• کنگره پوشش خبری و رسانه ای مناسبی نداشت. هنوز بیشتر سازمان های چپ به کنگره های خود که با صرف هزینه و وقت و زحمات زیادی برپا می شود، به مثابه «موضوع سازمانی» و داخلی خود می نگرند و برای دادن پوشش مناسب رسانه ای به آن اقدام موثری صورت نمی دهند. در این کنگره ها معمولا خبرنگاران رسانه ها دعوت نمی شوند و کنفرانس های مطبوعاتی برگزار نمی شود ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲٣ فروردين ۱٣٨٨ -  ۱۲ آوريل ۲۰۰۹

یازدهمین کنگره ی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) از روز چهارشنبه ۱۹ تا روز شنبه ۲۲ فروردین ۱٣٨۷ برابر با ٨ تا ۲۱ آوریل ۲۰۰۹ به مدت چهار روز در محلی نزدیک به شهر برلین پایتخت کشور آلمان برگزار شد.
برای شرکت در این کنگره، اعضای این سازمان از کشورهای مختلف در این محل گرد آمده بودند تا به مواردی که شورای مرکزی (پیشین) این سازمان در دستور کار کنگره قرار داده بود رسیدگی کنند.
به دلیل دوری محل کنگره از فرودگاه و شهر برلین، ستاد اجرایی برگزارکننده کنگره نمایندگان را که در ساعت های مختلفی به فرودگاه می رسیدند با ماشین های شخصی به محل کنگره می رساندند. در طول چهار روز برگزاری کنگره و روزهای قبل از آن، از سوی این ستاد فعالیت های زیادی صورت گرفت که مورد تقدیر میهمانان و خود کنگره قرار گرفت. محل کنگره، محلی مناسب، دارای سالنی بزرگ و راحت برای برگزاری جلسات و جای خواب مناسب برای نمایندگان و میهمانان بود. غذا به طور مناسب عرضه می شد و از نظر تدارکات اجرایی، کنگره به صورت رضایت بخش برگزار شد.

پخش مستقیم از اینترنت
جریان کنگره به طور مستقیم از طریق پالتاک پخش می شد و گروه اتاق اینترنتی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) در طول چهار روز برای پخش مستقیم بحث های کنگره زحمات زیادی را متقبل شدند. حضور علاقمندان به دنبال کردن مباحث کنگره، زیاد بود و در بعضی ساعات تعداد زیادی در اتاق پالتاکی حضور می یافتند. با این حال به دلایل فنی و نبود امکانات مناسب، پخش پالتاکی کنگره به صورت رضایت بخشی صورت نمی گرفت و کسانی که در اتاق پالتاکی این سازمان جریان کنگره را دنبال می کردند به ویژه برای شنیدن صدای سخنرانان مشکلات زیادی داشتند.

در به در به دنبال وقت
کنگره صبح روز چهارشنبه توسط هیات رئیسه ی سنی افتتاح شد و بعد از انتخابات، هیات رئیسه ی دائم در جایگاه خود قرار گرفت و وظیفه ی مدیریت کنگره را بر عهده گرفت.
در پشت سر جایگاه هیات رئیسه، پارچه نوشته ی بزرگی نصب شده بود که در کنار نقشه و پرچم ایران و ستاره ی سرخی که بر روی دست ها به چشم می خورد، نوشته شده بود: «جنبش فدائیان خلق، جنبشی برای صلح، آزادی، دموکراسی و عدالت اجتماعی، جنبشی برای سوسیالیسم».
حجم بالای مواردی که برای تصمیم گیری به کنگره ارجاع شده بود، یکی از عمده ترین دشواری هایی بود که در این کنگره به چشم می خورد. اسنادی پیرامون برنامه، استراتژی، خط مشی و راهبردهای سیاسی، اسناد اساسنامه ای و همچنین چندین قرار و قطعنامه از جمله در مورد وحدت چپ، موجب شده بود که زمان کافی برای رسیدگی به همه ی این موارد وجود نداشته باشد و از این رو هیات رئیسه و کنگره به طور دائم در تنگنای کمبود وقت قرار داشتند. کمبود وقت موجب شد در پاره ای موارد نه رسیدگی های کافی بر روی پیشنهادهای ارایه شده صورت بگیرد و نه کنگره موفق به اخذ تصمیمات لازم بشود. به گفته ی برخی از اعضای کنگره، این وضعیت که در بیشتر کنگره های این سازمان وجود داشته است، یکی از مشکلات عمده ای است که هنوز و بعد از تجربه برگزاری کنگره های متعدد کماکان وجود دارد و شرکت کنندگان در کنگره را از تمرکز، و تصمیم گیری های ضرور و با دقت، ناتوان می سازد. علیرغم آن که کار و جلسات زیادی در کمیسیون های تهیه کننده ی اسناد صورت گرفته و مجموعه ی پیش نهادهای ارایه شده به کنگره، همراه با مصوبات کنگره های قبلی و برخی آئین نامه ها، در دفترچه های زیبایی در اختیار همه ی شرکت کنندگان قرار گرفته بود، با این همه کنگره نتوانست به صورتی مناسب به بررسی آن ها بپردازد.

اسناد
پیرامون برنامه ی سازمان، علاوه بر سند اصلی که توسط کمیسیون منتخب شورای مرکزی پیشین سازمان به کنگره ارایه شده بود، چهار سند دیگر همراه با انبوهی از پیشنهادات جداگانه نیز وجود داشت. سه سند از این چهار سند از سوی هواداران سازمان در داخل کشور ارایه شده بود که در برخی موارد مدافعین آن ها توانستند از طریق پالتاک از اسناد خود در جلسات کنگره دفاع کنند. اسناد آلترناتیو سند اصلی برنامه ای در این کنگره نتوانستند بیش از ده تا پانزده درصد آرای نمایندگان را به دست بیاورند و به این ترتیب سند کمیسیون مبنای کار کنگره قرار گرفت.
با این حال بررسی این سند و تصمیم گیری قطعی در مورد آن نیز به دلیل کمبود وقت و حجم زیاد مسائل مطروحه در آن ممکن نشد و کنگره تنها توانست «رای تمایل» خود را به آن اعلام کند. مطابق آئین نامه کنگره در سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) رای تمایل بدین معنی است که کنگره ی سازمان سمت گیری های اساسی و کلیت این برنامه را مورد تایید قرار داده است.
مهم ترین موضوعی که در این سند مورد بحث قرار گرفت، موضوع مساله ی ملیت های ساکن ایران و سیاست سازمان برای حل این مساله بود. در این مورد در چند نوبت بحث های جداگانه ای صورت گرفت و سرانجام توافقاتی حاصل شد. مطابق این توافقات در مصوبات سابق این سازمان اصلاحات و تعدیل هایی صورت گرفت. پیش از این سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) اعلام کرده بود که برای یک جمهوری فدرال که در آن مناطق ملی بتوانند از حقوق گسترده ای برخوردار باشند، مبارزه می کند. در کنگره ی یازدهم تصویب شد که این سازمان خواهان یک حکومت غیرمتمرکز است که از جمله می تواند به صورت فدرال اداره شود. همچنین کنگره در همه جا واژه ی دولت فدرال را از سند برنامه ای سازمان حذف کرد و در تعریف اقلیت های ملی ساکن کشور اصطلاح «قومی – ملی» را جایگزین «ملیت» ها ساخت.

وحدت، آرزویی که طولانی شده است
از جمله مسایل مهم مطرح شده در این کنگره، موضوع وحدت بین نیروهای چپ بود. سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) از سال ها پیش پروژه ی وحدتی را همراه با سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران و همچنین شورای موقت سوسیالیست های چپ ایران را در برنامه ی خود دارند. به گزارش مسئولان سازمان، در روند وحدت این سه جریان پیشرفت های امیدوارکننده ای به وجود آمده است. علاوه بر بحث هایی که در جلسات کنگره در این مورد صورت گرفت، در جلسه ی جداگانه ای در جنب کنگره که جمعه شب برگزار شد، تعداد کثیری از نمایندگان کنگره و همچنین مسئولان سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران شرکت داشتند. اظهاراتی که در این جلسه از سوی نمایندگان کنگره صورت گرفت، بیشتر نگرانی از تاخیر در وحدت سازمان های مذکور و طولانی شدن آن بود. در عین حال پروژه های مختلف وحدت مورد بحث قرار گرفت. تشکیل حزب فراگیر چپ دموکرات و وحدت فوری تر فدائیان خلق از شاخه های مختلف، از جمله مسایلی بود که در این جلسه بر ان ها تاکید می شد.
در جلسه ی روز شنبه قطعنامه ی وحدت با اصلاحاتی به تصویب کنگره رسید. این قطعنامه بیشترین رای نمایندگان کنگره را به خود اختصاص داد که نشانگر تمایل نمایندگان کنگره برای غلبه بر پراکندگی در صفوف نیروهای چپ بود. در هنگام تصویب قطعنامه در مورد معیارهای کلان وحدت بحث هایی صورت گرفت. در قطعنامه ی اولیه آمده بود که سازمان برای وحدت نیروهای چپ باورمند به سوسیالیسم مبارزه می کند. در کمیسیونی که به منظور بررسی پیشنهادها در کنگره تشکیل شده بود واژه ی سوسیالیسم به سوسیالیسم دموکراتیک تبدیل شد که مورد انتقاد عده ای از نمایندگان قرار گرفت و مجددا در آن اصلاحاتی صورت گرفت و سرانجام به این صورت تبدیل شد که سازمان برای وحدت نیروهای چپ بارومند به سوسیالیسم و دموکراسی مبارزه می کند.

جای خالی انتخابات!
در دستور جلسه ی کنگره، بخش جداگانه ای به موضوع انتخابات ریاست جمهوری که قریب دو ماه دیگر قرار است برگزار شود، اختصاص داده نشده بود و این موضوع مورد انتقاد و تعجب عده ای از نمایندگان و میهمانان قرار گرفت. در سند سیاست های سازمان، بندی به این موضوع اختصاص داده شده و بر خصلت ضددموکراتیک انتخابات تاکید شده است. پنج شنبه شب، بعد از پایان جلسه ی رسمی کنگره، در یک جلسه ی جنبی، مساله ی انتخابات مورد بحث قرار گرفت و عده ای از نمایندگان کنگره ضمن تحلیل شرایط فعلی، نظرات خود در مورد انتخابات آینده را مطرح کردند. نقطه ی مرکزی در این مباحثات، چگونگی تامین شرکت فعال اپوزیسیون دموکرات مخالف حکومت در روند انتخابات و تاثیرگذاری بر فضای سیاسی کشور بود. این جلسه بدون جمع بندی معینی به پایان رسید.

میهمانان کنگره
در کنگره ی یازدهم سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) میهمانان زیادی شرکت داشتند و عده ای از احزاب، گروه ها و شخصیت ها نیز با ارسال پیام هایی، برای کنگره آرزوی موفقیت کرده بودند. گستردگی میهمانان شرکت کننده از طیف های مختلف نیروهای اپوزیسیون چشمگیر بود و نشانگر جایگاه مناسب این سازمان در نیروهای اپوزیسیون تلقی گردید. به جز جریانات وابسته به طیف چپ رادیکال و نیروهای وابسته به جریان های سطلنت طلب، سازمان ها و شخصیت های ملی و دموکرات و چپ جامعه در این کنگره حضور داشتند و یا برای آن پیام دادند. نمایندگان اتحاد جمهوری خواهان ایران، حزب دموکرات کردستان ایران، حزب دموکرات کردستان، حزب توده ی ایران، حزب دموکراتیک مردم ایران از جمله شرکت کنندگان در این کنگره بودند. بیشترین تعداد میهمانان کنگره اعضای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران بودند که به تصریح خود و همچنین مسئولان برگزاری کنگره، بیش از آن که میهمان باشند، صاحب خانه به شمار می رفتند. اعضای این دو سازمان که در قبل از انقلاب و در جریان مبارزه ی مسلحانه ی این سازمان علیه حکومت پهلوی در یک سنگر رزمیده و در زندان ها در کنار هم بودند، خاطرات مشترک بسیاری را در روزهای تلخ و شیرین با هم تجربه کرده اند که به ویژه شب ها بعد از پایان جلسات کنگره، یادآوری آن ها شور و هیجانی به پا می کرد. اعضای سازمان اتحاد فدائیان خلق، همچنین در جلسات رسمی کنگره و در جلسات جنبی آن به طور فعالانه شرکت داشتند و برای یک ناظر خارجی دشوار بود تشخیص دهد که آنان نه اعضای کنگره بلکه میهمان آن هستند. هم اعضای سازمان فدائیان خلق ایران و هم اعضای سازمان اتحاد فدائیان خلق ایران در سخنرانی ها و به هنگامی که در روز شنبه اعضای این سازمان کنگره را ترک می کردند، بارها ابراز امیدواری کردند که کنگره ی آتی، کنگره ی مشترک همه ی آن ها باشد.
در میان میهمانان خارجی نمایندگی از نیروهای چپ افغانی شرکت داشتند که در سخنرانی های خود مورد تشویق گرم اعضای کنگره قرار گرفتند. همچنین اعضای حزب چپ آلمان و چپ اروپایی و نیز شهردار شهرک کوچکی که کنگره در آن برگزار می شد در روز پنجشنه در کنگره حضور یافتند و از تریبون کنگره سخنرانی کردند. آن ها در سخنرانی های خود برای پیروزی کنگره، اتحاد نیروهای چپ در ایران و ارایه ی راه حل های موثر در جامعه، ابراز امیدواری کردند و تاکید نمودند که به ویژه در عرصه ی جهانی مسایل مشترک بسیاری هست که به تلاش و خرد مشترک چپ های اروپایی و احزاب و سازمان های چپ منطقه ای نیاز دارد.

کنگره غروب روز شنبه با انتخاب ارگان های مرکزی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت) به پایان رسید. برخی از نمایندگان در همان روز و برخی دیگر روز یکشنبه محل کنگره را با این امید ترک کردند که این کنگره، راه را برای فعالیت های آتی سازمانشان بیشتر هموار کند.

دور از چشم رسانه ها
کنگره یازدهم فدائیان اکثریت، پوشش خبری و رسانه ای مناسبی نداشت. هنوز بیشتر سازمان های چپ به کنگره های خود که با صرف هزینه و وقت و زحمات زیادی برپا می شود، به مثابه «موضوع داخلی» خود می نگرند و برای دادن پوشش مناسب رسانه ای به آن اقدام موثری صورت نمی دهند. در این کنگره ها معمولا خبرنگاران رسانه ها دعوت نمی شوند و کنفرانس های مطبوعاتی برگزار نمی شود. از این رو این کنگره ها معمولا به یک اقدام و حرکت سیاسی و تبلیغاتی تبدیل نمی شوند. کنگره ی یازدهم سازمان فدائیان خلق ایران اکثریت هم از همین قاعده پیروی کرد و برای پوشش و نمود بیرونی خود اقدامات موثری صورت نداد.