... و «شهدا» این طور به خاک سپرده شدند - میلاد ایران نژاد

نظرات دیگران
  
    از : تهمورس از ایران

عنوان : مرگ بر حکومت اسلامی و مرگ بر اسلام را بخاطر بسپارید.
مرگ بر حکومت اسلامی و مرگ بر اسلام را بخاطر بسپارید.
۷٨۲۴ - تاریخ انتشار : ۱۰ اسفند ۱٣٨۷       

    از : آزاده

عنوان : ما زن و مرد جنگیم______ بجنگ تا بجنگیم
رژیم آخوندی با فرستادن انبوه نیروهای سرکوبگرش، همراه با ابزار و سلاح سرد، به دانشگاه و حمله ی وحشیانه به دانشجویان معترض حقطلب، عملاً و رسماً به ما دانشجویان اعلام جنگ کرده. سر خودمان را کلاه نگذاریم و بپذیریم که این رژیم فاشیستی از روز اول سرکارآمدن و بقدرت رسیدنش با ما مردم ایران و بخصوص دانشجویان و آزادیخواهان بطور جدی سر جنگ داشته. پس ما هم از این ببعد کتک را با کتک و حمله را با حمله جواب می دهیم.
متأسفانه در متن گزارش خیلی از کلماتی مثل "ترسناک" استفاده شده. این رژیم مار بدوش انقدر در همه جا، و منجمله در دانشگاهها و درحق ما جوانان و دانشجویان، جنایت کرده و دست به سرکوب و خشونت وحشیانه زده که دیگر هیچ حرکت سرکوبگرانه اش برای ما "ترس" ناک نیست. "وحشیانه" ، "ضدبشری و ضدانسانی" ، "رذیلانه، فاشیستی ، و آخوندی" هست ولی "ترسناک" نیست. یعنی دیگر هیچ نوع سرکوب جنایت آمیزش ما مردم و دانشجویان را نمی ترساند، و سرکوب نمی کند. بلکه به حق خشمگین تر، سرافراشته تر و عزم ما را برای جارو کردن تمامیتش جزمتر می کند.
مرگ بر دیکتاتور_____ زنده باد آزادی______ پیروز باد مبارزات حقطلبانه و آزادیخواهانه ی سراسری دانشجویان شجاع و تسلیم ناپذیر و مردم رنجدیده و ستمکشیده ی ایران
۷٨۱۷ - تاریخ انتشار : ۱۰ اسفند ۱٣٨۷       

    از : ش س از تهران از تهران

عنوان : ما امضاء کنندگان زیر که از هنر کنندگان سdنما و تاتر و گرافیکیم!
ما امضاء کنندگان زیر که از هنر کنندگان سdنما و تاتر و گرافیکیم!
در برابر سنگسار ، اعدام، شلاق، قتلهای ذنجیره ای، اذیت و آزار یهودیان، سنیان، زرتشتیات، بهاییان، سایر دیگر مذهبان، دیگر اندیشان، دانشجویان، کارگران، نویسنده گان و...خلاصه این همه جنایت تا اطلاعات ثانوی خاموش خواهیم ماند:
کیمیا مسعودی،
کیا عباس رستمی،
مخمل محسنباف،
جلیل ابولفظلی،
بیضا بهرامی
میلان تهمینه ای،
اعتماد بنی رخشان،
انتظام علوی،
آریا معتمد فاطمی،
درخشنده پورانی،
مخمل سمیراباف،
پناهنده جعفری،
گلمکان هوشنگی
بنکدار امید وار
پتگر مانوی
کیا بهمنرستمی
درم بخش کیومرثی
صفار ناصریان
سینا خسرو ی
آهنگر پگاهانی
شیروان محمدی
صمد سیف الهیان
عابدین رضوی
حقیقت ابراهیمی
غریب کیانوشپور
مهراب مسعود ی
نیستان مانوی
نیستان توکا یی
درم کامبیز بخش
و البته دیگر خاموشان...
۷٨۰۲ - تاریخ انتشار : ۱۰ اسفند ۱٣٨۷       

    از : عماد راویان

عنوان : روزی نه چندان دور
من از خود میپرسم که چرا این افراد را در حوزه دینی فیضیه ویا در جوار امامان دفن نمی کنند.بله انها میخواهند دانشگاه را از اندیشه افرینی باز دارند وهرروز دانشجویان از کنار این قبر ها عبور کنند واز نظر ذهنی فاتحه اندیشه را بخوانند.
اساسن آخوند ها مردمی بی فرهنگ ضد تمدن وضد ایرانی هستند.در این حوزه ها چیزی جز توحش وبربریت دینی تدریس نمیشود.عقل در این دین نقش ندارد.انچه برای آخوکان مهم است شکم وزیر شکم است.بنا بر سنت نبوی که با دختر ۹ ساله همبستر شد این ها نیز همان خوی وحشیگری وجنسی پیامبر خود را به ارث برده اند.در حقیقت اسلام واقعی در ایران پیاده میشود.ودفن این قربانیان بخشی از این ایران زدائی است.این افراد هیچ رابطه ای با فرهنگ دانش گستری ومروت عدالت
جوانمردی وگذشت ندارند.این اخوکان همچو گراز که به مزرعه حمله میکند ایران را
شخم زده اندودر لجنزار اندیشه اسلامی خود غوته ورشده اند.دانشگاه ویا اکادمی
ویا هنر های زیباویا فلسفه راه به این سنک پرستان سیاه دل ندارد.
۷۷۷۱ - تاریخ انتشار : ۹ اسفند ۱٣٨۷       

    از : ایرج رشتی

عنوان : سئوال بجا
"چرا در مجموعه های وابسته به نهاد های سه قوه (مجلس، ریاست جمهوری و وقوه قضائیه ) شهید دفن نمی کنند؟ "(علی افشاری - چهارشنبه ۷ اسفند ۱۳۸۷ [۲۰۰۹.۰۲.۲۵] Roozonline
بیاد دانشجویانی و یا دانش آموزانی که در جنگ برای دفاع از ایران جانشان را از دست دادند, می توان در یک ستونی اسامی شان را آورد و نشان داد که از همان دانشگاه و یا مدرسه بوده اند. این در بیشتر کشورها مرسوم است. برای مثال در معابر عمومی مثل واشینگتن لیستی است از جنگ ویتنام. در معابر عمومی ایران هم پر است از عکس خمینی و دیگر عکس های وحشتناک بسیجیان که چشم را آزار می دهد.و یا اینکه اسم بیشتر سالن های دانشگاه های ایران رامی زارند "چمران " که این هم کار مسخره ایست. تمام کوچه و خیابان های ایران هم با شهید شروع می شود.
در دهات ایران هم اجساد کشته شده گان آن ده را جلوی مساجد و یا قبرستان دفن می کنند و نه توی مدرسه.
در خاتمه: این سیاست مرده پرستی چهره زشت مزدوران رژیم فاشیستی اسلامی را در دانشگا ها بیشتر افشاه کرده.
۷۷۶٨ - تاریخ انتشار : ۹ اسفند ۱٣٨۷       

    از : ارژنگ اردوبادی

عنوان : دلگرم شدن خامنه ای از پیام ملکه انگلیس
خامنه ای از آنجا که خود و اطرافیانش میدانند که مورد نفرت ملت ایران میباشند عقده عجیبی از کل جامعه ایران بخصوص قشر تحصیلکرده و دانشجویان و بیشتر از آنان نسبت به زنان ایرانی در دل دارد و جهت ارضای حس انتقام از ملت ایران هیچ فرصتی را از دست نمیدهد خصوصا اینکه پس از دریافت پیام تبریک ملکه الیزابت انگلیس به مناسبت ۲۲ بهمن و شادباش گویی ملکه و فرستادگان غیبیش به دربار ولی فقیه احساس پشت گرمی خاصی نموده و بقول معروف شمشیر را از رو بسته و بخیال خود دون کیشوت وار به جنگ ملت ایران آمده ، و از آنجائیکه او و رژیم اهریمنی و ضحکا نه اش قادر به پاسخ گویی به مطالبات اولیه ملت ایران از قبیل نان و مایحتاج اولیه ندارد با بسیج مزدوران بی ریشه ای و سیراب کردنشان از خون ملت به مقابله با کارگران ، زنان ، جوانان بی کار و دانشجویان و نویسندگان و خلاصه هر کس که عضو مافیای رژیم نیست به جنگ و سرکوب ملت روی آورده تا کاخ بقول خودشان فرعونیش را با کشتار و داغ و درفش از فرو ریزی نجات دهد ، او شاگرد اهریمنی میباشد که اگر مصلحت فرعونیش اقتضا کند حاضر است ملیونها ایرانی از جمله خانواده های قربانیان جنگ و جانبازان را هم از دم تیغ گزم های لمپن و بی ریشه اش بگذراند همانطور که برادران انگلیسی لاریجانی در واکنش به آتش زدن یک جانباز در مقابل مجلس اسلامی فورا او را معتاد و سابقه دار معرفی نمودند ، و این قصه دژخیمی که خود بدون مصرف تریاک ناب حال نفس کشیدن ندارد را روز بروز بدتر کرده و همچون ضحاک اسطوره ای باید هر روز در مقابلش جواننی کشتار و به بند کشیده شوند شاید کمی از بیماری هاریش را التیام بخشد .
۷۷۴۶ - تاریخ انتشار : ٨ اسفند ۱٣٨۷       

    از : مریم آرامیان

عنوان : حکومت وحشت اسلامی
رهبر ایران چون وحشی هست برای ایجاد وحشت هر چند وقت به بسیج دستور میده که چند تا کیسه تو تابوت بذارند و ببرند به اسم شهید گمنام جنگ چال کنند جنگی که مسلمون شیعه ایرانی مسلمون شیعه عراقی رو کشته است.

همه کشور های دنیا یک بنای یاد بود برای سرباز گمنام جنگ دارند که در مراسم بازدید های دوستانه رسمی مهمان با تقدیم گل ادای احترام می کنه نه مثل ایران.
۷۷۱۲ - تاریخ انتشار : ۷ اسفند ۱٣٨۷