اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۷ خرداد ۱٣٨۴ -  ۲٨ می ۲۰۰۵

محمدرضا خاتمی دبيرکل جبهه مشارکت اسلامی در سخنرانی خود در همايش هواداران دکتر معين در روز پنچ شنبه «خوش بينی» را از حد گذراند و از همان تريبونی که لحظاتی پيش از آن سعيد حجاريان «تئوريسين اصلاحات» يک بار ديگر «مرگ اصلاحات» را اعلام کرده بود، از «توفقيات زياد» اصلاح طلبان در «يکی دو ساله اخير» سخن گفت. او مدعی شد اصلاح طلبان موفق شده اند «انتخابات آزاد» را به رقيب حکومتی خود «تحميل» کنند. خاتمی گفت که آن ها از شورای نگهبان با «افتخار و صلابت» گذشته اند، بدون اينكه «التماس يا گريه» کنند تا کانديدای آن ها را تاييد صلاحيت کنند. محمدرضا خاتمی، اين همه را نشانه «پيشرفت» اصلاحات، «مقاومت» اصلاح طلبان و از جمله نتايج تحصن آن ها در جريان انتخابات مجلس هفتم دانست.
هر چند بر سر در ِ جبهه ی مشارکت اسلامی، همچنان شعار «ايران برای همه ی ايرانيان» می درخشد، با اين حال، آقای دبير کل، مثل هميشه، سهم ساير ايرانيان را در کسب اين همه «افتخار» فراموش کرد !
اصلاح طلبان همان طور که با «صلابت» و «افتخار» از شورای نگهبان گذشتند، بسيار ساده می توانستند در پشت در شورای نگهبان باقی بمانند و کانديدای رياست جمهوری اشان از آقای احمد جنتی حکم رفوزگی بگيرد، همان طور که در جريان انتخابات مجلس هفتم کانديداهايشان اين حکم را گرفتند و تحصن شان هم به جايی نرسيد. هيچ آدم عاقلی نمی تواند مدعی شود اصلاح طلبان امروز، در خرداد ماه هشتاد و چهار، از اصلاح طلبان دو سال پيش در جريان انتخابات مجلس هفتم، «قوی» تر شده اند. اين واقعيتی است که آقای آن را خاتمی نگفت.
در همان روز، اندکی زودتر يا ديرتر، «رهبر انقلاب» در سخنرانی ای «راز» «حکم حکومتی» خود برای تاييد دو تن از اصلاح طلبان را فاش ساخت. حکمی که اين بار بر خلاف جريان رد صلاحيت های مجلس هفتم، بی چون و چرا مورد تاييد آقای جنتی و اصحابش قرار گرفت. آقای خامنه ای در سخنرانی خود برابر دانشجويان بسيجی به صراحت خاطرنشان کرد مهم ترين هدف انتخابات اخير «مشارکت حداکثری» مردم در آن است. اين تصريح، يک تعارف نيست. با توجه به موقعيت داخلی و بين المللی که حکومت جمهوری اسلامی ايران در آن قرار گرفته است، تامين چنين مشارکتی به مهم ترين نياز جمهوری اسلامی تبديل شده است. اين نياز مبرم حکومت، با فعاليت شديد مخالفين انتخابات فرمايشی و نارضايتی شديد از مجموعه ی حکومت، در معرض تهديد جدی قرار دارد. در هيچ انتخاباتی در تاريخ بيست و هفت ساله ی جمهوری اسلامی ايران، مخالفت با برگزاری فرمايشی انتخابات، چنين شديد نبوده است و اقشار فعال، موثر و تعيين کننده ی جامعه به مخالفت با نمايش انتخابات برنخاسته بوده اند.
آن چه آقای خامنه ای و جنتی را به هراس انداخته و هاشمی رفسنجانی را وادار کرده است «داروی تلخ» مصرف کند، نه موفقيت های «اصلاحات» بلکه اين صف عظيم و انبوهی است که در برابر آن ها قد برافراشته و مشروعيت حکومت را در شرايطی که بيش تر از هر زمان به آن نياز دارد، به چالش کشيده است.
گذار «با صلابت و پرافتخار» اصلاح طلبان از شورای نگهبان، فقط به برکت حضور انبوه و فعاليت افشاگرانه ی «تحريميان» است. آقای خامنه ای هوشمندانه، با يک تير دو نشان زده است. هم اصلاح طلبان را به جزئی از اين بازی و مقابله با تحريم انتخابات تبديل کرده و هم آن ها را به گروگان حکم حکومتی خود در آورده است.
شايسته نيست، دبير کل بزرگترين حزب «جبهه ی اصلاحات» اين حقايق را نبيند، همه ی «افتخارات و صلابت ها» را به حساب جبهه ی خود واريز کند و همچنان همراه با يارانش، بر صورت «تحريميان» پنجه بکشد. اصلاح طلبان دست کم در نهمين دوره ی انتخابات رياست جمهوری، «حضور» خود را مديون همين صف عظيم «تحريميان» هستند! صفی که آقای خامنه ای رهبر حکومت اسلامی قصد دارد، اين بار با کمک اصلاح طلبان آن را در هم بشکند!