اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۲ می ۲۰۰۹

محمد اولیائی فرد وکیل مدافع اعضای هیئت مدیره سندیکاهای کارگری نیشکر هفت تپه و شرکت واحد نامه ای خطاب به ریاست سازمان جهانی کار نوشته است که مجموعه ی فعالان حقوق بشر در ایران، متن آن را منتشر کرده است:


جناب آقای خوآن سوامیا
ریاست محترم سازمان جهانی کار
احتراماً
به استحضار جنابعالی میرسانم روز ۱ می ۲۰۰۹ بعنوان روز جهانی کارگر همچون سالهای گذشته در گرامیداشت قشر زحمتکش کارگر در سراسر دنیا در حالی فرا رسیده که کارگران زحمتکش ایرانی در وضعیت بسیار نامساعدی به سر می برند،
البته هر چند از نظر اقتصادی قشر کارگر در ایران دارای حداقل دستمزد بوده و از نظر معیشتی در وضعیت نامناسبی قرار دارند و همواره در بیم اخراج از کار نیز به سر می برند اما آنچه که بیشتر مایه تأسف می باشد این است که کارگران ایرانی علاوه بر اینکه حتی از بدیهی ترین حقوق صنفی خود از جمله حق ایجاد تشکلهای مستقل کارگری مستقل از دولت و کارفرما و نیز حق اعتصاب و اعتراض نسبت به شرایط کار یا افزایش سطح درآمد و یا دریافت حقوق معوقه چندین ماهه خود محروم گشته اند بلکه بواسطه احیا یا ایجاد سندیکاهای کارگری (اتحادیه های کارگری و انجمنهای صنفی کارگری) مستقل بعنوان نمایندگان واقعی کارگران مورد بازداشت و محاکمه و در نهایت با اتهاماتی نظیر اقدام علیه امنیت نظام یا تبلیغ علیه نظام با احکام زندان یا شلاق یا محرومیت از حقوق اجتماعی یا اخراج از کار روبرو می شوند که صدور حکم یکسال حبس و محرومیت سه ساله از کاندیداتوری در هر تشکل کارگری برای ۵ نفر از اعضای شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت تپه به اسامی آقایان: نجاتی، علیپور، احمدی، نیکوفر و حیدری مهر و اجرای حکم زندان برای آقایان: منصور اسالو و ابراهیم مددی بعنوان رئیس و نایب رئیس هیئت مدیره سندیکای کارگری شرکت واحد که در حال حاضر در زندان بسر می برند و اخراج از کار سایر اعضای هیئت مدیره این سندیکای کارگری و نیز صدور وتایید حکم اعدام معلم زندانی فرزاد کمانگر گواه بر این ادعا می باشد. این در حالی است که ایجاد تشکلهای مستقل کارگری مستقل از دولت و کارفرما در قالب سندیکاهای کارگری و حق اعتصاب و اعتراض کارگران نسبت به خواسته های صنفی، علاوه بر مقاوله نامه های بین المللی و تفاهم نامه با سازمان جهانی کار، طبق ماده ۲۰ و بند ۴ ماده ۲٣ اعلامیه جهانی حقوق بشر و بند ۱ ماده ٨ میثاق بین المللی حقوق اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی مورد قبول دولت ایران بوده که البته اصل ۲۶ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز موید اعلام آزادی چنین تشکلهائی می باشد.
لذا بنابر موارد مطروحه اینجانب بعنوان وکیل مدافع اعضای هیئت مدیره سندیکاهای کارگری نیشکر هفت تپه و شرکت واحد ضمن ابراز نگرانی از وضعیت کارگران در ایران خصوصاً صدور احکام حبس و شلاق و محرومیت از حقوق اجتماعی و اخراج از کار و احضارها و بازداشتهای مکرر اعضای هیئت مدیره سندیکاهای کارگری نیشکر هفت تپه و شرکت واحد، از جنابعالی بعنوان ریاست محترم سازمان جهانی کار تقاضا داریم ضمن حمایت از حقوق صنفی کارگران ایرانی، در خصوص وضعیت پرونده های قضائی که علیه کارگران فوق الذکر و سایر کارگران دیگر در دستگاه قضائی جمهوری اسلامی ایران طرح گردیده پیگیریهای لازم را مبذول فرمائید.


با تجدید احترام - محمد اولیائی فرد
وکیل مدافع اعضای هیئت مدیره سندیکاهای کارگری نیشکر هفت تپه و شرکت واحد
مدیر مرکز مطالعات و تحقیقات نقض حقوق بشر در ایران