احزاب کلاسیک ایرانی و کردی نگاهی بیندازیم، می‌توانیم با عملکرد این احزاب و بودن و وجود رژیم جمهوری اسلامی ایران تا حال، می‌توان به امتحان مبارزات آنها نمره داد.

بدین معنی که احزاب کلاسیکی که برای حل و راهکار معضل حکومت اسلامی ایران، راهی اروپا یا در کردستان عراق اردوگاه‌نشین شده و در کمپ‌ها یا در شهرهای اروپایی یا امریکا، با هر شرایط ذلت‌باری خود را وفق می‌دهند، مسلما مبارزه پژاک برای آنها قابل درک نیست و نمره این احزاب هم، با تک ماده در امتحان مبارزات ایران و کردستان قبول نخواهند شد.

آنها با این شکل استدلال‌ها : چریک های فدایی خلق بار ها در محاصره افتادند ، از ترس اینکه مباده زن و بچه ی مردم این میان کشته شوند ، دفاع نکردند و عموماً با جویدن سیانور که در زیر زبان داشتند ثابت کردند که فدایی خلقند/. خود را از رسالت تاریخی حال که بر ما فرض شده است، گریز می‌زنند.

مسلما تاسیس پژاک برای پر کردن خلای بود که سالهای سال در فضای ناامیدی کردستان و ایران حاکم بوده است.

در ضمن میدان کردستان و ایران برای ده‌ها حزب دیگر خالی است، چه کسی مرد میدان است، این گوی و این میدان.

اما درک من از مبارزه پژاک این است که، یک روز زندگی باشرف و باعزت، بهتر از صد روز پر خفت و ذلیلی است و تهدید پژاک در قبال احتمال حکم اعدام فرزاد کمانگر از سوی رژیم اسلامی ایران، بلوف نیست و این را در این چند سال گذشته به اثبات رسانده است.

لپ کلام این است، پژاک دفاع مشروع را سر لوحه مبارزه خود کرده و برای آن بالاترین قیمت‌ها را خواهد پرداخت، اگر پژاک اشتباه می‌کند، بفرمائید این گوی و این میدان..!
۱٨۹٨ - تاریخ انتشار : ۲۶ تير ۱٣٨۷       

عنوان : ای کاش
اطلاعیه ی پزاک بی شک و تردید در دفاع از بزرگمرد تاریخ نوین کرد نیست. این اطلاغیه بجز دشمنی با آن دلیر مرد نیست ، که آدم را به یاد صمد بهرنگی و خسروی گلسرخی می اندازد. چگونه پژاک می تواند از فرزاد کمانگر دفاع کند ، در حالی که هر نامه ای را که آن مرد بزرگ می نویسد جان هزاران نفر را به لرزه در می آورد ، در حالی که پژاک حقیر ترین و بی ثمر ترین راه را برگزیده. راهی که هیچ شباهتی حتی به راه چریک ها ی کلاسیک که فرهنگ انسان دوستی با همه ی غلط بودن راهشان در دیدگاه هاشان موج می زد ندارد. این یک شبه به میدان در آمده بیشتر به القاعده شباهت دارد تا به یک چریک مردمی. چریک های فدایی خلق بار ها در محاصره افتادند ، از ترس اینکه مباده زن و بچه ی مردم این میان کشته شوند ، دفاع نکردند و عموماً با جویدن سیانور که در زیر زبان داشتند ثابت کردند که فدایی خلقند. این شیوه که پژاک برگزیده بی شک کردستان ایران را به تیرگی عمیقی برو خواهد برد. فرزندان دلیر کرد چار ه ای بیندیشید.
۱٨۷۵ - تاریخ انتشار : ۲۵ تير ۱٣٨۷