در آستان بهار
(چند رباعی)


ویدا فرهودی


• باید به لبان ترانه ای باشد و نیست
از رویش گل نشانه ای باشد و نیست
چون تاج به فرق باغ و بر صحن زمین
در جشن جهان، جوانه ای باشد و نیست ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ٨ فروردين ۱٣٨٨ -  ۲٨ مارس ۲۰۰۹


 
        بر بال غزل نیت ایران کردم
        با شوق ِ بهار   غم به زندان کردم
        دیدم که پریشیده ولی مام وطن
        پس با قلمم هوای عصیان کردم
 
 
        * * *
        باید به لبان ترانه ای باشد و نیست
        از رویش گل نشانه ای باشد و نیست
        چون تاج به فرق باغ و بر صحن زمین
        در جشن جهان، جوانه ای باشد و نیست
       
 
        * * *
        ای شعر بیا و بیقراری ها کن
        بر گور حزین لاله زاری ها کن
        با سرخ ترین واژه که داری بشتاب
        از چیدن گل، گله گذاری ها کن
 
 
        * * *
        رو پنجره را به سمت ایران بگشا
        بشتاب و نهان ز چشم دونان بگشا
        پر کن نفس از صداقت آزادی
        با جادوی آن، کلون زندان بگشا
 
 
        ***
        هر چند که لاله رویـَد از خاک مدام
        او را نبوَد ز فرط اندوه دوام
          چون گوش کند حکایت موهن درد
        می زَهر شود شهد بهارش بر کام
 
 
        * * *
        بهار ۱٣٨٨ پاریس