اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۶ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۲۶ آوريل ۲۰۰۹

طبق اخبار و اطلاعات رسیده، دولت در تلاش است با تهدید و زور، مانع تجمع و تظاهرات کارگران و مزدبگیران در روز کارگر شود.
از همین روی به‌ کسانی که‌ از جانب نهادهای صنفی مستقل، تاکنون برای گرفتن مجوز جهت برگذاری مراسم در ۱۱ اردیبهشت به‌ نهادهای دولتی مراجعه‌ کرده‌اند، جواب رد داده‌ شده‌ و حتی این افراد تهدید به‌ بازداشت، در صورت اقدام به‌ تجمع شده‌اند. این اقدامات ضدکارگری و ضدانسانی در حالی صورت میگیرند که‌ طبق ماده‌ ۶٣ قانون کار، روز کارگر (۱۱ اردیبهشت) جز، تعطیلات رسمی کارگران به‌ حساب می آید.
بدیهی است که‌ مقصود از پذیرفتن تعطیلی این روز به‌ عنوان یک مطالبه‌ و حق قانونی کارگر این نبوده‌ است که‌ کارگر صرفا، در این روز تعطیل باشد. در واقع قانونی شدن این مطالبه‌، قبول حق تجمع و تظاهرات برای کارگران در این روز نیز هست. فلسفه‌ پذیرش ۱ ماه‌ مه‌ به‌ عنوان روز جهانی کارگر در سایر کشورها نیز غیر از این نبوده‌ است. درگذشته‌ و در زمانی که‌ هنوز، این حق در ایران بصورت قانونی پذیرفته‌ نشده‌ بود نیز، کارگران و زحمتکشان، اگر چه‌ تعطیل نبودند، اما به‌ اشکال مختلف همراه‌ با سایر کارگران جهان این روز را برگذار می کردند و مطالبات خود را نیز طرح مینمودند. بی تردید اگر این دلبستگی و مبارزه‌ کارگران برای تحمیل این مطالبه‌ به‌ سرمایه‌داران و دولت های حامی آنان نبود، هیچگاه‌ آنها با قانونی کردن آن موافقت نمی کردند، زیرا آنها همواره‌ از وجود همبستگی میان کارگران چه‌ در سطح ملی و چه‌ بین المللی هراس و نگرانی دارند. این نگرانی، بخصوص به‌ دلیل بحران اقتصادی و نارضایتی بی سابقه‌ زحمتکشان از دولت احمدی نژاد، بیش از هر زمان دیگری است. تلاش غیرقانونی دولت برای، جلوگیری از برگذاری مراسم و تظاهرات روز جهانی کارگر، که‌ با نیت محدود کردن دامنه‌ اعتراضات کارگری به‌ سیاستهای ضداجتماعی و سرمایه‌ سالارانه‌ دولت انجام میشود، نمیتواند مانع برگذاری مراسم و تجمع های کارگری در روز کارگر، امسال شود. مگر، کارگران هفت تپه‌ که‌ بارها در سال گذشته‌، در شهر شوش دست به‌ آعتصاب و تظاهران آنچنانی زدند، یا معلمانی که‌ چندین بار اعتصاب و تظاهرات براه‌ انداختند، یا صدها اعتصاب و اعتراض کارگری دیگر که‌ توسط کارگران برپا شدند، هیچ کدام آنها از دولت مجوز اعتصاب گرفته‌ بودند که‌ برای تظاهرات روز کارگر انها بخواهند چنین کنند؟ طبعا کارگران ترجیح میدهند که‌ برای مراسم خود از دولت مجوز بگیرند زیرا این وظیفه‌ دولت است که‌ تسهیلات لازم برای اجرای قوانین را برای شهروندان خود فراهم کند، اما وقتی که‌ مجری، به‌ جای این کار، خود، حقوق قانونی شهروندان را نقض میکند، شهروندان نیز مجاز هستند تا مانع این کار شوند. بهمین دلیل این بار نیز کارگران برای حفظ و حراست از حقوق خود خاموش نخواهند ماند و برای برگذاری مراسم روز کارگر ملزم به‌ تبعیت از دولت نیستند. علاوه‌ برآن حق تجمع و اعتراض، حتی اگر در قانون هم نیامده‌ باشد جز بنیادیترین حقوق شهروندی است. بنا بر این در این مورد مشخص هیچکس نمیتواند مانع برگذاری مراسم روز کارگر شود.
گروه‌ کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت) تلاش دولت به‌ منظور جلوگیری از برگذاری مراسم روز کارگران را، غیرقانونی و آن را گام دیگری در جهت پایمال سازی حقوق کار میداند، بهمین دلیل آنرا محکوم میکند و خواهان پایان دادن به‌ این گونه‌ اعمال ضدانسانی و رعایت حقوق سندیکایی کارگران و مزدبگیران توسط دولت و کارفرمایان و آزادی و لغو کلیه‌ احکام جابرانه‌ای است که‌ تاکنون علیه‌ رهبران و فعالین کارگری، صادر شذه‌ است می باشد.

‌زنده‌ باد اول ماه‌ مه‌ روز همبستگی بین المللی کارگران و زحمت کشان
زنده باد همبستگی کارگران و مزدبگیران ایران

گروه‌ کار کارگری سازمان فداییان خلق ایران (اکثریت)
۶ اردیبهشت ۱٣٨٨