اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۱۶ بهمن ۱٣٨۷ -  ۴ فوريه ۲۰۰۹

در بحبوحه بمباران غزه و توجه انظار مردم ایران و جهان ، رژیم جمهوری اسلامی در حالیکه برای قربانیان غزه اشک تمساح می ریخت ، بولدوزر هایش را به سراغ گلزار خاوران فرستاد تا این یادگار مقاومت و مبارزه هزاران جانباخته راه آزادی و برابری را به کلی از بین ببرد.بین سال های ١٣٦٠ تا ١٣٦٧ هزاران تن از این انقلابیونی که توسط جمهوری اسلامی به طرق مختلف کشته شده بودند ، در این گورستان دفن شدند . دفن مبارزان تیرباران شده از سال ١٣٦٠ پس از کشتار انقلابیون چپ در این محل آغاز شد . تا سال ١٣٦٧ نیز تنها چپ ها را به این محل می آوردند . ولی پس از قتلعام وحشیانه تابستان ١٣٦٧ دفن انفرادی اعدام شدگان به کندن کانال و ریختن دسته جمعی آنها به این کانال ها تبدیل شد . ابعاد قتلعام سال ۶۷ به حدی بود که به دلیل شتاب رژیم در مخفیانه دفن کردن قربانیان ، دست و سر وچهره بعضی از قربانیان از خاک بیرون زده بود .
خانواده های قربانیان که با قطع ملاقات ها از سرنوشت عزیزان خود نگران شده و علیرغم تلاش آنها مقامات رژیم از ارائه هر نوع پاسخی طفره می رفتند از طریق پیگیری شجاعانه سرنوشت عزیزان در بند خود، پرده از قتلعام برداشته و خبر آن را به سراسر جهان رساندند. آنها با حرکتی از پایین و تجمع در خاوران در آخرین جمعه هر سال و در شهریور ماه موجب شدند تا خاطره این قتلعام فاشیستی درحافظه مردم ایران زنده بماند. خاوران به معیاد گاه تجمع آنها، خواندن سرود و قرار دادن گل های سرخ و عکس بریادگار ها ومزار عزیزان از دست رفته مبدل شد .حرکت خانواده ها تشابه بسیاری با تظاهرات مادران آرژانتینی داشت که در اعتراض به مفقود شدن فرزندانشان در دوران دیکتاتوری نظامیان حاکم بر این کشور، به افکار عمومی و توده ها رجوع می کردند .اخبار تجمعات مختلف خانواده های قربانیان دهه ٦٠ در ایران و جهان آنچنان رژیم را به وحشت انداخت که در تابستان گذشته با مسدود کردن جاده هایی که به گلزار خاوران منتهی می شد از انجام بزرگداشت مراسم هر ساله در خاوران جلوگیری کرد . اقدام به تخریب بقایا و سنگ نوشته ها وپاشیدن خاک تازه و درخت کاری در این محل ، ترفند جدید جمهوری اسلامی برای جلوگیری از زنده کردن یاد یک نسل کامل از انقلابیون چپ و آزادیخواه کشورمان است . انبوه کمونیست های تیرباران شده، فعالین جنبش انقلابی دانشجویی ، رهبران کارگری و اعضای شوراها و اتحادیه های کارگران که پس از بهمن ٥٧ ایجاد شدند اکثرا در این مکان دفن شده اند .
مقاومت و رشد جنبش کارگری ، دانشجویی ، زنان و ملیت های تحت ستم و استقبال بی سابقه جوانان از آثار مارکسیستی وتلاش برای تحلیل علمی از واقعیت جامعه و رودررویی سیاسی و نظری با رژیم اسلامی سرمایه این واقعیت را دوباره متذکر شد که تا هنگامی که استثمار سرمایه داری در شرایط مضاعف دیکتاتوری مذهبی حکومت می کند علیرغم تمام بگیر وببند ها و کشتارها شاهد تداوم مبارزه و متشکل شدن ستمکشان خواهیم بود .در این میان خاوران می تواند به عنوان سمبل مقاومت یک نسل در مقابل جنایات جمهوری اسلامی ایستادگی و مبارزه را حتی تا پای جان یادآوری کند .در چنین شرایطی می بایست با تمام امکانات موجود جنایت جدید رژیم در تخریب خاوران را افشا کنیم .

برافراشته باد پرچم سرخ مقاومت خاوران
سرنگون باد جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم

سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر )         
١٤ بهمن ١٣٨٧