نخستین لژیونر زن ایران در فوتسال اسپانیا
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
شنبه
۵ ارديبهشت ۱٣٨٨ -
۲۵ آوريل ۲۰۰۹
اعتماد - میمنت مژده: ابتدا روزنامه «آاس» اسپانیا از او خبر می دهد. این روزها او به عنوان «نخستین لژیونر زن ایرانی» تیتر برخی از سایت ها و مطبوعات خارجی و داخلی شده است.
بسیاری حضور او را در تیم توره پاچیکو انقلابی می دانند و برخی دیگر از این پس راه را برای سایر بانوان ورزشکار باز می بینند.
بهناز خیاط از سال ٨۰ وارد عرصه فوتسال شد و ابتدا در تیم آزاد مشهد فعالیت کرد. اما پس از اینکه این تیم به خاطر نداشتن اسپانسر دچار مشکلات مالی شد او به تیم تجارتخانه جنوب رفت.
اکنون پس از سه سال حضورش در تیم ملی، کاندیدای یکی از تیم های مطرح مادرید اسپانیا شده است. تیم فوتسال توره پاچیکو در سه سال گذشته توانسته با دو ملی پوش مقام چهارم لیگ اسپانیا را به دست آورد. شاید حضور بهناز خیاط ترکیب این تیم را سه ملی پوشه کند.
---
-چرا بین این همه رشته ورزشی دخترانه، فوتسال را انتخاب کردید؟
من از دوران ابتدایی ورزش می کردم و در رشته آمادگی جسمانی با تیم مدارس دیگر مسابقه می دادم ولی از رشته های دخترانه و کم جنب و جوش خوشم نمی آمد. من دنبال هیجان و شور و نشاط بودم، به همین خاطر از رشته فوتبال خوشم می آمد و همیشه خبرهای خارجی و داخلی مربوط به فوتبال آقایان را دنبال می کردم.
-دروازه بانی علاقه خودتان بود؟
من تا سوم دبیرستان نمی دانستم فوتسال تیم بانوان دارد. وقتی به مدرسه رفتم یکی از همکلاسی هایم عضو تیم فوتسال بانوان بود و از مسابقات و امکانات آن صحبت می کرد. من هم تصمیم گرفتم وارد این رشته ورزشی شوم. ابتدا در یکسری مسابقات آموزشی مدارس شرکت کردم. در آن دوره دروازه بان های خانم فوتسال همه بزرگسال بودند و در رده سنی نوجوانان و مدارس دروازه بان نداشتند. من هم تست دادم و به عنوان دروازه بان قبول شدم و اتفاقاً در همان مسابقات، تیم ما اول شد و مقام قهرمانی کشور را کسب کرد. پس از آن به اردوی تیم ملی دانش آموزی دعوت شدم (هرچند این اردو هیچ گاه برگزار نشد) ولی باشگاه آزاد مشهد از من دعوت کرد و من به اعضای این تیم پیوستم.
-اولین باری که به تیم ملی دعوت شدید چه سالی بود؟
سال ٨٣.
-فکر می کنید فوتسال اسپانیا (به جز پوشش) چه تفاوت هایی با فوتسال داخلی دارد و شما چه تصمیمی در برابر این تفاوت ها دارید؟
فوتسال اسپانیا سختی های خاص خود را دارد. به نظر من شدت و سبک تمرینات آنها با ما بسیار فرق دارد. فوتسال اسپانیا نسبت به ایران از برنامه ریزی و فشار تمرینی بسیار بالایی برخوردار است و ما اصلاً به آن عادت نداریم. در هر صورت سعی می کنم خودم را با شرایط آنجا وفق دهم. ضمناً قضیه حجاب برای من مشکل نیست. من از ابتدا با این قضیه به راحتی کنار آمدم. خیلی خوشحالم که ما با همین پوشش به همه (دنیا) ثابت کردیم که چیزی از دیگران کم نداریم.
-اما مسلماً شما به عنوان اولین لژیونر زن ایرانی مشکلات زیادی خواهید داشت. کمترین آن تمرکز و توجه خبرنگاران خارجی و داخلی روی شما است.
درست است. من چون اولین نفر هستم مطمئناً مشکلات زیادی خواهم داشت و فکر می کنم سختی های این مساله نسبت به خوبی هایش بیشتر است. به هر حال من به عنوان الگوی یک ورزشکار خانم ایرانی قرار است در صحنه حاضر شوم و همه خبرنگاران حجاب من را تحت کنترل دارند که آیا خارج از کشور هم به این مساله پایبند هستم یا نه؟ در هر صورت من قرار است یک نماینده ایرانی باشم و این خیلی دشوار است.
-یکی دیگر از مشکلات شما زبان اسپانیایی است. چگونه می خواهید با مربی و هم تیمی هایتان ارتباط برقرار کنید؟
من زبان انگلیسی را تا حدودی بلد هستم و می توانم گلیم خودم را از آب بیرون بکشم اما متاسفانه مردم اسپانیا تنها به همان زمان بومی خود مسلط هستند و این مساله تا حدودی مشکل ایجاد می کند.
-جواب قطعی رفتن شما چه زمانی مشخص می شود؟
ما منتظر دعوتنامه هستیم. اینکه می گویم ما، چون من و دو بازیکن دیگر دعوت شدیم اما مشکل اصلی در مورد آنها و کمی در مورد من مساله پوشش است. در کشور اسپانیا چون ورزشکار مسلمان وجود ندارد ما نمی توانیم به راحتی به تیم هایشان بپیوندیم (اما این مساله در کشورهای عربی و مسلمان حل شده است)، فدراسیون فوتبال اسپانیا باید بپذیرد که پوشش ما سه نفر با سایر اعضای تیم متفاوت است. البته این مساله در مورد من کمتر است چون من در دروازه ایستاده ام و تحرک کمتری دارم. لباس من پیراهن و شلوار بلند است (مثل سایر گلرهای تیم ها) و تنها کافی است یک مقنعه یا کلاه بپوشم به همین خاطر این باشگاه امیدواری بسیاری به من داده است و به من گفته اند منتظر جواب باشم.
-فدراسیون فوتبال ایران در این زمینه به شما چه کمکی کرده است؟
آقای کفاشیان شش هفت ماه قبل اعلام کرده بود بانوان هم می توانند در لیگ های اروپایی و تیم های خارجی شرکت کنند و هیچ محدودیتی (به جز حجاب) ندارند بنابراین من اجازه رفتن دارم.
-آیا فدراسیون کمک مالی به شما کرده است یا قصد آن را دارد؟
هنوز که نه. حقیقتاً نمی دانم چون این بار اول است.
-از لحاظ معنوی چطور؟
نه، حتی تلفنی به من تبریک هم نگفتند.
-قصد ادامه تحصیل در اسپانیا را دارید؟
من لیسانس تربیت بدنی دارم و در حال حاضر می خواهم در امتحان ارشد شرکت کنم اما اگر این شرایط در اسپانیا فراهم شود حتماً آن را پیگیری می کنم.
-تا حالا فکر کرده اید در فوتسال به کجا می خواهید برسید؟
چون هنوز به عمر بازی ام مانده است به مربیگری هنوز فکر نکردم ولی در حال حاضر به این فکرم که اگر رفتم بهترین مهره برای کشورم باشم و همه به من افتخار کنند.
-علاوه بر بازخوردهای مثبت رسانه های داخلی، از بازخوردهای خارجی هم اطلاعی دارید؟
بله، کلیه مطالبی که درباره تیم و من چاپ و نوشته می شود برایم ای میل می کنند. حتی یک خانم مستندساز آلمانی هم با من تماس گرفته است و قصد دارد از این موضوع یک مستند بسازد.
-و اما باز هم اردوهای تیم ملی، روز گذشته اردوی شما به پایان رسید اوضاع و احوال اردو و تمرینات چگونه بود؟
ما برای تورنمنت بین المللی پرتغال که ٣۰ اردیبهشت است، تمرین می کنیم. اوضاع و امکانات اردو هم خوب است اما ای کاش بهتر شود. سالن و مربی خوب است اما از لحاظ خوابگاه کمبودهایی وجود دارد. من مطمئن هستم فدراسیون هر کاری از عهده اش برمی آید برای ما انجام می دهد اما به هرحال ما یک تفاوت هایی با فوتسال آقایان از لحاظ امکانات و به خصوص اسپانسر داریم که اگر این موضوع حل شود همه چیز عالی می شود.
|