• رفتن نئوکان ها از کاخ سفید، با شکوه ترین تشییع جنازه سیاسی در تاریخ معاصر است. که بجای غم و اندوه، با هلهله و شادی مردم سراسر جهان همراه خواهد شد، هرچند میراث شوم و دردناک آنان سال ها و بعضا برای همیشه به روی دست جامعه بشری باقی میماند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۴ آذر ۱٣٨۷ -  ۲۴ نوامبر ۲۰۰٨

رفتن نئوکان ها از کاخ سفید، با شکوه ترین تشییع جنازه سیاسی در تاریخ معاصر است.که بجای غم و اندوه ، با هلهله و شادی مردم سراسر جهان همراه خواهد شد، هرچند میراث شوم و دردناک آنان سال ها وچه بسا برای همیشه به روی دست جامعه بشری باقی میماند که ازمهمترین آنهاست : عراق و افغانستان غرقه در خون و بحران مالی و میلیون ها انسانی که در خود آمریکا و دیگر کشورهای سرمایه داری، آخرین پس اندازهایشان را ، در قماری نابرابر ، در بازارهای کاذب بورس از دست دادند. که تازه این آغاز ماجراست . آنگلا مرکل ، صدر اعظم آلمان همین امروز " نوید" فرارسیدن روزهای تاریک اقتصادی ، در سال ۲۰۰۹ را میدهد.

اینک در پایان کابوس هشت ساله حاکمیت بوش ، مروری دوباره برآنچه در این ایام گذشت، از طرف سازمان ها و گروه های سیاسی اپوزیسیون، میتواند به روند مبارزات آنان و تقویت شناخت هرچه واقع بینانه تر جهان معاصر یاری رساند. البته بر حسب تجربه ، چنین انتظاری هرچند منطقی ولی متاسفانه بیهوده است و این جماعات هرچه میگذرد تحلیل میروند و غیبت های زیادی را همچنان در مقاطع حساس تاریخی ، به نام خود ثبت میکنند. فرد فرد ما اما میتواند ، هرچند بصورت پراکنده و نامنسجم ، در این زمینه تلاش کند.

اشغال عراق
کاندولیزا رایس ، زمانی که در سمت مشاور امنیت ملی دولت جرج بوش انجام وظیفه میکرد ، در جلسه تحقیق کمیسیون خارجی سنا ، اعتراف کرد که طرح اشغال عراق از همان روز اول ریاست جمهوری بوش روی میز بوده است. یعنی این اقدام هیچ ربطی به حادثه ۱۱ سپتامبر نداشته است . بلکه احتمالا برعکس این واقعه ۱۱ سپتامبر است که به این تصمیم گرفته شده ، ارتباط دارد. ( به کتاب و فیلم" زیرو" اثر " جولیو تولیزا" ، نماینده ایتالیایی پارلمان اروپا مراجعه کنید.)

به خاطر بیاوریم روزهایی را که بر طبل جنگ می کوبیدند و افکار عمومی را با فریب و دروغ به حمایت و سکوت وا می داشتند.
روزی را به یاد بیاوریم که کالین پاول در سازمان ملل متحد با آن تصاویر جعلیش از نقل و انتقال سلاح های کشتار جمعی عراق ، " دروغگویی" را به سکه رایج دیپلماسی ابر قدرت آمریکا بدل میکند. ( مانند ادعای جرج بوش در مورد دلیل استقرار سامانه موشکی آمریکا در اروپا، برای مقابله با به اصطلاح خطر موشکی ج.ا.ا . ادعایی که به گفته ولادیمیر پوتین ، بچه های مدرسه ای را هم به خنده می اندازد.)
جرج بوش را به خاطر آوریم ، روزی که با لباس خلبانی ، بر روی ناو هواپیما بر آمریکا ظاهر شد تا پایان" موفقیت آمیز فتح عراق" را اعلام دارد.
زندان های ابوغریب و گوانتانامو و دیگر زندان های مخفی " سیا" در اروپا را فراموش نکنیم تا فریب " آزادی خواهی"   کاخ سفید را نخوریم.
به مردم محنت کشیده فلسطین و لبنان فکر کنیم و به " دولت حماس"، که خوب یا بد، تنها دولت منتخب جهان عرب در تمام تاریخ میباشد . و آنگاه به شخم زدن خاورمیانه ، با بمب و گلوله ، برای ترویج" دمکراسی"! بنگریم تا به پوچ بودن آن نزد دولتمردان آمریکا ، واقف شویم.
به چند سال تهدید کشورمان به " بمباران" توجه کنیم و گزارش سازمان امنیت ملی آمریکا مبنی بر کنار گذاشتن برنامه ساخت سلاح هسته ای از طرف ج.ا.ا در ٣ سال پیش . و این که علی رغم این گزارش و بدون هیچ توضیحی این تهدیدات ادامه یافت.
به بمب های آمریکایی ، بر سر پیر و جوان عراقی و افغانی کمی بیشتر دقت کنیم ، که سال هاست این مردم، آمریکا را با بمبش و نه با ادعاهای توخالیش می شناسند
آنگاه نظام   زورمحور حا کم بر جهان را مرور نماییم که در مقابل این همه جرم و جنایت ، هیچ اهرمی برای اجرای عدالت ندارد.
و از همه مهمتر به " روشنفکران " خودی بیاندیشیم که بسیاری از آنان این همه را به رای العین شاهدند و گویی هیچ ندیده اند. کور دلانی که جلوی پای خود و آنچه را امروز می گذرد ، نمی بینند و بعضا مدعی " بازبینی " تاریخ   سرزمین مان می باشند.


علت اشغال عراق چیست؟
دولت بوش در حالی مشغول بستن چمدان هاست که هنوز پاسخی قانع کننده به این سوال که علت واقعی اشغال عراق چیست ، ارائه نداده است
حال برای آن که به قدرت شگفت نهفته در این سوال ساده و نقش مهم چنین سوالاتی در افشای بخش نامرئی اندیشه های " تازه لیبرال " ها پی ببرید ، . چند صاحبنظر و شخصیت سیاسی معاصر را در نظر بگیرید. مانند: رضا پهلوی ، اردشیر زاهدی ، داریوش همایون ، عباس میلانی ، حسن منصور و .. و نیز شخصیت های خارجی مانند: آنگلا مرکل ، نیکلا سرکوزی ، حمید کرزای ، نوری مالکی و از همه مهمتر باراک اوباما و خود جرج بوش.
یک مصاحبه خیالی با آنان انجام دهید و جواب آنان را تخمین زنید.
فکر میکنید واکنش این افراد در برابر طرح این سوال چه باشد؟
حدس میزنم که جمیع این بزرگان ، که نمونه ای از خروار می باشند، یا مغلطه خواهند کرد ، یا به استالین فحش خواهند داد و یا اگر تازه کار باشند چیزی خواهند گفت که با مواضع سیاسی آنان در تضاد است. اگر لااقل از هموطنان این دست کسی را می شناسید خودتان امتحان کنید .

اخیرا در فیلم انتقادی کوتاهی که از جرج بوش در بعضی شبکه های تلویزیونی اروپا پخش شد، خبرنگاری از او میپرسد:" علت اشغال عراق چیست؟" بوش مثل فنر از جا در میرود و میگوید: " خوب..ا.ا.خوب دیگه چیزه   اینه اونه ". و پس از چند ثانیه ناگهان مانند کسی که کشف جدیدی کرده باشد با رضایت خاطر میگوید : " برای دمکراسی دیگه ." و بعد خودش هم از جوابش خنده اش میگیرد و صورتش را برمیگرداند.

پاسخ شما به این سوال چیست ؟
در صورت " لکنت زبان " به سالم بودن فرستنده شک نکنید. ایراد از مرکز ارسال پیام است.