عنوان : نه این طور نیست که شما می گویید
موضوع یک کمی از این پیچیده تر است. من دیگر در دام چنین شعارهایی نمی افتم. دلیل چنین بیانیه ای از جانب این سازمان هایی که در بیراهه های مارکسیسم به سر می برند و خصوصا با مراجعه ای که به احمد شاملو دارند و قطعا بخاطر هم صدایی با کانون نویسندگان، برای شخص من مفهومی جز فقدان آشنایی با مسائل و مشکلات فرهنگی (در مفهوم گسترده‍ی آن) نزد نویسندگان آن ندارد. چون که همین سازمان ها روبنا را از هزار فرسنگی تشخیص داده به رگبار انتقاد می بندند. طبیعی ست، وقتی روبنا از اعتبار افتاد، مسائل فرهنگی هم بی اهمیت می شوند و وقتی چنین حوادثی اتفاق افتاد، صمد بهرنگی نویسنده‍ی انقلابی و پداگوگ معرفی می شود و شاملو هم شاعر مبارز. الان همه ریخته اند و دارند سالگرد برگزار می کنند، برای قتل های زنجیره ای، حقوق بشر و آزادی...خیلی ساده است. محکوم کردن قتل زنجیره ای ، کتک زدن روزنامه نگار و...نیاز به مطالعه و تلاش فکری چندانی ندارد. دفاع از حقوق بشر که یکی از کارناوال های مسخره بیشتر نیست. ولی این که ما بتوانیم به عنوان بی اعتباری نویسنده های (به قول نویسندگان این بیانیه) سرشناسی را نشان که همین کانون نویسندگان بادشان کرده است و یا نویسنده ها و شخصیت هایی که به ضرب بودجه های امپریالیستی تاجگذاری می کنند، یک کمی مشکل تر از محکوم کردن قتل های زنجیره ای خواهد بود. و البته غالبا تمام این مجالس برای این است که پیش نمازها بیایند و خودشان را به نمایش بگذارند. نه مبارزه برای آزادی و شرکت خلاقانه در جنگ طبقاتی علیه طبقه‍ی رذالت، با هم صدایی با کانون نویسندگان سرشناس هیچ قرابتی ندارد.
۴۶٣٨ - تاریخ انتشار : ۱ آذر ۱٣٨۷