کانون نویسندگان ایران در تبعید:
فراخوان علیه سانسور و اختناق


• کانون نویسندگان ایران در تبعید، از فراخوان کانون نویسندگان ایران مبنی بر اعلام ۱۳ آذر به عنوان روز مبارزه با سانسور، حمایت کرده است ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۶ آذر ۱٣٨۷ -  ۲۶ نوامبر ۲۰۰٨


اخیرا علی خامنه ای، رهبر حکومت اسلامی ایران که در جهان به عنوان دشمن درجه اول آزادی بیان و رسانه ها معروف است، هم زمان با استقرار و نمایش بیش از ٣۰ هزار نیروی نظامی و انتظامی، در خیابان های تهران (مانور نظامی برای سرکوب شورش های شهری)، طی سخنانی که روز ۱۵ آبان ۱٣۶۷ - ۵ نوامبر ۲۰۰٨ ایراد داشت، از سران و ارگان های سرکوبگر حکومت خواست که تیغ سانسور را بر بالای سر رسانه های مستقل و مخالف دولت به حرکت در بیاورند.
سخنان خامنه یی و اقدامات سرکوبگرانه مزدوران ولی فقیه، علیه آزادی بیان و رسانه ها، موجی از نگرانی، در جامعه روشنفکری ایران به بار آورده است و خبرهای منتشر شده در رسانه های تحت سانسور ایران، بر ابعاد این نگرانی ها می افزاید. خبرها وحشتناک است. برخی از آن ها را مرور می کنیم:
ساعاتی بعد از انتشار سخنان خامنه ای، هفته نامه شهروند، وابسته به جناحی از حکومت، به دلیل «غیر‏واقعی جلوه دادن برخی اقدامات دولت» توقیف شد.‏
هیئت نظارت حکومت اسلامی بر مطبوعات، با تداوم توقیف و لغو امتیاز نشریات، نه تنها استقلال حرفه ای و امنیت شغلی روزنامه نگاران و نویسندگان و هنرمندان را زیر پا می گذارد، بلکه آن ها را به زندان و حتی مرگ تهدید می کند.
«افشین شمس»، کاریکاتوریست اصفهانی و فعال جنبش کارگری به یک سال حبس تعزیری محکوم شده است.
محمدحسن فلاحیه‌ زاده، روزنامه نگار ار تاریخ ۱۴ مهر ۱٣٨۷ در زندان به سر می برد. وی در دادگاهی غیرعلنی و بدون داشتن وکیل مدافع به زندان محکوم شده است.
صالح نیک بخت، وکیل یوسف عزیزی بنی طرف، نویسنده و روزنامه نگار، روز چهارشنبه هفته گذشته، گفته است: دادگاه تجدید نظر حکم پنج سال زندان موکل وی را تایید کرده است. یوسف عزیزی بنی طرف، ۵۸ ساله، سه سال پیش از سوی شعبه پانزده دادگاه انقلاب اسلامی تهران، به اتهام «اجماع و تبانی برای بر هم زدن امنیت داخلی کشور» به پنج سال زندان محکوم شده بود.
مسعود کردپور، روزنامه نگار، در تاریخ ٢٤ مهر ماه از سوی شعبه یک دادگاه انقلاب مهاباد به یک سال زندان محکوم گردیده است.
ده ها تن از فعالین جنبش دانشجویی دانشگاه های کشور، از جمله دانشگاه های تبریز، اصفهان و پیام نور اردبیل زندانی و یا به بی دادگاه های حکومت اسلامی احضار شده اند. هم چنین کمیته انضباطی دانشگاه خواجه نصیر تهران ۵ تن از دانشجویان این دانشگاه را احضار کرده است. دادگاه انقلاب سنندج، یاسر گلی، دانشجوی کرد دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج را به «اتهام اقدام علیه امنیت ملی و ارتباط با یکی از احزاب کرد» به ۱۰ سال حبس در زندان شهر بافت محکوم کرده است.
در روزهای اخیر، ماموران اداره اطلاعات حکومت اسلامی، «شهناز غلامی»، روزنامه نگار و فعال اجتماعی را در منزلش در شهر تبریز بازداشت کرده اند. شهناز غلامی، مدتی قبل از سوی دادگاه حکومت اسلامی به اتهام «تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی»، به ۶ ماه زندان تعزیری محکوم شده بود. گفتنی است که این روزنامه نگار از سال ۶٨ تا ۷٣ به اتهام فعالیت های سیاسی در تبریز زندانی بوده است.
جلسه رسیدگی به اتهامات «خدیجه مقدم» از فعالان جنبش زنان و همسرش دکتر «علی اکبر خسرو شاهی»، در دادگاه حکومت اسلامی در تهران برگزار شده است. و زینب پیغمبر زاده، که قبلا نیز بازداشت شده و ۱۰ روز را در زندان اوین به سر برده بود، به دلیل شرکت در تجمع فعالان جنبش زنان در ۱٣ اسفند ماه سال گذشته، باید هر ۴ ماه یک بار نیز خود را به یکی از مراکز اداره اطلاعات معرفی کند.
عبدالرضا رجبیف زندانی سیاسی، وابسته به سازمان مجاهدین خلق طی روزهای اخیر یک روز پس از آن که از زندان اوین به زندان گوهردشت منتقل شد به طرز مشکوکی به قتل رسیده است و جنازه اش به خانواده اش تحویل داده شده است.
۱۲ تن از کارگران کارخانه لاستیک البرز، به دنبال شکایت کارفرمای این شرکت به شعبه ۷ بازپرسی دادسرای سعادت آباد تهران احضار شده اند. و بیش از ۱۲۰۰ کارگر کارخانه لاستیک البرز ۷ ماه حقوق و مطالبات معوقه خود را دریافت نکرده اند.
دوشنبه ۲۹ مهر ۱٣٨۷، وزیر کار و امور اجتماعی دولت پاسدار احمدی نژاد، اعلام کرده است که «بر اساس آخرین آمارهای منتشره از سوی مسئولان تامین اجتماعی، در شش ماهه نخست سال جاری بیش از ۲۵۰ هزار نفر از کارگران، بی کار شده اند.». این افراد هیچ گونه مزایا و حقوقی دریافت نمی دارند.
وضعیت معیشت اکثریت مردم کشور ما، و نیز ابعاد سانسور و اختناق و نقض حقوق بشر در به حدی وسیع وهولناک است که حتا برای اولین بار «بان کی مون»، دبیرکل سازمان ملل متحد، گزارش تکان دهنده ای از وضعیت حقوق بشر در ایران منتشر کرده است. در این گزارش بالاترین مقام سازمان ملل، مجازات هایی هم چون اعدام نوجوانان، تبعیض حقوقی میان زن و مرد، دستگیری های خودسرانه، محدودیت آزادی عقیده و بیان، افزایش فشار بر اقلیت های قومی و مذهبی و از جمله اعمال فشار بر جامعه بهاییان و... را محکوم کرده است.
اخیرا (۱۹ آبان ماه ۱٣٨۷ - ۹ نوامبر ۲۰۰٨)، یک بی دادگاه حکومت اسلامی، که از بالاترین مقامات تا پایین ترین رده های مدیران آن، روز روشن به اختلاس و چپاول منابع و ثروت های جامعه اشتغال دارند، در یک اقدام ضد انسانی، حکم قطع انگشتان دست دو جوان نگون بخت را که صرفا به دلیل فقر و محرومیت و گرسنگی دست به سرقت زده اند؛ در تهران صادر کرده است. نام این دو جوان نگون بخت «سهیل- م» و «نادر- خ» اعلام شده است.
مجلس «ضد ملی» آخوندی فاش کرده است که دولت پاسدار احمدی نژاد، بدون مجوز میلیاردها دلار از ذخیره ارزی کشور برداشت کرده و کشور را با بحران فزاینده ای مواجه ساخته است.
منصور اسانلو، رئیس هیئت مدیره این شرکت از سوی ماموران زندان مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
آنچه در سطور فوق به آن اشاره کردیم، فقط چند نمونه از هزاران جنایت حکومت اسلامی علیه بشریت است. بنابراین، سرکوب و جنایات حکومت اسلامی، در همه عرصه های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جریان دارد و روزبه روز به ویژه در زمینه آزادی بیان و اندیشه، وخیم تر و غیرقابل تحمل تر می شود.

بیانیه جدید کانون نویسندگان که در تاریخ ۲۲ آبان ۱٣۷٨، انتشار یافته است، ابعاد این فاجعه را بازگو می کند: «آزادی اندیشه و بیان حق طبیعی هر انسانی ‌ست، زیرا به طور طبیعی هر انسانی می‌اندیشد و هیچ دلیل طبیعی نیز برای جلوگیری از بیان اندیشه‌ او وجود ندارد. آن چه موجب سلب این حق از انسانی می‌شود، منافع نظام ‌هایی است که برای تداوم خود در صدد حذف اندیشه‌ مخالف برمی آیند...» در ادامه این بیانیه امده است: «اما وضع ایران از بیش تر کشورهایی که در آن‌ ها آزادی اندیشه و بیان سلب می ‌شود، وخیم‌تر است. البته جامعه ایران و به ‌ویژه نویسندگان و هنرمندانِ آن سال‌ هاست که با پدیده‌ سانسور دست به گریبان‌ اند؛ اما ظرف دو سه سال اخیر این پدیده چنان دامنه گسترده ‌ای یافته است که جز قلع و قمع فرهنگی نامی بر آن نمی ‌توان نهاد..»
در این بیانیه تاکید شده است: «کانون نویسندگان ایران که دو تن از چهره‌ های برجسته آن، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، در سال‌ های اخیر در راه آزادی اندیشه و بیان جان باخته‌ اند، به پیروی از اصول مندرج در منشور خود، در برابر این موج رو به گسترش سانسور که بسیاری از نویسندگان و هنرمندان را در عمل خانه ‌نشین کرده و آثار آنان را در محاق فرو برده است، اعتراض و انزجار خود را اعلام می ‌کند.
در همین راستا، کمیته مبارزه با سانسور کانون روز ۱۳ آذر را به یاد جان ‌باختگان آذرماه ۷۷ به عنوان روز مبارزه با سانسور اعلام و از نویسندگان و هنرمندان در داخل و خارج کشور می ‌خواهد تا صدای اعتراض خود را با صدای ما درآمیزند. باشد که روزی سایه سنگین سانسور از سر ادبیات و هنر برداشته شود.»
کانون نویسندگان ایران (در تبعید)، همانند گذشته، با تمام توان، از فراخوان کانون نویسندگان، در داخل کشور حمایت می کند و از همه اعضای خود در سراسر کشورهای غربی می خواهد به منظور راه اندازی یک کمپین گسترده در دفاع از آزادی بیان و اندیشه وهم چنین در دفاع از جنبش های اجتماعی برابری طلب جامعه ایران، با هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران (در تبعید) به تبادل نظر و همکاری بپردازند.
کانون نویسندگان ایران (در تبعید)، ضمن محکوم کردن صدور احکام غیرانسانی علیه فعالین جنبش های اجتماعی آزادی خواه و عدالت جو و هم چنین روزنامه نگاران و نویسندگان، خواستار آزادی بی قید و شرط و سریع همه زندانیان سیاسی، لغو هرگونه شکنجه و اعدام و هم چنین آزادی بی حد و حصر بیان و قلم و تشکل است. و از همه تشکل های نویسندگان، روزنامه نگاران و دیگر تشکل ها انتظار دارد، با محکوم کردن جنایات حکومت اسلامی ایران، از مبارزات حق طلبانه مردم کشور ما حمایت کنند.

کانون نویسندگان ایران (در تبعید)
بیست و پنجم نوامبر ۲۰۰