عنوان : اقای کوچاریان راست میگویند
درود بر شما کوچاریان گرامی
سپاس فراوان برای نوشته ی درست و کوبنده.

Ko ashakerte barevum e
۵۵۱٨ - تاریخ انتشار : ۷ دی ۱٣٨۷       

عنوان : جعل کردن سند و آقای رزمی
بله آقای رزمی سابقه درازی در دروغبافی و چاخان نویسی دارند و حتی برای یونسکو سند میسازند!
http://www.azargoshnasp.net/Pasokhbehanirani/pasokhbehrazmioz.htm
تاریخ ترکان منطقه را هم که فراتر از تاریخ میبرند و ادعاهای خنده دار زیادی میکنند.
در رابطه با جنگ قره باغ هم همه میدانند که این منطقه را استالین به جمهوری نوساخته آذربایجان داد و ساکنین آن در قدیم ارمنی بودند. برای نمونه کلیساهای کهن این منطقه حتی مال دوران پیش از اسلام است. در جنگ کاراباغ حدود هشتصد هزار آواره آذری و سیصدهزار آواره ارمنی وجود داشت. هر دو طرف تندی کردند ولی از همه بیشتر پان ترکیستها و رهبرشان ایلچی بیگ تندی و جنایت کردند و حتی ایران را نیز تهدید میکردند. سیاست را به قول یکی از خوانندگان زیر با چاله میدان اشتباه گرفتند و در واقع حالا افرادی مانند ماشالله رزمی بجای اینکه ایلچی بیگ را متهم کنند تمامی عالم و آدم را متهم میکنند.
۵۱۹۷ - تاریخ انتشار : ۲۵ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : Arabic Alphabet
The current Persian alphabet is not derived from Arabic either. This is an evolved version of Aramaic alphabet. The Persians borrowed it from the Aramaic language and then Arabs borrowed it from Persians after conquering Iran. Although, currently, this alphabet is known as Arabic alphabet.
۵۱۹۵ - تاریخ انتشار : ۲۵ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : هر دم از این باغ بری می رسد
من فکر نمی کنم که چنین مردم بی سوادی و پرتی در یونسکو حضور داشته باشند. زبان فارسی از گروه زبان های آریایی و هند و اروپایی است و زبان عربی از گروه زبان های سامی است. یونسکو با کدامین دلیل چنین حرف درشتی را زده است؟!!!!!!!!!
آری ، در باره ی شباهت الفبایی این حرف درست است. اما در باره ی زبان هرگز ممکن نیست که یونسکو چنین حرف نادرستی را بزند. این حرف هیچ پایه و اساس علمی و تاریخی را با خود به همراه ندارد. و هرکس بخواهد چنین من در آوردی هایی را علم کند تا گاغذی و ویشکونی گرفته باشد ، با این کار خود را بی ارزش و کوچک کرده است و بس.
برای بر حق نشان دادن خود بعضی از دوستان ای کاش از این شیوه های سبکسرانه
استفاده نمی کردند.
۵۱۹۱ - تاریخ انتشار : ۲۴ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : گزارش یونسکو
من گزارش یونسکو را دیده ام. اینجا بحث درگیری دو کشور خارجی است. ربطی به یونسکو و زبان فارسی ندارد!!!
۵۱٨۹ - تاریخ انتشار : ۲۴ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : بسیار محکم بود
از مقاله شما سپاسگزارم. جناب ماشاءالله رزمی ید طولانی در دروغگویی و سندبافی دارند. برای نمونه برای یونسکو سند جعل میکنند و دروغهایی در رابطه با تاریخ مینویسند که بجز چند پان ترکیست کس دیگری آن را جدی نمیگرد.
۵۱٨۷ - تاریخ انتشار : ۲۴ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : آرلامی برخوردی منطقی دارد ، زیرا در این جنک کثیف و ضد مردمی هر دو طرف دستشان به خون بیگناهان آلوده است ، و همان جنایتکاران هستند که تا به امروز نگذاشته اند صلح بشود و همچنان دارند از مردم ساده دل و بی اطلاح سربازگیری می کنند ، اما این ها باید خوب بدانند ک
آرامی برخوردی منطقی دارد ، ای کاش دیگران نیز هر دو جانب را درست و دقیق میدیدند. این اشکال بزرگ ماست که همیشه حق با ما یعنی با یک طرف است و همین نگاه به زندگی است که عموماً فاجعه می آفریند.
دوستان عزیز فراموش نکنیم که ارمنی ها و آذری ها سال ها کنار هم با مهر و محبت زیستند. من خودم از یک باکویی راننده ی تاکسی شنیدم که می گفت: این جنگ لعنتی مصنوعی ایجاد شد و می گفت ما حالا جای دوستان ارمنی خود را خالی می بینیم ، اما هیچ کس جرأت نمی کند این را بیان کند.
آن آقایی که فحش چاله میدونی نوشته او که نمی داند کتاب ، فرهنگ و همزیستی یعنی چه ، سر باز گیری از این اینگونه افراد خود جنایتی است که اثرش را امروز در صد ها و هزاران به ناحق کشته می بینیم
من نه اکثریتی ام و نه توده ای ، اما انصاف دارم ، این ها به تو اجازه داده اند نظرت حتی فحشت را بنویسی اما تو فقط با زبان چاقو و ساتور حرف می زنی ، پسر جان اصلاً و ابداً فکر نکن که نوبر آورده ای تاریخ هزاران چون تو را در خود دفن کرده دارد
۵۱۶٨ - تاریخ انتشار : ۲٣ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : جناب آتیلا شما بیشتر!
جناب آتیلا ظاهرا شما از همان کسانی هستید که هر حرفی را هر چقدر هم که چرند و پرند باشد از آقای رزمی قبول می کنید.

۱. من هیچ ادعایی نکرده ام و طبعا ملزم به آوردن سند نیستم. آقای رزمی یک ادعای خنده دار روزنامه نژادپرست امید زنجان را بدون اینکه در باره آن تحقیق کند تکرار کرده، پس این ایشان است که باید ثابت کند یونسکو چنین حرف سخیفی را بزبان آورده است، مطمئنا شما خودتان به چشم خود آن بیانیه ادعائی یونسکو را دیده اید و می توانید آدرسش را به خوانندگان بدهید تا همه ما از گمراهی دربیاییم. )البته امیدوارم اینقدر برای شعور خوانندگان ارزش قائل باشید که ننویسید:
unesco.com
هر وقت شما یا آقای رزمی آدرس دقیق سند ادعایی خودتان را ارائه کردید، آنوقت بروی چشم!!! ما می رویم یقه یونسکو را می گیریم! ولی مسئله اینجا است که آقای رزمی مثل همه مقاله های دیگرش در این مورد دروغ می گوید، زیرا یونسکو هیچوقت چنین ادعایی را نکرده است،
البته ممکن است یونسکو این مطلب را یواشکی فقط در گوش شما و آقای رزمی گفته باشد، یا برای شما دو نفر نامه خصوصی فرستاده باشد!!!

و اما مورد ایلچی بیگ، دوست عزیز باور کنید تحقیق و مطالعه آنقدرها هم که پانترکیستها می گویند چیز بدی نیست! ریشه همه منازعات بین ارمنی و آذری تمایلات فاشیستی-راسیستی جبهه خلق بود که در سومقائیت مرتکب جنایات فراوان بر علیه ارمنیها شدند. لابد شما که رفیق جانجانی یونسکو هستید می دانید که ایلچی بیگ در سال ۱۹۸۸ به رهبری این حزب رسید (آنوقتها اسمش حرکت خلق بود)، یعنی در همان سالی که فاجعه سومقائیت اتفاق افتاد.

یک نکته دیگر، همانطور که برای آقای کوچاریان نوشتم، هر دو طرف درگیر این جنگ یک مشت جنایتکار ضدبشر بودند، منتهای مراتب طرف ارمنی هم جانی بود و هم عاقل، ولی طرف آذری از تنها چیزی که بهره نبرده بود، همین عقل بود! ارمنی ها با یک سیاست منسجم توانستند حمایت همسایگانشان را جلب کنند، ولی ایلچی بیگ نادان رابطه اش را با همه به غیر از ترکیه (که از ترس امریکا جرأت اقدام بر علیه ارمستان را نداشت) قطع کرد. خوب وقتی کسی عرصه سیاست را با چاله میدان عوضی می گیرد، تقصیر بقیه چیست؟

امیدوارم هرچه زودتر چشمان ما به زیارت سند یونسکو روشن بشود!!!!
:)
۵۱۶۷ - تاریخ انتشار : ۲٣ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : اقای آرامی کمی ارام
اقای آرامی کمی ارام . زمانی که جنگ شروع شد الچی بیک کاره ای نبود. در رابطه با زبان فارسی؛ این موضوع دیگری است و شما بهتر است به یونسکو اعتراض کنید. چون یونسکو اعلام کرده و اقای رزمی با توجه به گفته یونسکو گفته اند.
ای کاش زبان ما هم تورکی نبود که مجرم شناخته بشویم !!!!
۵۱۶۰ - تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : آقای رزمی و دروغهای شاخدار
آقای کوچاریان عزیز،
تنها انتقادی که به نوشته شما وارد است، این است که درست مثل آقای رزمی موضوع را جانبدارانه مطرح کرده اید.

آقای رزمی متخصص نوشتن دروغهای شاخدار و ادعاهای واهی و بچگانه است. ایشان چند وقت پیش ادعا کرده بود که یونسکو زبان فارسی را سی و سومین لهجه زبان عربی اعلام کرده است و همچنین زبان ترکی را سومین زبان با قاعده دنیا دانسته است. البته ایشان اندازه درک هواداران نوشته هایش را بخوبی می داند و اینرا هم می داند که این افراد احتیاجی به مدرک و سند ندارند و هر خزعبلی را قبول می کنند.

ولی شما که به ایشان انتقاد می کنید، باید لااقل یک روش دیگر انتخاب کنید و درباره جنایتهای سربازان ارمنی در حق مردم غیرنظامی آذری هم بنویسید. این جنگ آنقدر کثیف و ضد انسانی بود که هیچ یک از دو طرف نمی توانند خودشان را تبرئه کنند و گناه را به گردن طرف مقابل بیندازند. با اینکه امروزه ثابت شده است که جنگ بخاطر جاه طلبلیهای ایلچی بیگ و باند جنایتکار او شروع شد، ولی ارمنیها هم در این وسط قربانی صرف نبودند و جنایتهای بی شماری در حق مردم آقدام و خوجالی مرتکب شدند.
۵۱۵۹ - تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : یک ملیون و دویست هزار اواره تورک اذری٫ شما ارمنیها هنوز مظلوم نمائی میکنید!
اقای ژ کوچاریان؛ نیاز به دفاع شما نبود. چون رژیم ایران و تمامی احزاب سنتی ایران حامیان ارمنستانند. گذشته از حامیان غربی ارمنستان و روسیه . دنیا را چشمی نیست که ببیند که ۲۰۰ هزار تورک اذری از ارمنستان رانده شده اند. دنیا نمیتواند ببیند که ۱۲۰۰۰۰۰ اواره مناطق اشغال شده در دیگرشهرهای اذربایجان در چادرها زندگی میکند. در صورتی کل جمعیتی خود قرباغ با تورک و ارمنی ۱۱۰۰۰۰ نفر میباشد. اما ارتشهای ارمنستان و روسیه ٪۲۵ خاک اربایجان را به کمک نیروهای دیگر اشغال کرده اند و باعث اوارگی یک ملیون دویست هزار انسان شده اند!
ما تورکها به این بی عدالتی هاعادت کرده ایم. کشتار و قتل عام را در زمان کمونیستها رابیاد داریم.کشتار ملیونها تاتار و قزاق و... در زمان استالین. جنایت چین در تورکستان شرقی که هنوز هم ادامه دارد٫ اخراج و کشتار تورکها دربلغارستان در دوران حاکمیت کمونیستها٫ کشتار تورکها در قبرس توسط یونانیها٫ اشغال و کشتار تورکها در کرکوک عراق؛ کشتار در اذربایجان جنوبی در طول جنگ اول جهانی توسط سیمیتکو ؛ اسوری ها و توسط ارامنه . در شهرهای اذربایجان غربی هنوز شاهدان این کشتارهازنده اند.
چپ و راست احزاب سنتی ایران و جمهوری اسلامی را به همراه دارید٫ میدانم از این بابت نگرانی نخواهید داشت . نگرانی شما از وجدانهای بیدار هست که از بخت خوش شما از این وجدانها کم هست و خلق تورک اذربایجان
خواب زده...
یک ملیون و دویست هزار اواره تورک اذری٫ اشغال مناطق بیرون از محدودی
قرباغ ... شما ارمنیها هنوز مظلوم نمائی میکنید!
این نیروها و حامیان ارمنی دیر یا زود خواهند رفت و این خلقها هستند که باید در کنار هم با مسالمت زندگی کنند
۵۱۵۷ - تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : حرفهای آقای رزمی معمولا نامستند هستند
از نویسنده دکتر ژکوچاریان ممنون هستم که به ادعاهای آقای رزمی پاسخ دادند. بخصوص وقتی ماشااله رزمی حکومت آذربایجان را لاییک می داند و ارمنستان را دینی می داند . جالب تر از همه ادعای او در این مورد است که کشورهای غربی را نماینده مسیحیت و جنگ با تروریسم را جنگ فرهنگ ها می داند. ایا ایشان حاضر است در این چنگ فرهنگ ها نمایندکی طرف مقابل غرب را بعهده بگیرد
۵۱۵۵ - تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : خوش خیالی آقای ماشاالله رزمی در دفاع نادرست از طرح گروه مینسک (پرنسیپ مادرید)
متاسفانه آقای ماشاالله رزمی در مقاله «مطرح شدن جدی مساله قارا باغ» (۱) با دفاع ضمنی از طرح گروه مینسک (پرنسیپ مادرید) که حیله کثیف غربیان و اسب تراوای ارمنی ها و روسهاست که با هدف کسب مشروعیت برای جدایی همیشگی قاراباغ از آذربایجان به پیش انداخته شده، موضع گیری بسیار نسنجیده ای کرده اند که مرا به شدت نگران کرده است که مبادا دولت آذربایجان و تصمیم گیرندگان آن هم، چنین نظرات خطرناکی داشته باشند و این چنین فریب غربیان را بخورند. بگذارید نگاهی به آنچه که در به اصطلاح طرح گروه مینسک یا پرنسیپ مادرید (خاک در مقابل صلح) مطرح شده بیاندازیم تا ببینیم که این طرح چقدر خطرناک است:

"خلاصه طرح بقرار زیر می باشد:

۱) خروج ارتش ارمنستان از قاراباغ و استقرار نیروهای حافظ صلح سازمان ملل بجای آنها

۲) بازگشت مهاجرین آذربایجانی به قاراباغ

۳) بازکردن یک کریدور ارتباطی بین ارمنستان و قاراباغ (منطقه ارمنی نشین)

۴) برگزاری رفراندوم برای تعیین استاتوی قاراباغ (بعد از ده یا پانزده سال)"

در بند ۱) طرح هرچند به ظاهر ارتش ارمنستان از قاراباغ خارج می شود ولی قاراباغ به حاکمیت آذربایجان برنمی گردد، بلکه تحت کنترل نیروهای حافظ صلح سازمان ملل قرار می گیرد. بنابراین هیچ امتیاز ویژه ای در این بند به آذربایجان داده نشده بلکه با استقرار نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در منطقه، به دولت جدایی طلب ارامنه قاراباغ مشروعیت می بخشد چون دیگر تحت اشغال ارتش بیگانه نبوده، بلکه تحت اداره سازمان ملل خواهد بود که با تایید رسمی دولت آذربایجان (در صورت امضای این قرارداد) همراه خواهد بود. این در واقع پذیرش رسمی دولت آذربایجان برای واگذاری حاکمیت بلامنازعه خود بر قاراباغ به سازمان ملل است که بسیار خطرناک است. بر طبق موازین بین المللی، آذربایجان حاکمیت بلامنازعه بر قاراباغ دارد و تنها با پذیرش دولت آن ممکن است که دنیا جدایی قاراباغ از آذربایجان را به رسمیت بشناسد. تا موقعی که دولت آذربایجان پای هیچ قراردادی را که حاکمیتش را بر قاراباغ زیر سئوال می برد، امضا نکرده باشد، هیچ کس در دنیا نمی تواند جدایی قاراباغ را به رسمیت بشناسد. در واقع این طرح با هدف فریب رهبران آذربایجان برای امضا کردن پای طرح به اصطلاح صلحی است که عملا حاکمیت بلامنازعه اش را بر قاراباغ زیر سئوال برده و تعیین تکلیف در مورد آن را به سازمان ملل واگذار می کند و عملا راه را برای به رسمیت شناختن استقلال قاراباغ هموار می کند!

برای روشنتر شدن این مساله، بندهای دیگر را هم بررسی می کنیم. در بند ۲) بازگشت مهاجرین آذربایجانی به قاراباغ آمده که به ظاهر به نفع آذربایجان است ولی چون دولت آذربایجان کنترل و حاکمیتی بر قاراباغ نخواهد داشت و اداره آن بر عهده دولت محلی ارامنه و سازمان مللی خواهد بود که قدرتهای بزرگش از جمله آمریکا، روسیه، فرانسه و ... علنا مدافع ارامنه هستند، بنابراین این بند ضمانت اجرایی ندارد و دولت جدایی خواه قاراباغ که تحت حمایت سازمان ملل هم خواهد بود، در برابر بازگشت مهاجران و آوارگان کارشکنی خواهد کرد و دولت آذربایجان به دلیل نداشتن کنترل سیاسی و نظامی بر آن منطقه، امکانی برای وارد کردن فشار بر آن دولت برای پذیرش مهاجران نخواهد داشت، در نتیجه دولت ارامنه قاراباغ، در برابر بازگشت آوارگان به انحاء مختلف کارشکنی خواهد کرد تا ترکیب جمعیتی همچنان به نفع ارامنه و به ضرر آذربایجانی ها باقی بماند.

در بند ۳) بازکردن یک کریدور ارتباطی بین ارمنستان و قاراباغ (منطقه ارمنی نشین) آمده است که کاملا زیرکانه برای از میان برداشتن این مانع بسیار عمده در برابر استقلال قاراباغ مطرح شده است که نقشه کثیف غربی ها را بیش از پیش برملا می کند. چون منطقه قاراباغ در داخل خاک آذربایجان محصور است و هیچ ارتباط زمینی و هوایی با دنیای خارج ندارد (برای ارتباط هوایی هم هواپیماها مجبور خواهند بود از آسمان تحت کنترل آذربایجان عبور کنند) لذا عملا این منطقه امکان آنکه بتواند مستقل شود را ندارد چون در محاصره کامل آذربایجان قرار دارد. برای استقلال قاراباغ وجود یک کریدور ارتباطی زمینی و هوایی که به تایید دولت آذربایجان هم رسیده باشد، یک مساله حیاتی است. این بند در واقع با اعطای یک کریدور زمینی و هوایی برای اتصال مرزی بین قاراباغ با ارمنستان، که اجبارا باید از بخشی از خاک آذربایجان جدا شده و تحت حاکمیت قاراباغ و یا سازمان ملل قرار گیرد، این مانع عمده بر سر راه استقلال قاراباغ را بر می دارد و زمینه را برای استقلال قاراباغ در آینده مهیا می کند!

کدام انسان عاقلی با دستان خود قراردادی را امضا می کند که با واگذاری بخشی از خاک آذربایجان به قاراباغ، ارتباط مرزی بین قاراباغ و ارمنستان را ایجاد می کند تا معضل بزرگ ارامنه برای جدایی را که همانا محصور بودنشان در درون مرزهای آذربایجان و ارتباط نداشتن با دنیای خارج است را برای آنها حل می کند تا آنان با خیال راحت بتوانند اعلام استقلال کنند!؟ این در واقع یکی از نقاط قوت بزرگ آذربایجان در بحران قاراباغ است که حتی اگر منطقه قاراباغ اعلام استقلال کند، چون در درون مرزهای آذربایجان محصور است، نمی تواند به حیات سیاسی خود ادامه دهد. پذیرش این بند، بزرگترین اشتباهی است که ممکن است یک دیپلمات در بحرانی چنین حساس مرتکب شود. حتی اگر حق جدایی برای قاراباغ به رسمیت شناخته شده باشد، دلیلی ندارد که آذربایجان بخش دیگری از سرزمین خود را به ارامنه ببخشد تا آنها بتوانند خود را از حصاری کی مانع جدایی شان است، رها کنند!؟ این اشتباهی نابخشودنی است که هرگز نباید هیچ کسی در آذربایجان مرتکب آن شود.

در بند ۴) برگزاری رفراندوم برای تعیین استاتوس قاراباغ (بعد از ده یا پانزده سال) آمده است که دوباره امتیازی بسیار بزرگ و غیر قابل قبول به ارامنه قاراباغ است. مثلا قضیه قبرس را نگاه کنید که حتی پس از ۳۰ سال که جزیره عملا به دو بخش تقسیم شده، در تمام مذاکرات صلح، بخش یونانی نشین تمامیت ارضی قبرس را به عنوان اصلی خدشه ناپذیر مطرح می کند و هرگز حاضر نیست از آن بگذرد و یا تعیین تکلیف در آن زمینه را به نتیجه رفراندوم (چه امروز و چه ده سال دیگر که فرقی نمی کند!) در بخش ترک نشین جزیره واگذار کند که بی تردید رای شان به جدایی و استقلال خواهد بود. بنابراین بسیار اشتباه خواهد بود اگر دولت آذربایجان حق بلامنازعه حاکمیتش بر قاراباغ را بی دلیل به رفراندومی بسپارد که تحت نظارت دولت محلی ارامنه و سازمان ملل مدافع ارامنه برگزار خواهد شد!

http://www.oyrenci.com/Articles.aspx?articleId=۱۱۱۸
۵۱۵۴ - تاریخ انتشار : ۲۲ آذر ۱٣٨۷       

عنوان : کار انسانی
در رابطه با کشتار ارامنه گروهی از هنرمندان و ادیبان ترک بیانیه ای انتشار داده اندو معذرت خواسته اند.صدای آلمان دویچه وله نوشته است گروهی از روشنفکران ترکیه هموطنان خود را فراخواندند که به‌طور شخصی به خاطر قتل‌عام ارامنه در سال ۱۹۱۵ از ارامنه سراسر جهان پوزش بخواهند. کشور ترکیه تاکنون از این پوزش‌خواهی خودداری کرده است.
روشنفکران ترکیه با راه‌انداختن یک پایگاه اینترنتی به نام "من تقاضای پوزش دارم" دست به ابتکار تازه‌ای برای بهبود مناسبات مردم ترکیه با ارامنه جهان زدند. این تارنما از آغاز سال میلادی جدید راه اندازی خواهد شد و در برگیرنده پوزش طلبی فردی از ارامنه می‌باشد. متن این عذرخواهی چنین است: «وجدان من نمی‌تواند بپذیرد، در قبال فاجعه عظیمی که در سال ۱۹۱۵ بر سر ارامنه ساکن در امپراطوری عثمانی نازل شد، سکوت شود و یا حتا این فاجعه انکار گردد. من این بی‌عدالتی را مردود می‌شمارم، با همسایگان ارمنی خود احساس همدردی دارم و از آنان پوزش می‌طلبم».
این فراخوان از سوی چهار روشنفکر ترکیه سامان یافته که سه تن از آنان استادان دانشگاه با نام‌های پرفسور "باشکین اوران"، "احمد اینزل"، "چنگیز اختر" هستند و شخص چهارم "علی بایرام‌اوغلو" روزنامه‌نگار است.

تابوشکنی در ترکیه

برای جلوگیری از طغیان خشم ملی‌گرایان افراطی، احمد اینزل گفت: «مستقل از سیاست رسمی کشور، مردم ترکیه حق دارند نظرشان را درباره تاریخ کشور خود بیان کنند. ما امیدواریم که این فعالیت تازه مورد سوء استفاده سیاسی قرار نگیرد». چگیز اختر نیز افزود: «ما به‌دنبال جلب نظر فردی هم‌میهنان خود هستیم. هرکه مایل به عذرخواهی است می‌تواند بدین کار مبادرت ورزد».
به‌رغم این توضیحات مبنی بر شخصی و فردی بودن پوزش‌طلبی، بیم آن می‌رود که این ابتکار تازه در کشور ترکیه به خشم ناسونالیست‌های افراطی دامن زند. دولت باغچالی، رهبر حزب ملی‌گرای "حرکت ملی" ترکیه در این باره گفته است: «مردم ترکیه بابت هیچ مسئله‌ای نیاز به عذرخواهی ندارند. برعکس، در آن ‌زمان ارامنه دست به کشتار همسایگان ترک خود زدند و بعد از آن نیز برخی از دیپلمات‌های ترک را در سراسر جهان به قتل رساندند».
به‌رغم واکنش سریع باغچالی، و به‌رغم ده‌ها سال تبلیغ برای این مواضع متکبرانه، نظراتی از این دست در ترکیه، در حالتی تدافعی قرار گرفته‌اند. فراخوان جدید روشنفکران ترکیه اقدامی منحصر به فرد نیست، بلکه بخشی از مباحث گسترده‌تری است که ظرف سال‌های اخیر پیرامون کشتار ارامنه به راه افتاده است. این فعالیت‌ها آشکارا ممنوعیت بحث پیرامون قتل عام ارامنه را شکسته است.

بهبود روابط دو کشور

این بحث‌ها در آغاز تنها طالب اصلاحاتی نسبت به مواضع رسمی در ترکیه بود، اما به مرور بدل به جدلی جدی میان تاریخ‌نگاران ترک شد. نتیجه این گونه انتقادات و تجدیدنظر‌ها، سرانجام به ملاقات عبدالله گل، رئیس‌جمهور ترکیه از ارمنستان در در دو ماه پیش منجر شد. فعالیت‌جدید روشنفکران نیز، به نوبه خود سبب شتاب‌گیری تحولات در این زمینه خواهد شد.
در فاصله سالهای ۱۹۱۵ و ۱۹۱۶ حدود یک و نیم میلیون ارمنی به دست ترکهای عثمانی به قتل رسیدند مبتکران این اقدام عنوان می‌کنند: «بسیاری از مردم ترکیه نمی‌دانند که ارامنه چه مصیبت عظیمی را متحمل شده‌اند. ما امیدواریم که این ابتکار سبب کنجکاوی بیشتر جوانان شود».
زمان برای آغاز این فعالیت بسیار آگاهانه انتخاب شده است. پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۱ و تشکیل کشور مستقل ارمنستان، دولت‌های ترکیه و ارمنستان خواستار بهبود مناسبات خود هستند. بهبود مناسبات به معنای مبادله سفرا و بازگشایی مرزها میان دو کشور خواهد بود. در آغاز سال آینده رئیس‌جمهور ارمنستان سفری به آنکار خواهد داشت. ترکیه نیز آمادگی خود را برای میانجی‌گری میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر منطقه "قره باغ" اعلام کرده است.
۵۱۴۰ - تاریخ انتشار : ۲۱ آذر ۱٣٨۷