اگر رئیس جمهور آینده ایران یک زن باشد!


ناهید حسینی


• از آنجائیکه در قوانین شرعی جمهوری اسلامی، زن بدون اجازه شوهر حق مسافرت ندارد، خانم رئیس جمهور برای مسافرتهای رسمی اش باید اجازه کتبی همسرش را برای گرفتن ویزاداشته باشد، در نتیجه خانم رئیس جمهور طبق تشخیص و مصلحت شوهر در جلسات خارج از کشور شرکت می کند ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
شنبه  ۱۲ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۲ می ۲۰۰۹


شورای نگهبان بعد از سی سال ناچیز به این نتیجه رسیده است که اصطلاح "رجل سیاسی" در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزاما وصرفا نباید" جنس" مذکر معنی شود و لذا شرکت خانمها در انتخابات ریاست جمهوری بلامانع است. حالا تصور بفرمائید که یک خانم از فیلتر شورای نگهبان بگذرد و مردم هم از اختلافات درونی جناحهای مختلف حکومتی برای تسلط بر اهرمهای قدرت استفاده کنند و به خانم مسلمانی معتقد به ولایت فقیه که کاندیدای پست ریاست جمهوری است رأی بدهند، در اینصورت اتفاقاتی شبیه موارد زیر دور از انتظارنخواهد بود:

اجازه کتبی شوهر برای اخذ ویزا:
از آنجائیکه در قوانین شرعی جمهوری اسلامی، زن بدون اجازه شوهر حق مسافرت ندارد، خانم رئیس جمهور برای مسافرتهای رسمی اش باید اجازه کتبی همسرش را برای گرفتن ویزاداشته باشد، در نتیجه خانم رئیس جمهور طبق تشخیص و مصلحت شوهر در جلسات خارج از کشور شرکت می کند، مثلا خانم رئیس جمهور در کنفرانس حقوق زنان عرب که به دعوت ملک عبدالله پادشاه اردن تشکیل شده بود نتوانست شرکت کند چون شوهرش از دادن اجازه کتبی به وی خودداری کرده بود.

یک میلیون امضاء:
یکی از فعالین زنان یک میلیون امضاء اشتباها درخانه رئیس جمهور را میزند و بعد از دادن آگاهی و اطلاعاتی در رابطه با حقوق زنان، از وی میخواهد بیانیه آنهارا امضاء کند. خانم رئیس جمهور ضمن استقبال از بیانیه میگوید، شوهرش منزل نیست واو مجاز به امضای آن قبل ازاخذ اذن مرد خانه نیست.

ملاقات با نخست وزیر انگلیس:
از آنجائیکه در فرهنگ انگلیسیها نگاه به صورت طرف مقابل در حین صحبت، نشانه ادب و احترام و صراحت است، خانم رئیس جمهور محجبه ایران در ملاقات با نخست وزیر انگلیس، سرش را پائین می اندازد و همین مسئله باعث قطع مذاکرات طرفین میشود. در اطلاعیه مطبوعاتی دفتر نخست وزیر انگلیس که بعد از این امر انتشار مییابد، گفته میشود به دلیل اینکه طرف ایرانی آشکارا در صدد پنهان کردن نیات واقعی خود در مذاکرات بوده نخست وزیر چاره ای جز قطع مذا کرات نداشته است.

دماغ سوخته چاووز:
آقای چاووز که ایران را خانه خود میداند و شدیدا تحت تاثیر ریخت و پاش های آقای احمدی نژاد برای مهمانی و برگزاری جشن تولدش و گرفتن کادوهای گرانقیمت قرار دارد و در دیدارهای رسمی همیشه دست در دست آقای احمدی نژاد حرکت داشته و روبوسی های فرانسوی با هم داشته اند، در اولین ملاقاتش با خانم رئیس جمهور ایران، از ترس تکرار رفتار پیشین اش، طبق توصیه اکید مشاورانش، بالجبار دست بسته و لب دوخته و با مراقبینی که مشاورانش برای کنترل رفتار او تعیین کرده اند به حضور خانم رئیس جمهور راهنمایی میشود.

روبوسی با زنان:
از آنجائیکه روبوسی زن با زن مشکلی در جوامع اسلامی ایجاد نمیکند، رئیس جمهور ایران در ملاقات با خانم آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان از ذوق دیدار او را به گرمی در آغوش میگیرد و میبوسد. بعد از جلسه، پیغامی خصوصی از طرف خانم مرکل دریافت میکند که او هرگز گرایشات همجنس بازی نداشته است!

ملاقات با مقامات کشورهای عربی:
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، زنان ایرانی در بین مردان عرب طرفداران زیادی پیدا کرده اند، بعد از انتخاب یک زن به عنوان رئیس جمهوردر ایران، مقامات بلندپایه اعراب بسیار شادمان می شوند. کما اینکه در ملاقات رئیس جمهور ایران با شاهزاده سعودی، جریان حمام رفتن وی با سرنا و دهل، آرایش کردن و لباس پوشیدن وی به مدت ۲۴ ساعت خبر داغ تمام روزنامه های داخلی و خارجی می گردد.

سخنرانی در سازمان ملل:
رئیس جمهور ایران به جلسه سالیانه سازمان ملل برای سخنرانی به نیویورک دعوت میشود، وی ضمن پوشاندن کامل موهایش در زیر چادر سیاه و گذاشتن انگشت کوچک در گوشه دهان برای تغییر صدای زنانه اش که مبادا مردان غریبه از صدای او تحریک شوند، به خواهران مسلمان و غیرمسلمان توصیه میکند که حجاب را رعایت کنند تا مبادا مردان با نظر سوء به آنان نگاه کنند و همینطور مردان بر صندلی گرم زنان نباید بنشینند که مبادا گرمای ایجادشده باعث عدم کنترل و حالی به حالی شدن آنان گردد. بر زنان، همبستری با شوهر، علیرغم عدم تمایل خود توصیه میشود، در مواقع خاص به شوهران اجازه داده شود که دختران جوان را صیغه کنند و... که به ناگاه مورد استقبال نمایندگان مرد کشورهای مسلمان آسیایی و آفریقایی و همردیفان متحد آنها از کشورهای آمریکای لاتین حاضر در کنفرانس قرار میگیرد و او را بجای بان کی مون به ریاست سازمان ملل انتخاب میکنند. معلوم میشود که پیش بینی احمدی نژاد در رابطه با آمادگی "ملت ایران" برای مدیریت دنیا چندان هم بی ربط نبوده است.