• فعالان حقوق بشر و دموکراسی در ایران گزارشی از شکنجه ی یک خانواده در آگاهی تهران را منتشر کرده اند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۴ فروردين ۱٣٨٨ -  ۲۴ مارس ۲۰۰۹

بنابه گزارشات رسیده از اداره آگاهی مرکز تهران در میدان شاهپور، شکنجه های وحشیانه و غیرانسانی علیه دستگیر شدگان به حدی است که تا به حال منجر به مرگ تعداد زیادی شده است. از جمله آن ها، زندانی حسین توکلی برازجانی ٣٣ ساله که در زیر شکنجه در این بازداشتگاه به قتل رسید.
در تاریخ ۲۷ تیرماه ۱٣٨۷ نیروهای اداره آگاهی تهران و نیروی انتظامی در حدود ساعت ۲٣:٣۰ به ۲ آپارتمان خانواده توکلی برازجانی حمله کردند. در این یورش تمامی اعضای خانواده دستگیر شده و در منازل خود تا ساعت دو نیمه شب مورد شکنجه های وحشیانه قرار گرفتند. مامورین به سوی خانم سودابه شاهپور ۵۰ ساله شلیک کرده و او را از ناحیه گردن مورد اصابت گلوله قرار دارند. آنها همچنین ۲ عضو این خانواده به نام های آقایان عباس توکلی برازجانی و حسین توکلی برازجانی را در منزل خود و در مقابل چشمان همسر و سایر اعضای خانواده مورد شکنجه قرار دادند که در اثر این شکنجه ها از ناحیه سر، صورت و نقاط مختلف بدن بشدت مجروح شدند بطوری که مدت ها خونریزی داشته ولی از درمان خوداری می کنند.
مامورین آگاهی به توهین های غیراخلاقی به دخترخانم نوجوان و خانم هایی که در آنجا بودند پرداخته اند. در این یورش تمامی اعضای خانواده دستگیر و به اداره آگاهی تهران انتقال داده شدند. علت این یورش نگهداری سلاح در منزل و درگیر شدن با نیروی انتظامی عنوان شده است.
اسامی تعدادی از اعضای خانواده توکلی که در این یورش دستگیر شدند به قرار زیر می باشد: تناز ابوالحسنی احمدی ۱۶ ساله، خسرو قائدی ۱۷ ساله، مهنابا توکلی برازجانی ۲۶ ساله، فاطمه فراهانی واشکانی، سودابه شادپور ۵۰ ساله، عباس توکلی برازجانی ٣٨ ساله، حسین توکلی برازجانی ٣٣ ساله، محسن.
دستگیرشدگان را در روزهای اول دستگیری دو به دو در یک سلول قرار دادند، سلول ها فاقد پنجره بوده و طوری ساخته شده که گرمای کشنده بر این سلول ها حاکم باشد. به این سلول ها، سلول های مرک اطلاق می شود.
شکنجه های طاقت فرسا و غیرانسانی به قرار زیر می باشد:
با انبر دست پوست نقاط حساس بدن را فشار دادن و حتی زخمی کردن
فشردن ناخن های پا با انبردست
به مدت طولانی با باطوم و سایر اشیا زندانی را مورد شکنجه قرار دادن
از پشت دست بند و پابند زدن و مدت ها در این حالت رها کردن
جوجه کباب کردن
آویزان کردن به مدت طولانی تا زمانی که زندانی بیهوش شود
ندادن آب نوشیدنی به زندانی در گرمای مردادماه به مدت طولانی
در طی ۲۴ ساعت زندانی فقط ۲ بار حق استفاده از دستشوئی
تهدید به تجاوز به خانم هایی که دستگیر شده اند توسط قاضی پرونده بنام روشن
هنگام شکنجه کشیدن کیسه بر روی صورت زندانی
پریدن روی دست زندانی با پا در حالی که دستبند به دست زندانی است
سایر اعضای خانواده یا شاهد شکنجه بستگان خود هستند و یا صدای زجه و ناله های آنها را می شنوند.
علیرغم اینکه برادر بزرگتر خانواده آقای عباس توکلی برازجانی برای متوقف کردن شکنجه بر اعضای خانواده (خواهر زاده ها،خواهر و زن برادرش) تمامی اتهامات نسبت داده شده را می پذیرد، ولی بعد از تن دادن به اعترافاتی که آنها از او می خواستند، شکنجه ها همچنان ادامه می یابد...
آقای حسین (امیر) توکلی برزاجانی ٣٣ ساله در اثر شکنجه های قرون وسطائی و وحشیانه و مستمر در حالی که تمامی بدن او سیاه شده بود در ۶ مردادماه ۱٣٨۷ در سلول کناری برادرش آقای عباس توکلی زندانی بود. عباس توکلی صدای شکنجه کردن و زجه های برادرش را می شنید و بعد از بود که صدا قطع شد و هیاهوی پاسداربندها که می گفتند: مرد، او مرد، به گوش رسید. و بدین طریق این زندانی را به قتل رساندند.
چند روز قبل از این جوان دیگری در اثر شکنجه ها به قتل رسیده بود.
در حال حاضر بعضی از خانم هایی که بازداشت شده اند دچار ناراحتی شدید روحی هستند و متحمل ضایعات جبران ناپذیر روحی می باشند. بخصوص آنهائی که در سنین نو جوانی، شاهد شکنجه و صدای زجه های دائی و برادر زن برادر خود بودند.
آقای عباس توکلی برازجانی در حال حاضر به بند ۲ زندان گوهردشت کرج منتقل شده است و در حالت بلاتکلیفی بسر می برد.
افرادی که دستوردهنده و شکنجه کننده زندانیان بیدفاع هستند؛ سرهنگ مرتضی رستمی نیا رئیس بازداشتگاه، سرهنگ کرمی، سرهنگ مدحی و افراد تحت فرمان آنها هستند.
در حال حاضر این خانواده تحت فشارهای روحی و تهدیدات اداره آگاهی قرار دارند که در صورت افشا و یا شکایت تمامی افراد را مجددا دستگیر خواهند کرد. بخصوص فشارها علیه خانم سودابه شادپور که به مسیحیت گراییده بیشتر است. آنها او را تحت فشار و مورد تهدید قرار داده اند که در صورت شکایت و یا پیگیری مسئله اصابت گلوله، او را به دلیل گرویدن به مسیحیت مورد محاکمه و به مرگ محکوم خواهند کرد.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران در پایان گزارش خود شکنجه های قرون وسطائی جسمی و روحی در آگاهی تهران وشهرستان ها که تا به حال منجر به مرگ تعداد زیادی شده است را محکوم کرده و از سازمان های حقوق بشری خواستار اقدام عملی برای نجات جان زندانیان بی دفاعی که در این بازداشتگاهها بسر می برند، شده اند.