از : حمید محوی
عنوان : بی بی یک، بی بی دو...بی بی سی و داستان های من
بدون شک اگر خبرنگار بی بی سی حائز شرایط نمی بود، به عنوان خبرنگار به استخدام بی بی سی در نمی آمد.
از آن جایی که در این مصاحبه از « تبعات منفی بسیاری برای منطقه و دنیا» یادآوری هایی شده است، جای آن نیز داشت که خبرنگار، مهرنوش پور رضایی از این آقای جان بولتون می پرسید که تکلیف این همه تسلیحات اتمی که شما ها در اختیار دارید چه می شود؟ که به سهم خودش نوعی تروریسم روزمره است، به این علت که چنین سلاح هایی برای تأمین امنیت مردم جهان ایجاد نشده و نگهداری نمی شود و این مردم بی پناه و بی پناه گاه در سر تا سر جهان همیشه به این موضوع فکرده و می کنند که یک عده در این دنیا حرف آخر را در اختیار دارند و ممکن است روزی روی سرشان خراب شود.
از این گذشته کشورهای پیشرفته و مدرن و متمدن و دموکراتیک و آزاد منش و طرفدار حقوق بشر از اورانیوم رقیق شده در جنگ های معاصر استفاده کرده اند، از کزووو به این سو با عبور از عراق و افغانستان و سپس رفح در بخش مرزی نوار غزه با مصر، هنوز به عنوان سلاح کلاسیک تعبیر شده و ممنوعیتی برای استفاده از آن قائل نیستند. در حالی که اورانیوم رقیق شده همان بمب اتمی ست ولی بدون آن قارچ عظیم. از یادآوری خصوصیات این سلاح در این جا قطع نظر می کنم. ولی پرسشی که خبرنگار بی بی سی می توانست مطرح کند، این بود که کشورهایی نظیر آمریکا و فرانسه و بقیه ی دوستان و شرکائی که از در چنین جنگ هایی که جملگی برای دفاع از تمدن و دموکراسی به وقوع پیوسته است، تا چه اندازه حاضر به قبول مسئولیت نتایج فعالیتهای بشردوستانه شان هستند؟ از کودکان دی اکسین در ویتنام، لائوس و کامبوج زیاد حرفی نیست، گویا ، از کودکان اورانیوم رقیق شده نیز خبری نیست.
تمام گفتمان «بحران اتمی ایران» یک گفتمان امپریالیستی در چهار چوب طرح و نقشه تقسیم جهان است. موضوع انقلاب اسلامی و ...نماز میّت و غیره نیز بهانه هایی ست که اتفاقا از تحکیم و قدرت آن چیزی کم نکرده که موجب شکوفایی آن نیز شده است. مضافا بر این امپریالیسم جهانی در مسابقه ی خود برای انحصاری سازی و خصوصی سازی قدرت، با بکلر بستن سیاست های سلطه جویانه و ترفندهای «بازی بزرگ» آلترناتیو های احتمالی ایران را با تقویت دو گروه مضمحل و ارتجاعی مثل مجاهدین و سلطنت طلبان، تحت تأثیر قرار داده و ما شاهد هستیم که همین سیاست های امپریالیستی به سهم خود تا چه اندازه در حرکت پیشگامان - احتمالی- ایرانی در راه ایجاد تحولات دموکراتیک و عدالت خواهانه و رشد نیروهای مولد تأخیر ایجاد می کند.
روشن است منابع فسیلی حتی با در نظر گرفتن ذخائری که در قطب شمال یافته اند، تا حداکثر هشتاد سال دیگر هم چنان جزء اخبار روز خواهد بود، موضوع تولید انرژی هسته ای را باید در چهار چوب چاره جویی های آلترناتیو جدید انرژتیک در نظر گرفت. ولی این مشکل این عمده فروشان برده و این بورژوازی در ادامه همان سیاست های قرن نوزدهم است و حتی امپراتوری که هر آنگاه مردم بخاطر مالیات های سنگین اعتراض می کردند، امپراتور یکی دو واحد «سانتوری» می فرستاد که چند تا دهان زیادی را که نان بیشتری تقاضا می کرد، ببندند.
۶٨۴۶ - تاریخ انتشار : ۱۲ بهمن ۱٣٨۷
|