اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲۵ دی ۱٣٨۷ -  ۱۴ ژانويه ۲۰۰۹

نزدیک به سه هفته از تهاجم ارتش اسرائیل به نوار غزه و حملات موشکی حماس به شهرهای مرزی اسرائیل می گذرد و این در شرایطی است که علیرغم کشتار ها و خرابی ها ی عظیم ناشی از این جنگ که به ساکنین نوارغزه تحمیل شده و بحق باید بعنوان یک جنایت جنگی دولت اسرائیل شناخته شود, چشم انداز روشنی در برقراری آتش بس به چشم نمی خورد.
قطعنامه ۱٨۶۰ شورای امنیت سازمان ملل (مورخه ۰۶ ژانویه ۲۰۰۹) که طرفین متخاصم را به یک آتش بس فوری دعوت می کند, هم از سوی اسرائیل و هم توسط حماس رد شده و ارتش اسرائیل ورود به سومین فاز عملیات نظامی خود را اعلام کرده است که در واقع به معنای آن است که جهان باید شاهد فراز جدیدی از کشتار مردم، به ویژه در میان کودکان و جوانانی که اکثریت عظیم مردم این منطقه را تشکیل می دهند، توسط دولت تجاوزگر اسرائیل در درون شهرهای نوار غزه باشد.
اگر چه از نظر نظامی قدرت ارتش اسرائیل با نیروهای حماس تناسبی نداشته و تلفات و خسارات وارده به فلسطینی ها در نوار غزه غیرقابل قیاس با تلفات و خسارات وارده بر اسرائیل بوده و در نتیجه مسئولیت اصلی و عظیمی متوجه دولت اسرائیل است, اما مسئولیت حماس هم در مصائب وارده, ولو فقط به مردم فلسطین قابل چشم پوشی نیست.
حماس همواره تمامی مذاکرات صلح میان دولت اسرائیل و سازمان آزادیبخش فلسطین را رد کرده و امروز نه تنها با رد قطعنامه شورای امنیت در ادامه جنگ ( نظیر اسرائیل) مسئول شناخته می شود بلکه با اعلام پایان دوره آتش بس با اسرائیل و پرتاب راکت بسوی شهرهای اسرائیل در آستانه سال نو میلادی بهانه های لازم را برای تهاجمات بی حد و مرز ارتش اسرائیل به نوار غزه فراهم نمود.
از نظر سیاسی این جنگ محصول و نتیجه تقابل دو سیاست ارتجاعی است که طی سالهای اخیر از طرف دولت اسرائیل و حماس دنبال شده و در عرصه بین المللی هم توسط دولت بوش از یک سو و جمهوری اسلامی از سوی دیگر پشتیبانی شده اند. اگر اسرائیل با پشتیبانی سیاسی, مالی و نظامی آمریکا عملاً از پذیرش استقرار یک دولت مستقل فلسطینی شانه خالی می کند, حماس هم به پشتوانه کمک های مالی, نظامی و سیاسی جمهوری اسلامی، سوریه، حزب الله لبنان.... هم سو با سیاست دولت احمدی نژاد, خواهان نابودی اسرائیل و حذف این کشور از نقشه جغرافیایی جهان است،.
این دو استراتژی که در تناقض آشکار با منافع مردم فلسطین و مردم اسرائیل قرار دارند بطور مداوم یکدیگر را تقویت کرده و در عین حال به طور اجتناب ناپذیری به خشونت کور, تعصب ملی، رشد بنیادگرایی دینی (اسلامی و یهودی) و جنگ دامان می زنند.

شرایط آتش بس و وظیفه عاجل نیروهای لائیک، ترقی خواه و صلح دوست!
باید به این جنگ نفرت انگیز که هستی مردم فلسطین در نوار غزه را به آتش کشیده فوراً پایان داد. باید عملیات نظامی اسرائیل در نوار غزه و حملات موشکی حماس بسوی اسرائیل متوقف شوند. استقرار نیروهای صلح سازمان ملل در مناطق مرزی نوار غزه به منظور نظارت بر آتش بس, خروج ارتش اسرائیل از نوار غزه, پایان دادن به محاصره مصیبت بارغزه و تأمین امنیت مردم و نیز کنترل مرزها ضروری است. تاکنون نه دولت اسرائیل و نه حماس حاضر به پذیرش این شرایط نشده اند, اما فشارهای بین المللی می تواند و باید آنها را مجبور به پذیرش آتش بس و بازگشت به پشت میز مذاکره کند. نیروهای ترقی خواه , لائیک و صلح دوست باید به دولت های خودی برای فعالیت دیپلماتیک جدی در جهت برقراری آتش بس و صلح پایدار فشار آورند. این هدف نه با موضع گیری های یکجانبه و نه با شرکت در تظاهرات و متینگ های طرفداران حماس یا اسرائیل بلکه با سازماندهی اقدامات مستقل در جهت برقراری آتش بس, صلح و حل واقعی مسئله فلسطین یعنی اجرای قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل و تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی در کنار دولت اسزائیل قابل تحقق است.


کمیته ی هماهنگی جنبش جمهوری خواهان دموکرات و لائیک ایران (واحد پاریس)
۱۴/۰۱/۲۰۰۹