اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۶ مرداد ۱٣٨۷ -  ۲۷ ژوئيه ۲۰۰٨

تغییر برای برابری : بیش از یک ماه است که در زندان اوین محبوس شده ام. مدت کوتاهی است از طریق تلفن با دوستانم می توانم تماس بگیرم و گاهی هم از زندانیان دیگر خبری بگیرم. روزی در اوین قدم می زدم که خبر تاسف انگیزی به گوشم رسید. شنیدم کلیات لایحه حمایت از خانواده، تصویب شده است. برایم باور کردنش سخت بود. باز صدای بی عدالتی، باز اعلام بی هویتی، بار باورهایی که می خواهند کورکورانه باورشان کنیم تا به مقاصد پلیدشان در لباس قانون برسند رخ نشان می دهند. با دوستانم تماس گرفتم و آنها هم خبر را تایید کردند... زن، واژه ای آشنا، چشیدهء ظلم و استبداد دورانها و تصویری که کم رنگش می کنند تا از یاد ببریم حماسهء اش را اینجاست کنار دیگر آشنایان و شاهد قضاوت های ناعادلانه و کشنده... مگر ما چه می خواهیم جز برابری حقوق زن و مرد، سرپرستی برای مادر هم، برابری در ارث و شهادت و انسانیت؟
بیایید جلوی تصویب این لایحه را گرفته و نگذاریم بیش از این زنان جامعه مان تحت ظلم قرار گیرند، دختران سرزمین آفتاب، روا نیست عشق مان را به تاراج هوس های دولتمردان بیاندازیم...
تساوی حقوق زن و مرد لازمه دموکراسی است و این عادلانه نیست که دخترانی که با هزاران امید و آرزو، پا در عرصهء زندگی می گذارند، تا شریک لحظه های با هم بودن با شریک زندگی شان باشند، اسیر هوس های سوداگران عشق شوند که در لباس قانون به عشق و تقدسی که خدا در قرآن نیز مقدور کرده، بی حرمتی کنند و باعث به هم خوردن کانون هزاران خانواده شوند.
اینجا من شاهدم، شاهد نتیجه تبعیض های قانونی، شاهد عینی نتیجه قانون چندهمسری، از هووکشی تا شوهرکشی و اکنون خودکشی روزمره. شاهد نتایج بی حقوقی در طلاق و ازدواج، شاهد زنانی که از کودکی شوهرداده شدند و اکنون به خاطر عصیانشان در اینجایند...
باید سروده همبستگی را تکرار کنیم و باور داشته باشیم هر آنچه را که می خواهیم و تساوی، این واژه زیبا را در فرهنگ مان حک کنیم شاید که باز پیوند رهایی را دریابیم. از هزاران مکر و نیرنگی که کمر به شکستن احساس زنان بسته اند حذر کنیم و بدانیم که اگر دستانمان در هم فشرده شوند، می توانیم غرورمان را باور کنیم.

محبوبه کرمی/٣/۵/٨۷
زندان اوین