عنوان : از این ستون به آن ستون
این رژیم پر از سید است. دستش باز است که متناسب با حال و هوای زمانه، سید گریان را سر کار بیاورد یا سید خندان را، سید عبوس یا سید ملوس.

جامعه بین این سید و آن سید نوسان می‌‌کند.
از این ستون به آن ستون فرج است؟
۹۵۱۲ - تاریخ انتشار : ٨ ارديبهشت ۱٣٨٨       

عنوان : تکرار یک تجربه سی ساله با ترساندن مردم از یک مترسک بی اختیار
رﮊیم ولایت مطلقه فقیه شوره زار است. بر فرض که آدم بسیار خوبی نیز پیدا شود و نامزد ریاست جمهوری و یا نمایندگی مجلس بگردد و بارانی که رأی مردم است او را به ریاست جمهوری و یا نمایندگی مجلس برساند، یا مجبور است «خس» بگردد، یا کناره گیری کند و یا «باغی با غین» شود.

بقیه

http://news.gooya.com/politics/archives/۲۰۰۹/۰۴/۰۸۶۷۴۹.php
۹۴۶۰ - تاریخ انتشار : ۶ ارديبهشت ۱٣٨٨       

عنوان : واژه‌ نامه‌
آقای خشایار!بهتر است شما یک فرهنگ نامه‌ یا واژه‌نامه برای آموزش پارسی اصیل(پارسیش چه‌ میشود؟) بنوسید تا کامنت سیاسی(پارسیش چه‌ میشود؟)
با درود فراوان
۹۴٣٣ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣٨٨       

عنوان : ولایت فقیه محکوم است.
با درود فراوان خدمت آقای پاکنژاد، باید بگویم که مصیبت ولایت فقیه از احمدی نژاد شروع نشده که بخواهد با رفتن او تمام شود. مشکل ملت ایران ادامه حیات ولایت فقیه است و خوشبختانه مردم با واقف بودن به این مسئله تا کنون واکنش سردی به جریان به اصطلاح "انتخابات" ریاست جمهوری در رژیم اسلامی داشته اند. حال بعضی از دوستان سابق مصدق پرست و یا کمونیست این رژیم به تکاپو افتاده اند تا جنایتکار دیگری بنام موسوی را جایگزین احمدی نژاد کنند. پرونده جنایات موسوی برای همه آشکار است و او هیچگاه نمیتواند جایی در بین مردم داشته باشد.
۹۴۲۹ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣٨٨       

عنوان : ادامه سلطه دولت حزب پادگانی احمدی نژاد مطلوب پاکنژادها
گویا به ایشان در خارجه بسیار خوش می گذرد که ادامه شرایط فعلی را بزبانی دیگر تجویز می کنند.
آقای پاکنژاد از مسئولیت نیروهای سیاسی در برابر مردم بی اطلاعند و گرنه اینگونه غیر مسئولانه نمی نوشتند. بحث بر سر ایده آل ها نیست ، مسئله آنجاست که چگونه می توان شرایط زندگی را برای میلیون ها زن، جوان، کارگر و همه زحمتکشان ایران سهل تر کرد؟ با شعار های دهان پر کن سی سال است که چنین نشده. در شرایطی که جنبش های اجتماعی کشور در ضعف کامل بسر می برند تبلیغ بی عملی و انفعال حتی اگر در کاغذ کادوی سرنگونی و ضد ولایتی پیچیده شده باشد نشان از بی مسئولیتی یا در خوشبینانه ترین شکل خام خیالی مبلغین چنین "روش" ها می باشد.
۹۴۲۴ - تاریخ انتشار : ۵ ارديبهشت ۱٣٨٨       

عنوان : و سرگردانی روشنبین های ایران
جناب پاکنژاد باید که برای این تیز هوشی شما در گردآوردن این نوشتار اَرزَنده و رهیافت (کشف) نو، جایزه نوبل را به شما پیشکش کُنند. آیا براستی باور دارید که شما تنها کسی هَستید که به این فراپرسش پی برده است که خودکامگی مذهبی راهبند نهادین در پیش گیری از یک گزیدمان بهینه و دادگرانه در ایران میباشد؟ برای سرگرم کردن خودتان در یک پیکار مجازی با این چنین نوشتارهایی ۱۰۰ سال دیگر نیز وقت دارید، تا پا روی پا بیندازید و چپق بر لب در کنار جام رایانه خود، به بیرون دادن این فرنامش های (تئوری های) آبکی ادامه بدهید.
شاید بهتر باشد بجایِ هذینه کردن وقت خود در بازگویی تفسیر چیز های روشن همچون بُن بستِ کشورمداریک (سیاسی) در ایران که همه مردم عادی آن را میدانند، وقت خود را هزینه اندیشیدن برای پیداکردن راهکاری کنید که این بُن بست را درهم شکند. با دلسرد کردن مردم از هُماسیدن (شرکت کردن) در گُزیدمان آینده، شما دارید دیگِ آبگوشت را در فَردستِ گربه گرسنه ای میگذارید که بی شرم است. بدون بیرون دادن اینچنین نوشتارهایی نیز آنچنان جوّ سرد و گورستانی ای بر گُزیدمان آینده سایه انداخته است که پیامدِ آن ادمه نابودی کشور یا از راه ادامه فرنشینی دولت احمدی نژاد خواهد بود و یا از راه روی کار آمدن یک سگِ دیگر که گوش بفرمان رهبری است. در چنین نِهِشتی (وضعیتی) خویشکاری روشنبین های این کشور براَنگیزاندن سُهِش (احساس) مردم در پاسداری از هوده (حق) خودشان میباشد. روشنبین ها باید که این سُهِش مرده را در مردم زنده کنند که این کشور ازآن آنها ست و آنها هستند خُداوندگاران نهادین کشور ایران میباشند و اینکه تا مردم برای پاسداری از رأی خود آستین بالا نزنند، و تا زمانیکه بدور یک نماینده شایسته از میان خودشان گرد نیایند، و با فشار میلیونی خود بازرسی از صندق های رای را به نهادهای ناوابسته نسپارند، نمی توانند انجام اینکار مَهین را از باند تبهکار رهبری، به بیوسند (انتظار داشته باشند). این خویشکاری روشنبین های کشور است که بتوانند بکمک این همه ابزارهای رسانه ای گروهی مدرن، همچون اینترنت، تلفن همراه و SMS با برپایی یک چتر پیوستگی و ارتباطی در میان مردم آنها را در انجام این کار مَهین یاری و سازماندهی کنند و تلاش کنند تا با راه انداختن یک گزیدمان مجازی، و نگر سنجی، شورای نگهبان را دور بزنند نه اینکه میدانِ کارزار را برای ادامه تُرکتازی هایِ مافیای گُرگ منش در حکومت باز نگهدارند. در آنجا که نمی گذارند که یک هَنگان (حزب) مردم سالار برای سازماندهی مردم برپا شود، این خویشکاری من و شما است که با کمک این ابزارها مردم را سازمان بدهیم و نه اینکه آنها را با خواندن آیه های ناامیدی برای آنها همچون این نوشتار شما، به ادامه این بُن بست کمک کُنیم. آدم نباید که روشنبین باشد تا به این راستینگی پی ببرد که اگر از راه سازماندهی مردم در رسیدن به دمکراسی نتوانیم این بن بست را درهم بکوبیم، کشور ایران همراه این بُن بست با یک پُکش (انفجار) همبودگاهی از هم خواهد پاشید و کشور وارد یک جنگ داخلی خواهد شد. پس بگذارید تا از این ژایش (فرصت) برخورداریم با تمام توانمان از این آزَرَنگِ (مصیبت) ملی و میهنی جلوگیری کُنیم.
۹۴۰۵ - تاریخ انتشار : ۴ ارديبهشت ۱٣٨٨