آداب حضور
چهار راه فراروی جناب موسوی و جریان وی
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۲۴ اسفند ۱٣٨۷ -
۱۴ مارس ۲۰۰۹
پس از اعلام حضور رسمی میرحسین موسوی دکتر محمد رضا تاجیک تحلیلی درباره راه های احتمالی فرارو به "کلمه" ارسال کردند که در پی می آید.
در شرایط کنونی، و در یک حصر منطقی چهار راه فراروی جناب موسوی و جریان وی پیداست:
- نخستین راه، راه آمدن، اما نه لزوما برای پیروزی.
- دو دیگر، راه آمدن برای رفتن.
- سه دیگر، راه رفتن قبل از آمدن (قبل از نامنویسی).
- چهار دیگر، راه آمدن برای ماندن و پیروزی.
و اما، آفات راه نخست عبارتند از:
۱. به محاق کشیده شدن همان گفتمانی (آرمان و هدفی) که برای احیاء و سیادت آن برخاستهاند؛
۲. ایجاد شقاق و فراق در صف اصلاحطلبان؛
٣. تسطیح و هموار کردن راه پیروزی همان کسانی که در نقد و نهی و نفی آنان کوشیده و میکوشند.
آفات نهفته در راه دوم عبارتند از:
۱. صورت و سیرتی ابزاری بخشیدن به شخص و حرکت ایشان (تصدیق تحلیل کیهان)؛
۲. نمایش ورود جامعهی ایرانی به دوران پساموسویسم (اصلاحطلبی اصولگرا). به بیان دیگر، نمایش عدم اقبال عمومی به گفتمانی است که ایشان حامل آن هستند؛
٣. شقاق، تشتت و سرخوردگی بسیاری از نیروهای طرفدار؛
۴. به تاریخ پیوستن خود و گفتمانشان.
راه سوم اگرچه ممکن است انفعال و سرخوردگی بخش عظیمی از نیروهای حامی را در پی داشته باشد، اما چنانچه:
۱. متضمن ضمیمه شدن گفتمان ایشان به گفتمان اصلاحی خاتمی؛
۲. فعال ماندن ایشان در صحنه؛
٣. تقویت احتمال پیروزی اصلاحطلبان، و رفع و محو آفات ذکرشده باشد، گزینهای قابل تامل و تعمق است.
و اما، راه چهارم خود دو صورت دارد:
۱. حضور با لحاظ حضور دیگران؛
۲. حضور با لحاظ عدم حضور دیگران.
در صورت تحقق گزینهی اول، بسیاری از آفاتی که در مورد راههای اول تا سوم برشمردم، استعداد تحقق خواهند یافت. در این حالت، پیروزی یک کاندیدای اصلاحطلب و یا جناب موسوی صرفا از رهگذر کشیده شدن انتخابات به دور دوم متصور است. طبعا این نوع پیروزی نمیتواند اقتدار لازم برای مواجهه و مقابله و تدبیر چالشهای شالودهشکن دوران بعد از پیروزی را در اختیار کاندیدای پیروز قرار دهد.
چهرهی دوم این مسیر، میتواند مقبولترین و معقولترین گزینه محسوب شود، به شرطی که:
۱. بتوان با درایت از ایجاد یک سوءتفاهم بزرگ تاریخی در میان اصلاحطلبان ممانعت به عمل آورد؛
۲. جناب خاتمی (و حامیان موثر وی) قانع شوند که هزینهی کنار کشیدنشان در این مرحله، از هزینهی استمرار حضورشان قلیلتر است؛
٣. جناب موسوی کماکان بتوانند از حمایتهای آقای خاتمی و یارانش برخوردار شوند؛
۴. جناب موسوی و تیم همراهشان قادر باشند گفتمانی کارآمد و منطبق با روح و شرایط زمانه و جامعهی امروز ایرانی (با حفظ اصول) ارائه نمایند؛
۵. تلاشی جدی برای رسوخ در جغرافیای انسانی فتحناشده (خصوصا قشر جوان) صورت گیرد؛
۶. فعالیتهای میرحسین بسیار جدیتر شده و گستره و دامنهی آن به سایر استانها و شهرستانها و دهات گسترش یابد؛
۷. از شیوههای تبلیغی حرفهای و مناسب (سنتی، مدرن و پسامدرن) بهره برده شود؛
٨. از سر بیمیلی و دلسیری به اصلاحطلبان نگریسته نشود، و از هم اکنون سرود «فاصله» سر داده نشود؛
۹. از یک سوپرستاد (ستادی متشکل از افراد حرفهای و توانمند) بهره برده شود، و برنامهای جامع و کارآمد برای ادارهی امور جامعه در فردای بعد از پیروزی ارائه گردد؛
۱۰. چسبندگی و اصرار بر اصول گفتمانی خود، این جریان را از عنایت به استلزامات و مقتضیات گفتمان حاکم (اگرچه غیررسمی) بر جامعهی جوان امروز ایرانی غافل نگرداند.
۲۱ اسفند ۱٣٨۷
منبع: کلمه
|