از : بایک مهرانی
عنوان : موضع موذیانه !
چکیده ی حرف نویسنده ی کیهان لندن ؛ که هر برهه از زمان به «محوری» می چسبد ، از فاشیسم قبل از کودتای ۲۸ مرداد تا ژورنالیست «رستاخیزی» قبل از انقلاب ـ از «مشروطه خواهی » بعداز انقلاب ـ بخوان بعداز مرگ سهراب ـ تا اخیرا ادعای « لیبرال دموکراسی» که صد البته با محتوی نئو لییرالیسم عمل می کند،
در پایان این نوشته چنین جمع بندی شده ست :
«در ارتباط با این پرسش بار دیگر استدلال کلاسیک نیروهای انقلابی در محافلی از مخالفان تکرار می‌شود که هر چه اوضاع بد‌تر شود انقلاب و رهائی مردم پیش خواهد افتاد. در برابر، کسانی می‌گویند ایرانیان هیچ در حال و هوای انقلابی نیستند و نمی‌خواهند بار دیگر خود را به پرتگاهی پرتاب کنند که ته آن را نمی‌توان دید؛ و اصلا از هم پاشی و انقلاب، آنچه را هم که از دستبرد جمهوری اسلامی مانده است به باد خواهد داد و ایران در وضعی نیست که تاب یک انقلاب دیگر را بیاورد.»
سئوال این جاست که برغم نویسنده ی «همه فن حریف» ؛ نیروهای راست خواهان بازگشت حکومت پادشاهی در صف «نیروهای انقلابی» قرار دارند ، یا در میان «کسانی» می گویند ایرانیان هیچ در حال و هوای انقلابی نیستندو نمی خواهند بار دیگر خود را به پرتگاهی پرتاب کنند....
وظیفه نیروهای آزادیخواه و دموکرات ست که ماسک «لیبرال دموکراسی » را از
چهره ی نیروهای اقتدارگرای رستاخیزی برداشت تا ماهیت ضد پلورالیستی آنها
در خارج از کشور روشن گردد.
۱۲۶۵۲ - تاریخ انتشار : ۲۵ ارديبهشت ۱٣٨٨
|