قانون مالیات از ارزش افزوده به تعویق افتاد
بازار، دولت را عقب نشاند
•
به دنبال اعتصاب در بازار چند شهر بزرگ، قانون اخذ مالیات بر ارزش افزوده از صنف زرگران برای چند ماه به تعویق افتاد
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
پنجشنبه
۱٨ مهر ۱٣٨۷ -
۹ اکتبر ۲۰۰٨
قانون اخذ مالیات بر ارزش افزوده از صنف زرگران برای چند ماه به تعویق افتاد.
به گزارش خبرنگار «تابناک» در پی افزایش فشارها به دولت و تعطیلی بازارهای اصفهان، تبریز و تهران، دولت در یک عقبنشینی آشکار، اجرای دریافت مالیات بر ارزش افزوده را به حالت تعلیق درآورد.
بنا بر این گزارش، اصلاح نظام مالیاتی، یکی از محورهای تحول اقتصادی دولت احمدینژاد در یک سال باقیمانده اعلام شده بود اما در پی برخی اقدامات شتابزده دولت نهم، این بار بدون زمینهسازی و فراهمآوری ملزومات از یک سو و اطلاعرسانی نکردن و انجام ندادن هماهنگیهای لازم در اجرای این طرح و آگاه ساختن فروشندگان و خریداران، روش مالیات بر ارزش افزوده از اول مهر ماه سال جاری، جانشین روش مالیات بر درآمد شد. هر چند از سوی آگاهان پیشبینی شده بود که برای اجرای این روش که باعث شفافیت در درآمدهای فعالان اقتصادی میشود، با مخالفتهای شدید و دامنهدار از سوی برخی افراد که هر ساله از پرداخت مالیات واقعی سر باز میزنند، روبهرو خواهد شد؛ امری که به همراه فراهم نشدن مقدمات لازم آن پیش از این نیز باعث معطل ماندن این روش اخذ مالیات به مدت نوزده سال شده بود.
تعطیلی بازارها
در پی اجرای این قانون به دنبال اعتراض ها بازار شهرهای بزرگی همچون اصفهان، مشهد و تبریز، بازار طلا فروشان تهران نیز امروز تعطیل شده بود.
به گزارش روزنا، ادامه روند اعتصابها، برگ برنده اجرای طرح را به نفع بازاریان چرخاند. نشست فوقالعاده اصناف و سازمان امور مالیاتی برای پایان دادن به تعطیلی صنوف در کشور و نیز دیدار دبیر کل جامعه انجمنهای اسلامی اصناف و بازار با رئیس مجلس از جمله اقداماتی بود که قبل از اعلام تعویق قانون صورت گرفت.
بر اساس این عقبنشینی از اجرای قانون مالیات بر ارزشافزوده، محمد کشتیآرای، نایبرئیس اتحادیه طلا و جواهر تهران با اعلام این خبر گفت: در نشست روسای این صنف با رئیس سازمان امور مالیاتی کشور، مقرر شد اجرای قانون مالیات بر ارزشافزوده برای صنف طلا ٣ ماه به تأخیر بیفتد و بازار طلا از امروز کار خود را آغاز کند.
وی افزود: همچنین مقرر شد کارگروهی متشکل از صنوف طلا و جواهر استانها و سازمان امور مالیاتی برای تعیین چگونگی اجرای این قانون در صنف طلا و جواهر پس از ٣ ماه تشکیل شود.
خبر تعویق ٣ ماهه اجرای قانون مالیات بر ارزشافزوده در شرایطی اعلام شد که سخنگوی سازمان امور مالیاتی اخباری که از سوی برخی از افراد در خصوص تعویق اجرای قانون اعلام میشود را اظهارنظرهای شخصی اعلام کرده و گفته بود: اجرای قانون مالیات بر ارزشافزوده به تعویق نیفتاده است و به عنوان یک الزام قانونی لازمالاجرا است.
انتقاد بازار از دولت
اسدالله عسکراولادی از تجار بزرگ و برادر حبیب الله عسگرآبادیر در گفتوگو با روزنامه جام جم، به انتقاد شدید از سیاستهای اقتصادی دولت احمدی نژاد پرداخت. وی گفت: در بعد مقایسه چون رهبر معظم انقلاب امر به حمایت همه از دولت احمدینژاد کردهاند، ما از دولت ایشان حمایت میکنیم، با اینکه معتقدیم این دولت و سیاستهای اقتصادیاش به تمام معنی فشل است.
شما ببینید در دولت میرحسین موسوی نفت بشکهای ۱۲ تا ۱۵ دلار بود و کشور اداره شد. شما اگر آن قیمت را با قیمت ۱۲۰ دلاری فعلی مقایسه کنید به یک واقعیت تاسف بار میرسید که سطح فقر الان با سطح فقر آن زمان فرقی ندارد. چرا باید اینطور باشد؟ مگر قیمت نفت ما ۱۲ برابر نشده، پس چرا سطح فقر همان است؟ آن زمان هر دلار آمریکا ۶/۶ تومان بود که زمان ریاست دکتر موسوی بر بانک مرکزی به ۱۰.۵ تومان رسید. اما الان قیمت دلار چند است؟ چقدر ارزش پول ملی کاهش یافته است؟ حتی شما به دولت ٨ ساله رهبر معظم انقلاب نگاه کنید. آن زمان نیز نفت به ۲۰ دلار نرسیده بود، اما جنگ و کشور بخوبی اداره شد و هرچند مشکلات حاد وجود داشت، اما احساس تورم و فقر تا این اندازه نبود.
وی در ادامه افزود: در دولت هاشمی نیز با وجود خرابیهای جنگ، توانستیم دوران سازندگی را ایجاد کنیم و در زمان خاتمی روابطمان با دنیا را اصلاح کنیم و اقتصاد بینالمللیمان را گسترش دهیم. اصلا انکار نمیکنم ما در دولت آقای خاتمی ضعفهای ارتباطی زیادی دیدیم و برخی اطرافیانش را هم قبول نداشتیم و نداریم، اما بالاخره این دولت توانست در دنیا خیلی کارها برای ما بکند، ببینید، من یک تاجرم که در سیاست دست دارم، اما دید و نگاهم در سیاست و عمل سیاسی بر پایههای اقتصادی استوار است، چرا که معتقدم سیاست را اصلا اقتصاد تعیین میکند، لذا قبل از انجام هر عمل سیاسی باید صراحتا از خودمان بپرسیم آنچه باقی میماند فایدهاش برای کشور چیست؟ چه منافعی را تامین میکند. سودش برای مردم چیست؟ اگر این سوالات بدرستی پاسخ داده شد، پس عمل سیاسی ما هم درست است، اما رک بگویم، سیاستهای دولت دکتر احمدینژاد به این بعد مهم هیچ پاسخی نداده است. من شاید اکثر کشورهای دنیا را دیدهام و الان نیز زیاد سفر میروم. در این سفرها واکنشهای مردم را نسبت به ایران میسنجم.
عسکراولادی در ادامه با بیان این مطلب که ملتها ما را دوست دارند و دولتها دوست ندارند، افزود: این دوستداشتن چیز خوبی است و واقعا دستاورد است و شک نداریم اما چیزی از آن درنمیآید، چون دولتها که تصمیمگیر و تصمیمساز هستند بعضا ما را دوست ندارند. بنابراین منافع اقتصادی ما در دنیا به خطر افتاده است و این حلقه دارد تنگتر میشود. واقعا ما باید در تامین منافع اقتصادیمان سود و زیان عمل سیاسی را در نظر بگیریم و با تکنیک سیاسی خطرها را به در کنیم.
وی با انتقاد از مانع تراشیهای دولت بر سر راه رشد اقتصادی اظهار داشت: حرف من این است که دولت دکتر احمدینژاد در داخل دارد ما را دچار یک خودتحریمی میکند. خودتحریمی توصیفی است که برای شرایط امروز اقتصادی کشور به کار میبرم؛ موانعی در تولید، سرمایهگذاری و تجارت که باعث رشد قیمتها و کسادی کار فعالان میشود؛ یعنی موانع داخلی که رشد و رونق اقتصادی کشور را با چالش روبهرو کرده است. متاسفانه باید بگویم در بخشی از بدنه دولت، شیوهها و رفتارهایی وجود دارد که هم به رشد قیمتهای داخلی دامن میزند و هم جلوی رشد اقتصادی را میگیرد. من اسم این پدیده را خودتحریمی میگذارم. یعنی خودمان (دولت) جلوی اقتصاد را گرفتهایم.
وی همچنین با اشاره به سیاستهای خلقالساعه بازرگانی کشور آن را نمودی از تحریمهای دولت علیه تجارت ایران با کشور های دیگر دانست و افزود: ما به عنوان تاجر حس میکنیم با موانع داخلی رونق اقتصادی باید بیش از موانع خارجی جنگید. مثلا ما الان در گمرکات، حدود ۱۴ هزار کانتینر جنس داریم که به دلایل متعدد، اجازه ترخیصش را نمیدهند. موسسه استاندارد آمده و گفته چون طول این تیرآهن ۹ متر است و استاندارد جدید ما ۷ متر؛ پس نباید این تیرآهن را وارد کشور کنید. هرچه ما داد میزنیم که آقا در تجارت دنیا، این یک قانون است که وقتی کالایی سوار کشتی شد، دیگر هر قانون جدیدی که درباره آن وضع شود، مشمول بار موجود در کشتی نمیشود، گوش نمیکنند. هر لحظه یک مقررات جدید و خلقالساعه. خدا بگویم این سازمان بنادر و دریانوردی را چه کند که اینقدر از این کانتینرها دموراژ میگیرد.
این است که الان این تعداد عظیم کانتینر که کشور به کالایش نیاز دارد، در بنادر ما خوابیده و هزینه رویش انبار میشود. حالا فکر میکنید در نهایت این هزینه دموراژ و انبارداری و معطل کردن را چه کسی میپردازد؟ روشن است؛ مصرفکننده نهایی.
وی در ادامه ضمن گلایه از خلف وعده احمدی نژاد افزود: الان وضعیت تجاری ما طوری شده که خود دولت بزرگترین عامل رشد هزینه تولید و تجارت است، چون هزینههای اضافی را با راههای مختلف بر دوش تولیدکننده میگذارد. من در یکی از اولین جلساتی که با دکتر احمدینژاد داشتم، از ایشان خواستم در هر سفر خارجی که میرود، تعدادی از تجار و نمایندگان بخش خصوصی را هم با خود ببرد. پذیرفت و به وزارت امور خارجه دستور اکید داد. الان سه سال و نیم از زمان آن دستور میگذرد، حتی یک مورد مهم اتفاق نیفتاده که کسی از بخش خصوصی در هیاتهای ایشان باشد.
هرچند اسدالله عسکراولادی مدعی است بر خلاف برادر خود حبیب الله در کارهای دولتی وارد نشده است، اما خود را مکلف میبیند که انتقادهایش را نسبت به ضعف سیاستهای اقتصادی دولت بیان کند؛ بنابراین اظهار میدارد: ما میبینیم و احساس تکلیف میکنیم که بگوییم، یا ما مثلا همین بحث خصوصیسازی و اصل ۴۴. این که قانون ۲۰۰ مادهای لازم ندارد. یک اصل دارد که باید حل شود و آن این است که دولت نمیخواهد کرکره دکانش در اقتصاد را پایین بکشد. نمیخواهد یا نمیتوانند بگویند و هی ماجرا را میپیچانند. از این جیب به آن جیب میکنند.
یک شرکت دولتی میرود سهام یک شرکت دولتی دیگر را با واسطه مثلا شرکت سرمایهگذاری میخرد و اسمش را میگذارد عمری غیردولتی و بعد هم میآیند و میگویند نصف دارایی دولت را فروختهایم. بله! فروختهاید؛ اما به خودشان نه به مردم واقعی که پولشان را از جیبشان دربیاورند و دارایی دولت را بخرند. اصلا نظر امام نیز درباره رفتار دولت در اقتصاد همین بود. یادم میآید اواخر سال ۶۰ که حبیبالله وزیر بازرگانی دولت میرحسین موسوی بود، به اتفاق رفتیم خدمت امام.
ایشان در آن دیدار دو جمله گفتند که به نظر من از آن موقع تا آینده منشور اقتصاد ماست. ایشان گفتند هر کاری را که مردم میتوانند انجام دهند، دولت انجام ندهد و هر کاری را که مردم نمیتوانند انجام بدهند، کار دولت است.
این منشور اصل ۴۴ است که متاسفانه اجرا نمیشود. دولت در بسیاری کارهای اجرایی که اصلا کارش نیست، وارد شده که البته این مختص دولت احمدینژاد نیست. میراث و روش نامطلوبی است که از قبل مانده است. جالب اینجاست که حاضر هم نیست از اقتصاد بیرون برود و بهانه و دلیل میتراشد که همچنان بماند.
وی همچنین با وارد کردن دو ایراد اساسی به طرح تحول اقتصادی درباره تاثیر این طرح بر وضعیت اقتصادی و تجاری کشور گفت: این طرح از دو جنبه مشکل ریشهای و اساسی دارد؛ نخست از جنبه معنای تحول و دوم از نظر افرادی که میخواهند آن را اجرا کنند. از جنبه معنای تحول، محور اصلی این طرح، مردم دیده شده، نه تولیدکننده، لذا در پایه دچار اشکال است. تصور کنید بسیاری از خانوادههای ایرانی مثلا ٣۰۰ هزار تومان گیرشان بیاید، فکر میکنید با آن چه کنند؟ پسانداز؟ خیر.
کالای غذایی و اساسی میخرند و این یعنی تورم انفجاری. به نظرم، راهحل صحیح در طرح تحول اقتصادی؛ این بود که دولت به جای پرداخت یارانه مستقیم به مردم، میآمد دریافتیهای خودش از تولید و تجارت مانند مالیات و عوارض را برمیداشت تا هزینه واقعی تولید پایین بیاید و هم رونق ایجاد شود و هم قیمتها کنترل گردد.
مطمئن باشید با این روش، کمک بسیار بزرگتری به مردم میشود و اما محور دوم، افرادی است که میخواهند طرح تحول به این بزرگی را اجرا کنند. ببینید، من با سیاستمداران فراوانی از نسلهای گوناگون نشست و برخاست کردهام.
به دکتر احمدینژاد هم ارادت دارم، اما این افراد این کاره نیستند که بتوانند چنان طرح تحول بزرگی را اجرا کنند. در همین حد و سربسته میگویم، چون با بسیاری از افراد این دولت دوست هستم، اما صلاح مملکت بر دوستی مقدم است، لذا به نظرم، طرح تحول به این شکل قابل اجرا نیست و باید دستکم یک سال به طور جداگانه روی محورهای آن مطالعه شود و بعد بتدریج وارد فاز اجرا شویم.
|