از : حمید محوی
عنوان : حقوق بشر و اورانیوم رقیق شده و امپریالیسم جمعی و ...
از چنین مقاله ای می توانیم به چگونگی اتحاد طرفین دعوا پی ببریم، یعنی حقوق بشر به تعبیر سازمان ملل متحد و دولت جمهوری اسلامی ایران که خصوصا به شکل تحریک آمیزی تنبیه بدنی را توجیه می کند (شلاق و غیره...)، و مشاهده می کنیم که چگونه مسائل بنیادی و زیر بنایی به مصداق «کشورهای حاشیه ای» (به بیان سمیر امین در مقاله‍ی امپریالیسم جمعی) نه اینکه تنها به حاشیه رانده شوند بلکه کاملا انکار می گردد.
زمان آن فرا خواهد رسید که پیش نماز های حقوق بشر ایرانی امثال عبدا لکریم لاهیجی که گویا کارمند وزرات امور خارجه‍ی فرانسه می باشد و مأموریت «راپورتور» را هم به عهده دارد (بخوانید کاپو) پاسخگوی عکس العمل های سهمگین و خشونت بار عالم بشریت باشند.
ما در مبارزه برای عدالت اجتماعی و الغای استثمار انسان از انسان و در جبهه ی جنگ طبقاتی تنها با چیزی نظیر جمهوری اسلامی روبرو نیستیم - پیش از همه با همین حقوق بشر صادره از سازمان ملل متحد روبرو هستیم که به همین اندازه که اعلامیه صادر می کند اورانیوم رقیق شده نیز می فرستد ... و مشاهده می کنیم، در فرانسه و در تمام نقاط جهان که چگونه بیکاری و فقر به شکل جنایت آمیزی مطرح می گردد : گویی که بیکاری و فقر جنایت است. و خیل روانکاوان این سگهای نگهبان جدید که آن را نشان بیماری قلمداد کنند. دور باطل این که این بیچاره ها پولی در بساط ندارند که به روانکاو بپردازند تا با پرداخت پول به این سگ های نگهبان نظام بی پدر، سرانجام معالجه شوند و کار پیدا کنند.
به این حقوق بشری های مفلوک (از نظر ذهنی و شخصیتی و انسانی) باید یادآوری کنیم که شما اوّل براردریتان را ثابت کنید و بعد ادعای ارث و میراث کنید!
از این گذشته فراخواست شما اگر به برابری حقوق زن و مرد متوقف شود، واقعا در اشتباه هستید، چون که خانه از پای بست ویران است : برابری در فقر عمومی؟
۴٨۷۵ - تاریخ انتشار : ۱۰ آذر ۱٣٨۷
|