اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۲۵ آذر ۱٣٨۷ -  ۱۵ دسامبر ۲۰۰٨

عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در نامه‌‏ای سرگشاده خطاب به دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام مطالبی را در خصوص بحث دولت وحدت ملی عنوان کرد.
به گزارش ایلنا، حبیب الله عسگر اولادی در نامه سرگشاده خود به محسن رضایی مطالبی را بیان کرده است که متن کامل آن در زیر می‌‏آید:

برادر ارجمند جناب آقای محسن رضایی(دامت افاضاته)
سلام علیکم
نامه سرگشاده جنابعالی را از طریق سایت‌‏های خبری و رسانه‌‏ها ملاحظه کردم. ضمن تشکر از دلسوزی جنابعالی نکاتی را از باب آنچه حضرتعالی «قضاوت عجولانه» در خصوص دولت وحدت ملی یا دولت ائتلافی نامیدید، تقدیم می‌‏دارم.
نظریه‌‏پردازی در مورد نوع مدل رقابت و رفاقت سیاسی در جمهوری اسلامی چه در عرصه ملی و چه در عرصه جناحی امری میمون و مبارک است. اگر این نظریه‌‏پردازی معطوف به کارآمدی نظام و رعایت حقوق سیاسی ملت باشد باید به دید خریداری به آن نگاه کرد و اعتنایی جدی به آن نمود.
اینکه «دولت ائتلافی کارآمد و متعهد» با «دولت وحدت ملی» چه تفاوت‌‏هایی دارند و جنابعالی مرزهای این دو دولت را چگونه توصیف می‌‏نمایید مهم است. همان طور که در نامه خود تصریح فرمودید: «کشور درشرایطی نیست که دولت وحدت ملی پیگیری شود» لذا جنابعالی با بنده و آقایان باهنر و حبیبی در نفی آن در شرایط کنونی هم عقیده‌‏اید. لذا به نظر می‌‏رسد «قضاوت عجولانه‌‏ای» در نفی آن صورت نگرفته است. ما اکنون در شرایط عادی بسر می‌‏بریم، بحرانی در کار نیست تا نیاز به تشکیل دولت وحدت ملی باشد.
اگر نمودار رقابت در انتخابات ریاست جمهوری را طی سه دهه گذشته درست ترسیم کنیم می‌‏بینیم که بعد از انتخابات دوره اول ریاست جمهوری از یک رقابت یک ضلعی به دوضلعی و از آنجا به یک رقابت چند ضلعی رهنمون شدیم. انتخابات دور نهم رقابتی‌‏ترین انتخابات بود که به شکل چند ضلعی برگزار شد. مردم نیز در یک مشارکت وسیع نهایتاً رأی خود را در مورد یکی از نامزدهای مطرح اعلام کردند.
سخن از «وحدت» و «ائتلاف» در خصوص نوع چینش اعضای هیأت دولت بعد از انتخابات، به نظر می‌‏رسد نادیده گرفتن حقوق سیاسی فردی است که انتخاب شده و مورد اعتماد مردم قرار گرفته است.
همچنین سخن از «وحدت» و «ائتلاف» چه درون جناح و چه بیرون از آن قبل از برگزاری انتخابات نیز اگر مقدور یا مطلوب بود حتماً به نتیجه می‌‏رسید و نیازی به بگو مگوهای سیاسی و چالش‌‏های برنامه‌‏ای یا غیر برنامه‌‏ای نبود، خرد جمعی در درون جناح یا بیرون جناح به یک فرد می‌‏رسید و انتخابات تقریباً به صورت رفراندوم برگزار می‌‏شد.
به نظر می‌‏رسد وقتی انتخابات ریاست جمهوری در یک فرد یا دو فرد متعین نیست انتخابات به طور طبیعی از حالت یک ضلعی و دو ضلعی خارج می‌‏شود و لذا ناظر یک انتخابات پرشور چند ضلعی با حضور علائق و سلایق گوناگونی که هر کدام دغدغه کارآمدی نظام و پیشرفت کشور را دارند، خواهیم بود.
درچنین شرایطی عقلانیت سیاسی حکم می‌‏کند به منتخب مردم احترام بگذاریم و رقابت‌‏ها را در درون جناح و برون جناح پایان یافته تلقی کنیم و دوره رفاقت و همکاری را آغاز کنیم، نه اینکه با رویکرد سهم‌‏خواهی خود را آماده حضوری مجدد در میدان قدرت نمائیم.
البته اگر رئیس دولت براساس یک عقلانیت سیاسی وسعه صدر و بلند نظری همان رقبا را دعوت به همکاری کرد امری مطلوب است. اما اگر نکرد نمی‌‏توانیم او را متهم به برهم زدن «وحدت ملی» یا «ائتلاف ملی و جناحی» کنیم.
همچنین اگر او دعوت به همکاری کرد نباید به گونه‌‏ای برخورد شود که یک دولت با چند رئیس‌‏جمهور داشته باشیم، قطعاً با چنین رویکردی نه تنها وحدت و ائتلافی صورت نمی‌‏گیرد بلکه برعکس شاهد ناکارآمدی هم خواهیم بود.
ما دولت نهم را خالی از اشکال و انتقاد نمی‌‏دانیم ما رئیس محترم دولت نهم را معصوم نمی‌‏دانیم. اما شهادت می‌‏دهیم او در شکل‌‏‌‏گیری کابینه خود به اندازه فهمی که از وحدت ملی و ائتلاف داشت از همه نیروها استفاده کرد. اما بعضی از نیروهایی که به کار گرفته شدند آزمون خوبی در همگرایی و همکاری با رئیس جمهور از خود نشان ندادند، هر چند ممکن است رئیس جمهور نیز در مدیریت و همکاری با آنها خطاهایی داشته باشد، اکنون در درون کابینه نهم و نیز در بدنه اجرایی دولت کسانی حضور دارند که صددرصد با رئیس جمهور همراه نیستند و این حکایت از سعه نظر رئیس جمهور در بکارگیری نیروها دارد. به نظر می‌‏رسد نقد تلویحی جنابعالی به رئیس جمهور در خصوص «عدم جمع گرایی»، «خودمحوری»، «تکروی»، «عدم استفاده از همه ظرفیت‌‏ها و نخبگان» خالی از اشکال نباشد. آنچه به بنده و آقایان باهنر و حبیبی نسبت داده شده بود این بود که؛ [ما معتقدیم «کشور نه با این رئیس جمهور و سیاست‌‏های آن قابل اداره کردن است و نه احمدی نژاد قابل اصلاح !» و با همین اعتقاد به روحانیت مبارز رفتیم برای شکل گیری دولت وحدت ملی!
خوب این گزاره صددرصد خلاف واقع و یک جفا به ما و رئیس جمهور منتخب مردم است. ما به طور جد اعتقاد داریم خدمات و کارآمدی دولت اگر از دولت‌‏های پیشین بیشتر نباشد قطعاً کمتر نیست.
ما معتقدیم دولت اکنون گفتمان امام و انقلاب را مدیریت می‌‏کند و رئیس دولت از اینکه از ارزش‌‏های انقلاب و امام دفاع کند جدی است و خجالت نمی‌‏کشد.
ما معتقدیم دولت کنونی در خدمت به مردم رکوردهای جدیدی را بویژه در حوزه پیشرفت علمی و اقتصادی به جای گذاشته که بی‌‏سابقه است، لذا نادیده گرفتن خدمات دولت نوعی جفا به انقلاب و مردم است.
صورت مسئله رقابت در انتخابات ریاست جمهوری دهم باید مورد بازخوانی دقیق قرار گیرد به نظر می‌‏رسد با صورت مسئله رقابت در انتخابات ریاست جمهوری نهم در درون اصولگرایان و بیرون اصولگرایان متفاوت است.
برخی با القاء این مطلب که دولت نهم هیچ دستاوردی نداشته است با سیاه پردازی در صدد اثبات عدم کارآمدی اصولگرایان در مدیریت قوه مجریه هستند تا در داخل این شکاف، تنور انتخابات را گرم کنند و نان رأی خود را بپزند.
آنها با تئوری دل فریب «دولت وحدت ملی» یا «دولت اسلامی کارآمد و متعهد» به میدان آمدند و با سربازگیری از خودی‌‏ها در صدد بازسازی آرایی هستند که در چند انتخابات آن را از دست دادند.
هیچ عقل سلیمی با وحدت ملی وائتلاف و کارآمدی و تعهد مخالف نیست اما باید دید جغرافیای طرح این بحث چیست و زیر عناوین زیبایی این چنین، چه اتفاقی می‌‏افتد.
کسانی که این تئوری پردازی‌‏ها را باب کرده‌‏اند، «ائتلاف» و «وحدت» سهم همه را در قدرت می‌‏بینند الا سهم دکتر محمود احمدی نژاد و آراء میلیونی که مردم به او داده‌‏اند! احمدی نژاد اکنون به عنوان یک رجل سیاسی و مذهبی در سپهر سیاست انقلاب و ایران یک واقعیت انکار ناپذیر است آیا به عقیده شما این جفا به مردم نیست با طرح دولت ائتلافی و یا وحدت ملی حضور او را در صحنه تخفیف دهند یا به کلی حذف کنند. به نظر می‌‏رسد ما دولت وحدت ملی را باید در سر انگشت هدایت رأی مردم جستجو کنیم و دولت ائتلافی کارآمد و متعهد را در همکاری و همیاری با رئیس جمهور منتخب و تدبیر صحیح امور ببینیم.
لذا باید تن به یک رقابت اخلاقی و جدی و در عین حال چند ضلعی داد تا مردم با آراء خود در تولید و توزیع قدرت نقش اول را ایفا کنند. این نقش را نمی‌‏توان از مردم گرفت و به تکنوکرات‌‏ها و بروکرات‌‏ها و نخبگانی سپرد که هر کدام بر حسب منافع خود در یک یا چند ستاد انتخاباتی سازماندهی شده‌‏اند.
از خداوند متعال برای جنابعالی توفیق خدمت به اسلام و مسلمین آرزومندم و برای خودم و دوستانم در حزب موتلفه اسلامی و جبهه پیروان خط امام و رهبری توفیق عمل به وظیفه مسئلت دارم.