عنوان : هم به نعل و هم به میخ
خلاصه ما نفهمیدیم خانم لاله حسین پور چه میخواهند بگویند. دیگر در ابهام نوشتن بس است عزیز. انشاء نویسی بس است. نصیحت و پند و اندرز بس است. شما با یک جنبش طرف هستید, به عنوان یک جنبش به آن نگاه کنید و راه حلی برای برون رفت از معضلات یک جنبش بدهید. هم میخواهیم "این" را داشته باشیم و هم "آن" را. تا کی؟ فقط قلم به دست گرفتن که کافی نیست. همه بلدند قلم به دست بگیرند. باید دید نقدمان چیست. چرا مینویسیم. دل خوش کنی که نیست عزیز من. همین؟ فقط بنویسیم؟ هم "تو" راست میگویی و هم "من", هم "ما" به حق هستیم و هم "شما"! تا کی میخواهیم بین دو صندلی بنشینیم و آسه بریم و آسه بیایم که گربه شاخمون نزنه. خانم حسین پور تکلیف خودتان را روشن کنید. نمیگویم حتما از یک بخش جانبداری کنید ( که خطاست) , میگویم خودتان چه میگویید؟ باید یاد بگیریم حرفهای خودمان را بزنیم و نه اینکه "این" چی گفت و "آن" چی گفت . جنبش زنان به راه حل نیاز دارد و فقط جانبداری بی پایه و یا ضدیت بی پایه نه تنها هیچ کمکی به این جنبش نخواهد کرد, بلکه بر معضلات آن خواهد افزود.
۲۵۹۲ - تاریخ انتشار : ۲۷ مرداد ۱٣٨۷