اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۲ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۲۲ آوريل ۲۰۰۹

جمهوریت- احسان مازندرانی: مهندس میر حسین موسوی در سفر خود با استان گلستان در واکنش به پرسش درباره نهضت آزادی ایران با اشاره به سخنان معمار انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی( ره) که اعضای نهضت آزادی را متدین خواندند، از نهضت ازادی حمایت کرد و گفت: بنده چون به فکر آخرت خود هستم هرگز این گروهها را ملحد نمی دانم.
میرحسین موسوی در ادامه دیدار خود با دانشجویان دانشگاه گرگان در پاسخ به سئوال یکی از دانشجویان که نوع نگاه ایشان را درباره نهضت آزادی جویا شد، گفت: قبل از انقلاب نیروهای بسیاری بودند که همه با هم یک هدف را دنبال می کردند. نهضت آزادی که در راس آن مهندس بازرگان قرار داشت در کنار سایر شخصیت های روحانی مانند شهید بهشتی و شهید مطهری در جریان انقلاب نقش داشتند. حضور دکتر یزدی در کنار امام راحل در فرانسه، یکی دیگر از این نمونه هاست. پس از انقلاب به دلیل هم سو نبودن نگاه دولت موقت با برخی دیدگاههای انقلاب، دولت موقت انحلال پیدا کرده و کم کم انتقاداتی نسبت به شیوه اجرایی آن آغاز شد که در دوران دفاع مقدس اوج گرفت.
میرحسین موسوی با ذکر این نکته که من جز کسانی هستم که قبل از انقلاب با تمام اعضای نهضت آزادی دوست بودم و بعد از انقلاب هم که رئیس دفتر سیاسی حزب جمهوری اسلامی بودم همواره سعی کردم خط ومشی که امام می پسندید را تغیب کنم و دلیل حمایت ایشان از دولت جنگ هم همین بود، اظهار داشت: تا زمانی که اختلافات سیاسی وجود داشته باشد با اعضا نهضت آزادی کار سیاسی نمی کنیم، اما دلیل ندارد که به این افراد مومن و نماز خوان را انگ کفر بزنیم و بنده چون به فکر آخرت خود هستم هرگز این گروهها را ملحد نمی دانم.
مهندس موسوی با تاکید بر اینکه امام گفتند اعضای نهضت آزادی متدین هستند، گفت: امام راحل همان زمان هم که برخی ها اعضای نهضت آزادی را به دلیل اختلاف با امام به ضدیت با دین متهم می کردند می گفتند «مگر من اصول دین هستم که اگر کسی مرا قبول ندارد ملحد باشد»، بنابراین نباید افراد را به دلیل اعتقادات سیاسی و اقلیت بودن به ضدیت با دین محکوم کنیم و دور آنها خط قرمز بکشیم که در این صورت چیزی از کشور باقی نمی ماند.

وی در پایان خاطر نشان ساخت بهتر است برای بیان مخالفت خود با دیدگاههای دیگر وارد بحث و گفتگو های نظری شویم تا فضای چند صدایی و چند گفتمانی در کشور ایجاد شود و توجه داشته باشیم که تا زمانی که کسی صحبت خاصی نکرده انگ الحاد و کفر به وی نزنیم و متهم سازی نکنیم زیرا این کارها به جایی نمی رسد.