سروده‌هایی برای ئیرما(۲)
دکتر اسعد رشیدی
•
آنچه از اندوه های من فراتر است
نگاه سرگردان جهانی است
فرو شده
در تالاب رویاها.
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
سه‌شنبه
۱ ارديبهشت ۱٣٨٨ -
۲۱ آوريل ۲۰۰۹
آنچه از اندوه های من فراتر است
نگاه سرگردان جهانی است
فرو شده
در تالاب رویاها.
ــ پاره سنگی
که خواب چشمه ای را
آشفته می کند.ــ
ایرمای کوچک
با چشمان خاکستری مبهوتش.
آفتاب
از لای شاخه ها سُر می خورد
و باد هُل می دهد
روزهای گمشده‌ی مرا
برتاب بلند پائیز.
ایرمای کوچک
باشال بلند سیاهش.
آنچه از اندوه های من فراتر است
جهانی است
با زخمهای بیشمار.
ایرمای کوچک
با چشمان گشاده ماتش.
۲۱-۲-۱۹۹۷
چه ثانیه هایی
تاب خورده اند
بر مدار بی قرار
سال های خاکستری من.
فراز آمد ماه
بر کف دریا
باد
کِزکرد در دامان جنگل
و بر گونه های زردش
چنگ کشید.
چه ثانیه هائی بر تو
می گذرند
ایرما.
نسیم از پیراهنت گذشت
و اندامت
در دریایی
از عرق و شرم
آه کشید.
ایرما
چه ثانیه هائی
بر ما خواهند گذشت.
۱۶-۱۱-۱۹۹۶
.
تنهایت می گذارم
کنار شبهای بی رمق،
عصرهای فسرده،
مچاله در دست باد
چون گلوله‌ای
به سرنوشتی تلخ.
تنهایت می گذارم
با سرزمینت،
با زیباترین خاطره‌هایی که
به خاکستر بدل می شوند
با روحی که ذوب می شود،
م ُ دام
در پیکری از سنگ
با نسیمی که بوی ترا
می سپارد به حافظه‌ی باد
آنجا که جنگلی به پایان می رسد
و یا رودخانه‌ای از حرکت باز می ایستد.
ایرما
کجاست شهوت بیقرار زندگی!
۱-۱۲-۱۹۹٨
|