اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۷ آذر ۱٣٨۷ -  ۱۷ دسامبر ۲۰۰٨

کانون ره آورد که دفاع از آزادی و حقوق بشر را سرلوحه فعالیت های خود قرار داده است، همه ساله ۱۰ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر را پاس می دارد. امسال نیز که مصادف با شصتمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر می باشد، برنامه ویژه ای از طرف کانون تدارک دیده شده بود.
این برنامه که به زبان آلمانی اجرا شد، روز یکشنبه ۱۴ دسامبر در سالن KHG در شهر آخن برگزار گردید.
سخنرانی این برنامه را آقای بهمن نیرومند به عهده داشت و در بخش هنری، گروه «تپش ۲۰۱۲»، با همراهی شاهین نجفی (ترانه سرا و خواننده گروه)، امید پوریوسفی (سرپرست و خواننده گروه) و «وینا» (خواننده آلمانی گروه)؛ ترانه هایی را اجرا کردند.
در ابتدا مجری جوان این برنامه، پس از خوشامدگویی، بیانیه کانون ره آورد را به اطلاع حاضرین رسانید. در این بیانیه وضعیت حقوق بشر در ایران، طی یک سال گذشته به شکل گزارش تشریح شده بود که متن کامل آن به زبان فارسی در سایت ره آورد منتشر شده است.
(با کلیک اینجا بیانیه کانون را بخوانید)

سخنرانی دکتر بهمن نیرومند
پس از معرفی کوتاه دکتر بهمن نیرومند، وی سخنرانی خود را با عنوان «ایران در میان حکومت الهی و دمکراسی» آغاز کرد. آقای نیرومند مطرح نمود که برای پرداختن به مسئله ایران باید ابتدا به تشریح موقعیت منطقه بپردازیم.
بهمن نیرومند ریشه حوادث ۱۱ سپتامبر را در اتفاقات سال های ۱۹۷۰ دانست. از نظر وی، در آن زمان رژیم چپ گرای افغانستان شوروی را به حمایت از خود فراخواند. آمریکا نیز همزمان با وارد شدن ارتش شوروی به افغانستان به حمایت از جبهه مخالف پرداخت. با صرف میلیاردها دلار و با پشتیبانی عربستان سعودی و پاکستان، جبهه مقابله با شوروی و رژیم چپ افغانستان به وجود آمد که در کار خود نیز موفق بود. در همین زمان است که سنگ بنای تروریسم اسلامی به عنوان یک پدیده ی بین المللی گذاشته می شود. این بهایی بود که برای موفقیت آمریکا در مقابل شوروی باید پرداخت می شد.
دومین حادثه ی مهم، انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۸ بود. انقلابی که رژیم شاه را به عنوان ژاندارم و بازوی آمریکا در منطقه ساقط نمود. این انقلاب هم چنین با توجه به اهمیت منطقه در تامین انرژی از نفت و گاز، تهدید جدی برای غرب تلقی می شد.
سومین حادثه ی مهم از دیدگاه آقای نیرومند، تسلیح صدام حسین با مدرن ترین سلاح ها برای جنگ با ایران بود. شاید این بزرگ ترین اشتباه آمریکایی ها بود زیرا وقوع جنگ تنها به تثبیت هر چه بیش تر جمهوری اسلامی انجامید. اقدامات و فریادهای آزادی خواهانه در ایران به شدیدترین وجه سرکوب گردید و هزاران نفر تحت عنوان جاسوس و خیانتکار اعدام شده یا به زندان ها افکنده شدند.
در رابطه با مسئله انرژی اتمی، آقای نیرومند عنوان کرد که متاسفانه انتظار نابجای آمریکا و تبعیت کورکورانه اروپا از آن، موضع ایران را بر حق جلوه می دهد. از نظر وی، زمانی که هندوستان، پاکستان، روسیه و اسرائیل دارای تکنیک هسته ای می باشند، چرا نباید به ایران اجازه استفاده صلح آمیز از این منبع انرژی داده شود؟ وی با توضیح این که خود، شخصا مخالف تامین انرژی از طریق هسته ای است، مطرح نمود که سیاست های غلط غرب در این رابطه، مستمسکی برای رژیم احمدی نژاد در جهت مشروعیت بخشیدن به پیشبرد اهداف اتمی این رژیم است.
آقای نیرومند هم چنین با ذکر این مطلب که اسرائیل دارای ۲۵۰ کلاهک اتمی و تعداد زیادی بمب های خوشه ای است ـ که در مقابله با مردم فلسطین نیز این بمب های خوشه ای را به کار گرفته است ـ اشاره نمود که عدم مقابله با این موارد نقض حقوق بشر، خوراک تبلیغاتی را برای افراطی گراها و تروریست ها فراهم می آورد.
در قسمت پایانی سخنان خود، آقای نیرومند به تشریح وضعیت اقتصادی و وجود مافیاهای اقتصادی در ایران پرداخت و به تشدید وخامت اوضاع اقتصادی در زمان دولت احمدی نژاد اشاره کرد.
بهمن نیرومند سپس از وجود یک جامعه مدنی فعال در میان شهروندان ایران یاد کرد که در دل جمهوری اسلامی به تلاش مداوم برای بهبود شرایط و دستیابی به حقوق شهروندی خود ادامه می دهد. او گفت سئوال اساسی این است که با تمام تمهیدات حکومت ایران، بگیر و ببندها، سانسور، ترور و... چرا جمهوری اسلامی موفق به برپایی یک حکومت اسلامی در ایران نشده است؟ علت آن را باید در وجود «جامعه مدنی» در ایران جستجو کرد که به آن ها اجازه نمی دهد جامعه ای مطابق سلیقه خود شکل دهند.
وی با اشاره ویژه به جنبش زنان و جوانان در ایران، از غرب خواستار شد که به تقویت و پشتیبانی هر چه بیشتر این جامعه مدنی بپردازد. از نظر آقای نیرومند، غرب می باید به جای جدال بر سر انرژی هسته ای، تمام تلاش خود را متوجه نقض حقوق بشر در ایران کند.
در پایان سخنرانی، بهمن نیرومند به سئوالات حاضرین پاسخ گفت.

برنامه گروه «تپش ۲۰۱۲»
پس از تنفس نیم ساعته، بخش هنری برنامه با سخنان امید پوریوسفی، از گروه موسیقی «تپش ۲۰۱۲» آغاز شد. وی ضمن اظهار شادمانی از حضور بهمن نیرومند اعلام کرد که به هنگام تحصیل اش در یکی از دانشگاه های آلمان، خواندن کتاب های بهمن نیرومند به زبان آلمانی، مرجعی بود برای شناخت بیشتر ایران.
امید در ادامه به معرفی «تپش ۲۰۱۲» پرداخت و علت نامگذاری این گروه را امیدواری آن برای برگزاری کنسرت در سال ۲۰۱۲ در ایران اعلام کرد. وی همچنین به توضیح «کمپین صد هزار امضا»ی این گروه در حمایت از اجرای مفاد اعلامیه حقوق بشر در ایران پرداخت. امید خبر داد که این امضاها را در تاریخ ۱۰ دسامبر امسال به پارلمان اروپا ارائه داده و با نمایندگان پارلمان در مورد مسائل ایران به بحث و گفتگو نشسته است. همکاری «تپش ۲۰۱۲» با پارلمان اروپا، در رابطه با مسائل حقوق بشری در ایران، در آینده نیز ادامه خواهد داشت.
پس از این سخنان کوتاه، «وینا» (خواننده آلمانی گروه) ترانه رپی را که گذری بر تاریخ معاصر ایران بود به زبان آلمانی و در دو قسمت جدا اجرا نمود و سپس به همراه امید، ترانه های پرشور مشترکی را به اجرا گذاشتند که مورد توجه بسیار حاضرین قرار گرفت.
گروه «تپش ۲۰۱۲» با ترانه های خود به سبک رپ و رگی و با صراحتی بی مانند مضامین اجتماعی و سیاسی را عرضه می کنند.
هنرمند دیگر، شاهین نجفی بود. او نیز با اجرای چندین ترانه معروف خود، از جمله «ما مرد نیستیم»، «ما آخر خطیم»، «حاجی» و «بامداد» که ترانه ای برای احمد شاملو بود؛ با نگاهی جسورانه و بی پروا مسائل جامعه ایران را به نقد کشید و شور و شوق دیگری به مراسم بخشید.
برنامه شصتمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، با رپ دیگری از «تپش ۲۰۱۲» با نام «ترانه خوان در خون» که به یاد فریدون فرخزاد ساخته شده است؛ با همراهی و همخوانی جمعیت حاضر که بپاخاسته بودند، به پایان رسید.