عنوان : دعوا، دعوای حماس و اسراییل نیست!
آقای پویان مدائن بسیار گرامی! شما اگر به جای خواندن «تحلیل» های سازمان مجاهدین (از نوشته تان این حدس ـ فقط و فقط حدس ـ را می زنم، و قصد کوچکترین اسائه ادبی به شما ندارم. اگر چنین نیست، مرا ببخشید) کمی از طرف خودتان بیشتر فکر می کردید شاید به این نتیجه می رسیدید که دعوا، دعوای حماس و اسراییل نیست. مجاهدین موذیانه می کوشند تا ماجرا را اینطور جلوه دهند، و حماس را هم به رژیم ایران بچسبانند و بعد هم بگویند به خاطر پاکسازی منطقه از عوامل رژیم است که برای اسراییل و آمریکا جاسوسی می کنند.
یک اطلاعیه هم داده اند که همین دروغ را در پوشش اشک تمساح برای مردم فلسطین و «دولت قانونی محمود عباس!» به هوادارانشان القاء کنند.
اطلاعیه بسیار قابل تعمقی است، و نشان از خیلی امور پس پرده دارد. اگرچه کوشیده اند آن را دفاع از فلسطین بنامند.
من اگر لازم شد، تمام این اطلاعیه و اهداف واقعی آن را یا در همین جا و یا به احتمال زیاد به صورت جداگانه، نکته به نکته، تشریح خواهم کرد.

حالا برای آن که راه دور نرفته باشید، نظر میشل وارشاوسکی، نظر جان پیلجر، نظر رابرت فیسک، نظر یوری آونری، و نظر سازمان وحدت یهودی فرانسه را در همین مقاله بخوانید و ببینید آیا قضیه همین است که مجاهدین خواسته اند به شما بگویند یا جز این است.
کاری ندارد. یک بار دیگر این مقاله را مطالعه کنید.
۵۶۲۰ - تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱٣٨۷       

عنوان : دعوا سر لحاف ؟؟!
بنظر من دو گروه تروریستی (حکومت اسرائیل)و(حماس) پشت مردم سنگر گرفته ونمیگذارند این اتش خاموش شود چرا که بزرگترین نان دانی کمپانیها و کارتلها میباشد
که رژیمها عرب را مسلح میکنند .....طبق معمول مردم عادی وزحمتکشان در هر دو طرف قربانی میشوند وما از مترقیان هر دو طرف باید حمایت کنیم..ما روضه خوان نیستیم که برای قربانیان مدیحه سرایی کنیم -جنگ محکوم است هم از طرف حماس هم ارتش اسرائیل - زنده باد صلح که مرگ مرتجعان را در پی دارد.
۵۶۱۹ - تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱٣٨۷       

عنوان : دست مستقیم اسراییل در سایت های ایرانی
پر کردن سایت های ایرانی از تبلیغات به نفع کشتار ی که اسراییل در غزه به راه انداخته است، به صورت عجیبی در حال اوجگیری است: هر چند دقیقه به چند دقیقه، یک نوشته تازه.
من دیگر در این لحظه تردیدی ندارم که دست مستقیم اسراییل در کار است.
هیچ انسانی که اندک بویی از شرف برده باشد، نمی تواند اینطور بنویسد که این ها می نویسند.
دوستان! هوشیار باشیم. خطر، جدّی است!
هوشیار باشیم و بنویسیم و بگوییم. و فراموش نکنیم که هوشیاری به تنهایی و در سکوت، کافی نیست...
۵۶۱۵ - تاریخ انتشار : ۱۱ دی ۱٣٨۷       

عنوان : برای پژمان عزیز
پژمان عزیز!
این سخن شما درست است که دفاع دوغین آخوند ها از فلسطین باعث شده است که در بعضی از افراد سطحی (که می تواند تعدادشان هم کم نباشد) یک نوع حالت بی تفاوتی و یا بد تر از آن، نسبت به کشتار مردم فلسطین ایجاد شده باشد. البته بیشتر در میان عامی ها.
و برای همین هم هست که دستگاه تبلیغاتی اسراییل به فکر افتاده است تا با به کارگیری به قول مترجم، «قارچ های مسموم یکباره از شکاف زمین بیرون زده» ای که در این چند روز، سایت ها را (بنا به فرموده) پر کرده اند، بر این موج بلاهت عامیانه سوار شود و از طریق آن ها کشتار مردم غزه را حتی «تقدیس و تحسین» هم بکند.

درست به همین دلیل است که ما باید احساس مسئولیت بیشتری بکنیم و در ضمن افشای ریاکاری رژیم در این مورد، به تشریح جنایات اسراییل بپردازیم و در حد توان خودمان این موضوع را برای همگان روشن کنیم که در این میان، ظالمی هست و مظلومی، قاتلی هست و مقتولی، و قربانی کننده ای هست و قربانی یی.

در این مقاله نیز، به همین جهت است که مترجم با فاکت های فراوان، و با ارجاع دادن به منابع متعدد سعی کرده است که خود متن را (با توجه به نیاز های خواننده ایرانی) تکمیل کند.

همانطور که شما نوشته اید، و مترجم هم توضیح داده است، علاوه بر رهبری تبهکار و فاسد و مردمفروش آن سازمان که شما با صراحت نامش را برده اید، و مترجم با اشاره، دیگران هم که یا قبل از آن موجودات و یا بعد از آن ها، کمر به خدمت جنایتکاران حاکم بر اسراییل بسته اند، در آلوده کردن فضا به نفع اسراییل، به صورتی ناگهانی، فعال شده اند.

در توضیحات مترجم هم همین تفاوت، رعایت شده است، و دو دسته مورد اشاره قرار گرفته اند:
یک: «از نخست گندیدگان»، که همین مبلغان یکباره فعال شده اسراییل هستند و فاکت هایی از سخنانشان را مترجم در مقدمه آورده است.
دو: «کسانی که طی سیر نزولی خود به گندیدگی رسیده اند» که رهبران همان سازمانی هستند که شما به صراحت، نامش را آورده اید.
۵۶۱٣ - تاریخ انتشار : ۱۰ دی ۱٣٨۷       

عنوان : هزار یکصد پنجاه نفر امروز، به زیر آتش خمپاره ها هلاک شدند،
دوست عزیز سلام.
اما خب خوب نوشته ای، که بقول مولوی نه که به قول شاعر کوچه های خودمان فریدون مشیری:
هزار یکصد پنجاه نفر امروز
به زیر آتش خمپاره ها هلاک شدند،
و چند دهکده دوست را هواپیما،
بجای خانه ی دشمن گلوله باران کرد،
صدای ناله و فریاد مادری عدنی ست،
و بانگ مرتعش مادر فلسطینی،
که در عزای عزیزان خویش می گریند...
وچند روز دگر نیز نوبت من و توست،
که یا به کشتن فرزند خلق برخیزیم ،
و یا به ماتم فرزند خویش بنشینیم،
صدای تیر بلند است و ناله ها پی گیر...
آری دوست عزیز شما درست نوشته اید. اما ما که در داخل ایران هستیم، استفاده وحشتناک ابزاری فلسطینیان را، و کشته هایشان را از رادیو تلویزیون و در و دیوار و بلندگو می بینیم. و خصوصا عکس العمل مردم را از اینهمه حرامزادگی نظاره گریم. مردم کوچه و بازار حتا گاهی فکر می کنند که این تصاویر لاینقطعی که از تلویزیون حکومت اسلامی پخش می شود ساختگی ست! مردم از دست تبلیغات حکومتی عاصی شده اند. من نیز با مشکلات نوشته های ایرانیان مختلف را می خوانم، ولی فکر می کنم که شما نمی توانید همه ی این نوشته ها را به سازمانی که آدرسش را می دهید مجاهدین نسبت دهید. آنها البته سزاور همه ی آنچه را شما نوشتید هستند، اما آنها به شدت تنها نیستند که چنین افاضاتی می کنند، به نظر من شما نمی توانید حکومت ایران را در این عقده ی سی ساله ی مردم و نوشتار آنها نادیده بگیرید. مردم ایران امروز در برابر هر موضعی از طرف حکومت ضد آن موضع را می گیرند، و من فکر می کنم حتا این موضوع برای مردم یک موضعگیری تاکتیکی ست، یک نوع لجبازی ست. مردم کوچه و بازار از دست این حکومت بینهایت بتنگ آمده اند، در کوچه بازار نیز بخش بسیار بسیار مهمی از مردم نسبت به مسئله ی فلسطین بی تفاوت شده اند. حتا به وفور شنیده می شود که آنها از اینکه «حکومت پولهای ایران را به گروه های تروریستی، حماس و حزب الله» می دهد دلخورند و این دلخوری را حتا گاهی بسیار عریان و حتا زننده عنوان می کنند. ما نمی توانیم این پدیده را نادیده بگیریم. و همه را به یک چوب برانیم. در هر حال دست مریزاد برای ترجمه
۵۶۰۵ - تاریخ انتشار : ۱۰ دی ۱٣٨۷