حملات جدید ترکیه علیه کردها در داخل و خارج مرزها!
هادی صوفی زاده
•
بی جهت نبود که روزنامه‌های عربی در چند روز اخیر به کنایه اعلام نمودند که ترکیه قصد دارد امپراطوری خود را بازسازی نماید... توسل به زورکه اخیرا" ترکها در مورد کردستان اجرا می کنند ادامه تفکر خشونت طلبانه‌ایست که بجا مانده میراث دولت عثمانی است
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۱ آبان ۱٣٨۷ -
۲۲ اکتبر ۲۰۰٨
حکومت ترکیه همزمان با انتخاب و عضویتش در شورای امنیت سازمان ملل متحد، فشارهای چندجانبه‌ای را درداخل وخارج مرزها بر کردها وارد آورده و منطقه را با فاجعه‌ای انسانی روبرو ساخته، که احتمالا" حوادث پیش بینی نشده‌ای بهمراه داشته باشد. حکومت ترکیه که در چند سال اخیر پیشرفتهای قابل توجهی درعرصه بین المللی به دست آورده و چهره مقبولی از خود نشان داده، متاسفانه سرسختانه سیاست انکار و تحقیر جامعه کرد را دنبال و کردها را از حقوق ابتدائی خود محروم داشته است. تداوم سیاستهای خصمانه آن کشورعلیه کردها تنها منحصر به کردهای ترکیه نبوده و سالهاست تمام توان خود را برای متزلزل نمودن دستاوردهای کردهای عراق بکار برده است. رژیم ترکیه در شرایطی به تهدید و فشار علیه کردها پرداخته و مجوز حمله به کردستان را از پارلمان آن کشور به تصویب رسانده که دولت مالکی و شیعیان عراق نیز تا اندازه‌ای عرصه را به کردهای عراق تنگ نموده و نوعی بی ثباتی درساختار سیاسی عراق به چشم می خورد. دخالتهای فزاینده ایران در قسمت جنوبی کردستان عراق (مندلی و خانقین) با اطلاع و هماهنگی مقامات ترکیه بوده است. موج مهاجرت مسیحیان به کردستان مشکلات عدیده‌ای برای منطقه کردستان بوجود آورده، و مسائل دیگری همچون بحران مالی غرب و نزدیکی انتخابات ریاست جمهوری در امریکا شرایط مناسبی برای ترکها بوجود آورده تا آزمندیهای سیاسی خود در منطقه قوت بخشیده، و ستیز دیرینه خود با کردها به شیوه‌های مختلف به نمایش بگذارد. حمله به غرفه کردستان در نمایشگاه بین المللی کتاب در فرانکفورت آلمان، تشدید بمبارانهای شبانه روزی مناطق کوهستانی کردستان و شدت خشونت علیه کردها در داخل ترکیه نمونه‌های بارز آن است.
به دنبال شکنجه وتحقیر آقای عبدالله اوجلان در زندان توسط نیروهای ترک که اخبار مربوط به آن ازطرف وکلای آقای اوجلان درج یافته بود، خلق کرد که نگاهشان معطوف به سرنوشت آقای اوجلان است در همه شهرهای کردستان و برخی از شهرهای بزرگ ترکیه نظیر استانبول، آدانا و مرسین با بستن مغازه‌ها، تعطیلی و ادارات به تظاهرات پرداختند. درچند روزگذشته اکثر شهرهای بزرگ کردستان صحنه درگیری میان مردم عادی و نظامیان ترک بود که مبارزه خلق کرد را وارد فاز جدیدی نموده و ورویارویی با پلیس ترک با سنگ یاد آور انتفاضه فلسطینی ها می نمود. در جریان درگیریها صدها نفر دستگیر، دهها نوجوان کمتر از هیجده‌سال زخمی و یک نفر هم توسط نظامیان ترکیه به شهادت رسیده است. تصاویر تلویزیونی جنگ های خیابانی و تیراندازی نظامیان ترک علیه تظاهرات کنندگان حالت غم انگیزی از مظلومیت کردها و اشغالگری نظامیان ترک را نشان می داد. هنوز تصاویر جنایات ترکها در جریان مراسم نوروز امسال از چشم ها زدوده نشده که صحنه‌های دلخراش شکنجه کودکان و نوجوانان چند روز گذشته توسط پلیس که از طریق تلویزیون "روژ" تی ڤی پخش می شد اوج توحش نظامیان ترک را نشان می داد. درگیری ها مصادف بود با سفر رجب طیب اردوغان به شهر دیاربکر که خود صدای مردم معترض را شنید و در جریان اقامت دو ساعته خود در دیاربکر، به هنگام سخنرانی در دانشگاه دیاربکر بسیاری از حضار سالن سخنرانی ایشان را به نشانه اعتراض ترک کردند. گفتنی است به جهت بررسی وضعیت جسمی آقای اوجلان هیئتی ازدادگاه حقوق بشر اروپا راهی ترکیه گشته‌اند.
همزمان با جنایات نظامیان ترک علیه شهروندان کرد در داخل، نیروی هوایی آن کشور حملات هوایی گسترده‌ای را با شدت بی سابقه‌ای به بهانه حضور نیروهای حزب کارگران کردستان در مناطق کردستان عراق راه انداخته که روزانه تلفات انسانی و مادی زیادی ببار آورده و ساکنان منطقه وسیعی را آواره نموده است. البته باید گفت که نظامیان ترک با مقاومت گریلاهای حزب کارگران کردستان روبرو گشته و در جریان حملات به خاک کردستان عراق متحمل ضربات زیادی گشته و علیرغم کشته شدن بسیاری از سربازان و مقامات بلندپایه نظامی آن کشور که میزان تلفات بطور ضد و نقیض توسط رسانه‌های ترک اعلام می گردد، در هفته‌های اخیر دو فروند هلی کوپتر و یک فروند هواپیمای جنگی اف 16 نیز توسط پدافند هوایی گریلاهای حزب کارگران کردستان منهدم گردیده‌اند.
خارج از مشکلاتی که دولت ترکیه با مسئله کردها در داخل و خارج دارد، جنگ افروزیهای اخیر، ریشه در تاریخ آن کشور از بدو تاسیس امپراطوری عثمانی ـ توام با زور و تسخیر اراضی ممالک دگرـ تاکنون دارد. سقوط و تلاشی امپراطوری عثمانی دشوارهای تاریخی برای ترکها به میراث گذاشته و در فرهنگ اجتماعی و برخورد امروزی آنان تاثیرگذار بوده و به شیوه‌های آشکار خود را نشان می دهد و آنگونه می نماید که تحقیرات تاریخی آنان تنها با ضعیف کشی و یا با فرهنگ تهدید و ارعاب قابل جبران است. بی جهت نبود که روزنامه‌های عربی در چند روز اخیر به کنایه اعلام نمودند که ترکیه قصد دارد امپراطوری خود را بازسازی نماید. حمله نظامی آن کشور به قبرس در سال 1967 و تهدید نظامی کشورسوریه با لشکرکشی به مرزها درسال 1997 و توسل به زورکه اخیرا" ترکها در مورد کردستان اجرا می کنند ادامه تفکر خشونت طلبانه‌ایست که بجا مانده میراث دولت عثمانی است. دریافت مجوز از پارلمان آن کشور برای حمله به کردستان که نیروی پاسدار صلح در افغانستان دارد توجیهی جز تسکین حقارتهای تاریخی شان ندارد. اخیرا" یکی از روزنامه‌نگاران فاشیست ترک به نام "ایشین ارشان" درروزنامه بلواکسپرس نوشته که درازای خون هر ترک باید خون پنج کرد ریخته شود ( 1 ).
آنهمه جنگ افروزی برای چه؟ مشکل کردها در ترکیه و کشورهای دیگر نیازمند راه حل سیاسی است و تاسیس دانشگاه و دبیرستان هم نمی تواند پاسخگوی نیازها و خواستهای کردان باشد. واقعیت این است که ترکها نگرانی زیادی از تجزیه کشورشان دارند. حقیقت امراین است که هیچگونه وجه مشترکی میان کردها و ترکها نیست و اما تفاوتها بسیارند. مهمترین تفاوتها زبان است و با توجه به اهمیت آن ترکها حاضر به پذیرش و قبول زبان کردی به عنوان زبانی مستقل نیستند، چرا که پذیرش آن در قانون اساسی آن کشور می تواند زمینه تجزیه ترکیه را فراهم نماید. همچون ترسی را می توان در گفته‌های سران احزاب و سیاستمداران ترک ها جستجو نمود. درسال 2001 که خواسته کردها برای آزادی زبان کردی حول جمع آوری امضا و حرکتهای مدنی سران ترک را مجبور به واکنشهای متفاوت نمود. بلند اجویت نخست وزیر وقت ترکیه اعلام نمود که زبان کردی زبانی علمی نیست و اگر زبان کردی در شرق ترکیه بکار گرفته شود مردم آن منطقه از پیشرفت و تمدن عقب می مانند!! درهمان وقت معاون حزب حرکت ملی اعلام نمود که رسمیت یافتن زبان کردی زمینه تجزیه ترکیه را فراهم می نماید. وزیر کشور سابق در دولت سلیمان دمیرل و عثمان ئوزچلیک معاون حزب دموکراتیک و نماینده فعلی شهر سیرت در مناظره‌ای که درهمان سال از کانال آی تی ڤی ترکیه انجام گرفت وزیر سابق ادعا نمود که در ترکیه موجودی بنام کرد وجود ندارد و کردهایی که امروزه در شرق ترکیه سکونت دارند با استناد به کتاب اولیا چلبی سیزده قبیله عرب بوده‌اند که به ترکیه فعلی کوچ نموده‌اند. آقای اوزچلیک هم در جواب گفتند که شما مطمئن هستید که مردم شرق ترکیه قبایل عرب هستند اما چرا آنان را ترک کوهی لقب داده‌اید!!
کوتاه سخن اینکه سیاست ترکها توانسته جامعه کرد را با فقر اجتماعی ـ اقتصادی روبرو سازد اما نتوانسته اراده ملی رااز آنان بگیرد و بعد از دهها سال سیاست موسوم به آسمیلاسیون کردها که حتی نام شهر و روستا و حیوانات و کوههای کردستان را تغییر داده و میلونها کرد به مناطق مرکزی ترکیه تبعید نموده، نتیجه نداده و بر فرهنگ غنی کردها تاثیرگذار نبوده و هنوز هم بسیاری از کردها قادر به سخن به زبان ترکی نیستند. و برعکس کردهایی هم هستند که شدت آسمیلاسیون زبان مادری را از ایشان گرفته اما تکلم به زبان ترکی خوشبختی را برای آنان همراه نداشته و آنان را می آزارد. برادران کرد ما در شمال کردستان به دنبال این حقیقت هستند که کردستان ترکیه هست، کردستان عراق هست، کردستان ایران هست کردستان سوریه هست، چرا کردستان کردستان نیست؟
تیمورشرقی، کوزووئیها، اوستیها و آبخازها که همگی جمعیتشان یک پنجم جمعیت کردها در ترکیه نمی شود استقلال خود را به دست آوردند، سوال این است که چه تفاوتی میان ملیتها وجود دارد که استقلال آنان حق اما کردها از حق استقلال محروم باشند؟ بباور بنده ترکها به خوبی پاسخ آن را دارند و قبل از همه آقای نجم الدین اربکان نخست وزیر و رهبرحزب منحله رفاه ترکیه واقف است که چند سال پیش به صراحت گفت روزی خواهد آمد که هرکه بگوید من کردم خوشبخت است.
1.
www.boluekspres.com
|