• نشست دفتر تحکیم وحدت در حالی در روزهای ۲۴ و ۲۵ اردیبهشت در تهران برگزار گردید که دبیر سیاسی این تشکل و ۵ عضو آن همچنان درزندان به سر می برند. روز اول این نشست با حضور فعالین سیاسی و مدنی مختلف و سخنرانی برخی از آنها و پیام دکتر سروش آغاز شد. مشروح بحث ها و سخنرانی های صورت گرفته را در این گزارش می خوانید ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲۹ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۱۹ می ۲۰۰۹

خبرنامه امیرکبیر: نشست دفتر تحکیم وحدت در حالی در روزهای ۲۴ و ۲۵ اردیبهشت در تهران برگزار گردید که دبیر سیاسی این تشکل و ۵ عضو آن همچنان درزندان به سر می برند. روز اول این نشست با حضور فعالین سیاسی و مدنی مختلف من جمله عبدالله نوری، عزت الله سحابی، عماد الدین باقی، ابراهیم یزدی، حبیب الله پیمان، رضا علیجانی، تقی رحمانی، هدی صابر، بابک احمدی، عیسی سحر خیز، محمد عطریانفر، هاشم صباغیان، حسین رفیعی، محمد بسته نگار، هرمیداس باوند، عیسی خان حاتمی، احمد زیاد آبادی، یوسف مولایی، محمد ناظری و فعالان حوزه زنان چون شهلا لاهیجی، مینو مرتاضی، نوشین احمدی خراسانی، شادی صدر و نسرین ستوده، رضوی و سخنرانی برخی از آنها و پیام دکتر سروش آغاز شد. مشروح بحث ها و سخنرانی های صورت گرفته به این شرح است:

سحابی: اگر ما رأی ندهیم با کم بودن رأی مخالف امکان تقلب بالا می رود

عزت الله سحابی به عنوان سخنران اول نشست با بحث انتخابات و سلامت آن صحبت های خود را آغاز کرد. او افزود اگر ما رأی ندهیم با کم بودن رأی مخالف امکان تقلب بالا می رود. من خواهش می کنم رأی های خاموش را آگاه کنیم. به هر کس دلتان می خواهد رأی دهید فقط به پای صندوق های رأی بیایید. بر سر موسوی و کروبی بحث نکنید مسئله این است که فقط احمدی نژاد نباشد. با هر کدام از این دو می توان مذاکره کرد.

مادر عباس حکیم زاده: کاندیداهای ریاست جمهوری باید در مورد دانشجویان زندانی و فرزندم موضع گیری کنند

مادر عباس حکیم زاده، دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت و دانشجوی دانشگاه امیرکبیر با چشمانی گریان که جمعیت را متأثر کرده بود، در خصوص وضعیت فرزندش در ملاقاتی که بعد از ۸۰ روز صورت گرفته بود گفت که وضعیت روحی و جسمی فرزندش بسیار بد بوده و میزان فشار عصبی بر او به حدی بوده که بیماری لکنت زبان او تشدید شده و توانایی سخن گفتن نداشت. به او گفته شده بود که به ما بگوید برایش مصاحبه نکنیم تا روال پرونده طی شود. اما بازجویی از فرزندم همچنان ادامه دارد و بعد از ۸۰ روز هنوز این بازجویی های تمام نشده است. وی در ادامه از کاندیداهای ریاست جمهوری درخواست کرد که در مورد وضعیت دانشجویان زندانی و فرزند وی موضع گیری کنند «مگر گناه فرزند من چیست که می خواهند اعتراف تلویزیونی از او پخش کنند؟ هر جایی مراجعه می کنیم جواب درستی به ما نمی دهند.» مادر عباس حکیم زاده با چشمانی اشک آلود که با تشویق طولانی مدت حاضران و دانشجویان همراه بود و دانشجویان به احترام وی به پا خاستند سخنان خود را پایان داد.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر در ادامه این برنامه پیام دکتر سروش به نشست سراسری دفتر تحکیم وحدت قرائت شد.
پس از پیام دکتر سروش عبدالله نوری وارد سالن سخنرانی شد که با تشویق پر شور حضار و دانشجویان همراه بود و جو نشست را متحول کرد.

باوند: انتخابات از جمله مکانیزم های فراهم آوری گامی در راه رهایی از بن بست فعلی است

هرمیداس باوند پس از ورود آقای نوری پشت تریبون قرار گرفت و گفت که امروز جامعه ما در شرایط بحرانی قرار گرفته است که اگر تصمیمات صحیح و اجرایی گرفته نشود، استمرار وضع موجود سبب رو به شدت گذاشتن رویدادهای بس نامطلوب خواهد شد. در این شرایط مبهم چه باید کرد؟ مسئله انتخابات از جمله مکانیزم های فراهم آوری گامی در راه رهایی از این بن بست فعلی است. باید بین منافع اساسی ایران و رژیم ها تفکیک قائل شد. رژیم ها یدیده های پایداری نیستند ولی خطاهای بزرگ آنها ممکن است فرآیندی بس نامطلوب داشته باشد. اگر این بار هم نتوانیم از فرصت پیش آمده استفاده کنیم با توجه به تحولات منطقه و تلاش های بسیج شده علیه کشورمان در منطقه، اظهار نظر ها و موضع گیری های نادرست اتخاذ شده از درون احتمال دارد فرآیند بس خطرناکی در انتظار جامعه مان باشد. انتخابات های قبلی بسیار مبهم بود. ما در وضع خاصی هستیم که اقتضا می کند آن را تغییر دهیم و هر شخصی فکر می کند این شرایط ثمری دارد سخت در اشتباه است. باید براساس ارزیابی صحیح تصمیم گرفت که حضور گسترده در انتخابات خنثی کننده چنین وضعیتی می تواند باشد یا خیر. جریانات پیش آمده می توانند در این تصمیم گیری تأثیر داشته باشند و شاید بتوانیم گام کوچکی در تحقق مطلوب برداریم.

مولایی: شرایط بازداشت دانشجویان امیرکبیر در انتخابات پیش رو شبیه بازداشت ملی مذهبی ها در انتخابات ۸۰ است

دکتر یوسف مولایی وکیل چند تن از دانشجویان در بند دانشگاه امیرکبیر و عباس حکیم زاده در پشت تریبون قرار گرفت و در خصوص شرایط بازداشت دانشجویان توضیحاتی داد. وی گفت: « اتفاقاتی در ایران می افتد که یک چرخه معیوب همواره ادامه دارد و وقایع تکرار می شوند. در انتخابات سال ۸۰ هم دوستان ملی مذهبی گرفتار شدند و وکیل آنها بودم. که در آن زمان تشویق می کردم برای تغییر شرایط پرونده به اصلاح طلبان رأی دهید. بعد از ۹ سال دوباره همین شرایط برای دانشجویان امیرکبیر در حال تکرار است که روال پرونده وابسته به شرایط انتخابات آتی است. شاید یکی از علل شرکت در انتخابات باز کردن همین فضای تنفس حداقلی است. در مورد دانشجویان نیز من فقط یک وکیلی هستم که حق دیدار با آنها را در زندان، مطالعه پرونده و حتی اعتراض به قرارهای بازداشت را ندارم. حتی می توانم بگویم وکیلی هستم که نقشی ندارم و هیچ نوع پاسخی متناسب با وضعیت پرونده دریافت نکرده ام. امیدوارم جامعه مدنی بتواند شرایط را بهتر کند. اما با توجه به اینکه مدت بازداشت بسیار طولانی شده است می توانم حدس بزنم احتمالا دلایل پرونده طوری نیست که قابل قبول باشد برای همین دوره تحقیقات مقدماتی پشت درهای بسته طولانی شده است و وضعیت دانشجویان هم همین طور که مادر عباس حکیم زاده اشاره کرد در شرایط خوبی قرار ندارد. این به این خاطر است که حتی اگر دلیلی نیست از طریق اعتراف ساخته بشود در شرایطی که هیچ دسترسی به موکلان وجود ندارد. امیدوارم هر چه زودتر دانشجویان آزاد شوند.»

شهلا لاهیجی: نطفه های جامعه مدنی را با همراهی بکاریم و آبیاری کنیم

شهلا لاهیجی ناشر و فعال در حوزه زنان از گروه همگرایی زنان در انتخابات دهم، پشت تریبون قرار گرفت و در خصوص همیاری گروه های مدنی در انتخابات پیش رو تأکید کرد: «سلام می کنم به شما عزیزان و مادران که دردهایشان اشک به چشمانمان می آورد اما دستانمان توان حمایت ندارد. چه باک که کاندیدایی می گوید من زندانبان نیستم که آزادتان کنم. امسال برای اولین بار در تاریخ دموکراسی زنان از هر تشکلی در کنار هم جمع شدند و همگرایی زنان را تشکیل دادند برای اینکه بگوییم ما به اجبار رأی نمی دهیم بلکه ما کاندیداها را مجبور می کنیم که حرفمان را بشنوند. ما از آنان خواستیم مواردی از قانون اساسی تغییر کند و ایران به کنوانسیون رفع تبعیض بپیوندد. کنوانسیون مصوبه مجلس ششم است و پذیرفتن آن پذیرفتن رأی مردم است. ما زنان برای پیوستن به همه حرکت های مدنی همراه دانشجویان، کارگران و معلمان هستیم و شما نیز همراه ما باشید. بگذارید نطفه های جامعه مدنی را با همراهی بکاریم و آبیاری کنیم.»

باقی: یک روز زندان دانشجویان بر بیست سال سکوت ترجیح دارد

عمادالدین باقی، بنیانگذار انجمن دفاع از حقوق زندانیان مهمان بعدی بود که سخنان خود را با این موضوع آزاد کرد که در مدتی که در این سالن نشسته ام تحت تأثیر تصاویر دانشجویان زندانی بودم که در اینجا آویخته شده است. در این گرد و خاک انتخابات نگرانم که یک سری ارزش ها بی رنگ شوند. اوایل انقلاب تجربه ای داشتیم که می ترسم تکرار شود و این بود که پیش از انقلاب که ۱۵ ۱۶ سالمان بود تشکلی راه انداخته بودیم که نیمی از آنان شهید شدند و بقیه هم الآن مسئولیت هایی دارند. اما نسل ما وقتی مشاهده می کرد که رنج کشیدگان و مبارزان انقلاب متولی امور هستند خیلی نگران به انحراف رفتن آرمان های آزادی، استقلال و جمهوریت نبودند اما از دو یا سه سال بعد از انقلاب زمزمه هایی شروع شد با این موضوع که مبارزه ارزش نیست. تعابیری به کار می بردند که از طریق ویران کردن برخی ارزش ها راه را برای عافیت طلبان سعی می کردند باز کنند.
به گزارش خبرنامه امیرکبیر عماد الدین باقی در ادامه سخنان خود افزود: به نظرم این ارزش را باید زنده نگه داریم که کسانی که برای آرمان دموکراسی، آزادی، جامعه مدنی و حقوق بشر رنج می برند و تلاش می کنند نباید مساوی باشند با کسانی که اهل این تلاش نبودند. امروز هم نگاه می کنم و می بینم دانشجویانی وجود دارند که برای آزادی مبارزه می کنند و مثل خیلی از دانشجویان دیگر به دنبال عافیت نیستند، به اعتقادم دانشجویانی که با روش های اخلاقی و مدنی و مسالمت آمیز برای پیشرفت آزادی، دموکراسی و حقوق بشر تلاش می کنند یک روز زندان آنها بر بیست سال سکوت ترجیح دارد.

پیمان: در انتخابات برای ایجاد فرصت گفتگو و همبستگی ها در جامعه ائتلاف کنیم

حبیب الله پیمان، دبیر کل جنبش مسلمانان مبارز سخنان خود را با تبریک به دانشجویان برای برگزاری این جلسه و ادامه کار در شرایط بسیار سخت آغاز کرد و تأکید نمود که علیرغم یک قرن مبارزه برای آزادی و دو انقلاب و شکل گیری جنبش های بزرگ مدنی با وجود تغییرات ذهنی و فرهنگی اما نهادهای مدنی و دموکراتیک به خوبی شکل نگرفته اند. به لحاظ حقوق شهروندی و اجتماعی و سیاسی نیز عقب هستیم. این مسئله حتما دلیلی دارد و ما باید در راهمان به تجربیات تاریخی توجه کنیم. دلایل شکست ها و موفقیت ها را پیدا کنیم و از انباشت تجریه استفاده کنیم. گاهی این انباشت تجریه در افراد شکل می گیرد و نتیجه خوبی می دهند مثل دکتر مصدق. مصدق درک می کرد جامعه ایران یک جامعه متکثر اجتماعی و طبقاتی است. بسیاری از نیروها در جامعه دارای قدرتی هستند که اثر گذار است. او متوجه بود که نمی تواند نیروهای متخاصم را حذف کند. بنابراین جامعه یکدست نمی شد و برای این موضوع حداکثر تلاش را برای جذب نیرو برای اقدامات خود انجام می داد و تلاش می کرد مزاحمت گروه های دیگر را از بین ببرد. لازمه ائتلاف نیروها این است که خواسته ها و مطالباتتان معطوف به یک گروه سیاسی و اجتماعی نباشد. عدم همکاری ضربه مهمی به حرکت های اجتماعی زده است. در شرایط فعلی ایران نیز مثل زمان مصدق جامعه ایران متکثر است و باید ائتلاف هایی شکل داد. امروز به دلیل فشار اجتماعی، اقتصادیی و سیاسی نیروهای مدنی متفرق شده اند، به دلیل فشار و یأس واستیصالی که مردم دارند. در طبقه متوسط نیز سرکوب و فشار سازماندهی های اجتماعی را ناممکن می کند یک شرایطی به وجود آمده که انگیزه های جمعی برای اتحاد در جهت خیر عموم را در ما ضعیف کرده است و درگیر دغدغه های شخصی خود شده ایم. ما باید سعی کنیم ارتباطات جمعی را تسریع کنیم و تلاش برای آزادی و عدالت را برای همه جامعه بخواهیم. اگر بتوانیم انگیزه های جمعی، آرمان های عمومی و اخلاق جمعی را تقویت کنیم نیروهای پیشرو نباید پشتشان در شرایط سخت خالی شود و باید همه حضور داشته باشند. باید راهی انتخاب کنیم که نیروهای مردمی فرصت گفتگو و وحدت داشته باشند و متوجه باشند که رنج هایشان مشترک است و رهایی شان به کار مشترک وابسته است. این فرصت را با فشار اقتصادی و اجتماعی از ما گرفته اند. اگر بتوانیم با انتخابات این فرصت گفتگو را ایجاد کنیم که نیروهایی بیایند که از فشار ها کم کنند و مردم خود را از تفرقه و جدایی بازیابند و همبستگی های اجتماعی شکل گیرد، در آن صورت است که مردم خودشان می توانند در صحنه باشند و مطالباتشان را پیش ببرند. ما امروز در موضع ضعف برای دیکته کردن مطالباتمان هستیم چون پراکنده هستیم. باید برای ایجاد فرصت گفتگو ائتلاف کنیم، خرد جمعی شکل بگیرد و همبستگی های احیاء شود.

زید آبادی: دانشجویان باید وارد انتخابات شوند و توده های خنثی را هم فعال کنند

احمد زید آبادی، دبیر کل سازمان دانش آموختگان ایران بر شرکت در انتخابات با تمام قوا تأکید کرده و افزود: در دوره پیش فکر می کردم دولت اصلاحات از محتوا خالی شده و پوسته ای برای او باقی مانده است و تمام قدرت در نزد نهادهای مخالف اصلاحات متمرکز شده، آمدن یک اصلاح طلب هیچ کمکی نمی تواند کند و حتی می توانست وضعیت ما را بغرنج تر کند. الآن هم شرایطی پیش آمده که به دلیل حضور آقای احمدی نژاد که تهدید های بزرگی برای ما فراهم کرده است و این ناخواسته فرصت هایی هم به وجود آورده که در این دوره می توانیم با تمام قوا و انرژی وارد انتخابات شویم. الآن شرایطی است که همه فشارهای ناشی از سرکوب ها، معلق شدن ها و ستاره دار شدن ها و اخراج شدن ها را به انرژی طوفانی تبدیل کنیم و جو جامعه را عوض کنیم. اینکه به سمت چه کاندیدایی برویم به لحاظ شخصی موضع ام روشن است. اولویت اصلی نفی احمدی نژاد است و شخصا هم تصور می کردم بین دو کاندیدای اصلاح طلب تفاوت عمده ای نیست اما حس می کنم اختلافی وجود دارد و هر چه پیش می رویم پررنگ تر می شود. فکر می کنم دانشجویان هم باید وارد انتخابات شوند و توده های خنثی را هم فعال کنند.

یزدی: اگر حمایت از یک کاندیدا به انسجام تشکیلاتی دفتر تحکیم وحدت ضربه می زند، از کاندیدایی حمایت نکنید

ابراهیم یزدی، دبیر کل نهضت آزادی گفت ما نمی توانیم به انتظاربارش باران برای سبز شدن باشیم، باید خود آغاز کننده بارش باران باشیم. انتخابات در این دوره به مراتب پیچیده تر از هر دوره دیگری است و همین پیچیدگی باعث شده که نیروهای اجتماعی و سیاسی نسبت به موضع گیری های خود دچار سلسله تفاوت هایی شوند. آنچه مهم است چیست؟ اول اینکه انتخابات آزاد بدون تحقق حقوق آزادی های ملت امکان پذیر نیست. معنای انتخابات آزاد این نیست که مردم در چند روز باقیمانده هر چیزی می خواهند بگویند، در قانون اساسی ایران در فصل سوم حقوق آزادی های مردم پیش از فصل پنجم که شرایط تحقق حاکمیت ملت است، بیان شده است. بدون تحقق اصول مصرح در قانون اساسی برگزاری انتخابات آزاد برای تحقق حاکمیت ملت امکان پذیر نیست. این افسانه است که تصور کنید در یک جامعه بسته می توان انتخابات آزاد برگزار کرد. این انتخابات آزاد نیست، عادلانه هم نیست اما می تواند یک انتخابات سالمی باشد و همه فشار ما باید روی این مسئله باشد که برگزاری آن سالم باشد.
در برگزاری انتخابات البته یک نیروی پادگانی وجود دارد. شما کشوری را سراغ ندارید که در آن حکومت نظامیان به نفع مصالح ملی باشد. با توجه به این پیچیدگی ها چگونه باید عمل کرد. اول این است که وضع باید تغییر پیدا کند و ادامه آن به ضرر تمامیت ارضی و وحدت ملی و نظام جمهوری اسلامی است. اما یک هدف سلبی نمی تواند فی النفسه موثر باشد. یک بار در نسل ما گفتند و گفتیم که شاه برود هر کس بیاید از وضع موجود بهتر است. نباید بگوییم این دولت برود هر کس بیاید بهتر است و باید ملاحظات دیگر را هم در نظر بگیریم.
برای اینکه انتخابات سالم برگزار شود صیانت از آراء ملت بسیار مهم است. هدف ما هم باید مشارکت حداکثری است و باید همه مردم را به انتخابات دعوت کنیم. بدون مشارکت مردم جریان ویژه ای که می خواهد قدرت را یکپارچه داشته باشد با آراء کمتری برنده می شود. که مثال آن انتخابات دور دوم شورای شهر تهران است. باید به عنوان یک راهکار استراتژیک به این موضوع اصرار بورزیم که مردم در انتخابات شرکت کنند. اینکه ما نیروها از چه کسی باید حمایت کنیم موضوع دیگر است و توصیه من به شما این است که از هیچ کاندیدایی حمایت نکنید و دفتر تحکیم وحدت مردم را به انتخابات دعوت کند. اگر خود اصلاح طلبان اجماع می کردند ما هم از همان یک نفر حمایت می کردیم ولی الآن این اتفاق نیفتاده و چون نشده باید بگوییم هر کدام مزایایی دارند و نقاط ضعف و پیشنهادم این است که دفتر تحکیم وحدت به دلیل حفظ انسجام درونی و تشکیلاتی از کاندیدای خاصی حمایت نکند. باید راهکاری را تحکیم بردارد که ضرورت تغییر، صیانت آراء، سلامت انتخابات و دعوت مردم به مشارکت را تأمین کند و بیشتر به فکر این باشد که وحدت درونی دفتر تحکیم وحدت حفظ شود.

هدی صابر: برای یک اتفاق کیفی در فردا باید نیروها را دعوت کرد

همه بحث های انجام شده در اینجا تا الآن معطوف به کمیت بود. در بحران ها فقط تأکید بر گستردگی و کمیت است و کیفیت گم شده است. اگر ما بپذیریم که اندیشه کل چهان، و اندیشه گوهرین و محورین او است. سنت ما خلاف سنت جاری جامعه سیاسی و فکری ما هست. او هر وقت پروژه ای متوقف می شود و بحرانی حادث می شود، به پیش برنده یا پیش برندگان از موضع کیفی برخورد می کند و نه کمی. بعد از شکست احد به محمد نگفت که بر کمیتت بیفزا. جامعه در سال ۵۷ یکبار به وحدتی حداکثری رسید که در آن زمان به فکر کیفیت بعد از انقلاب بود. دفتر تحکیم در دهه ۶۰ از موضع کیفی به قدرت رفت. در ۷۰ از قدرت بیرون کشید اما نمایندگانی به مجلس فرستاد. در ۸۴ موضع تحریم را داشت و الآن خیزی برای ورود به انتخابات برداشته است. پس از این در پس این دعوت های کمی در افتان و خیزان ها به چه کیفیتی رسیدیم. شرایط موجود صرفا از تخریب بولدوزروار احمدی نژاد نیست. فردای انتخابات چه کیفیتی به ما خواهد رسید؟ ستادهای خالی؟ نیروهای نازل شد؟ در سال ۷۶ ستاد کلاسیک خاتمی و نیروهای حزبی رأی نمی آوردند اگر تحکیم نبود. ما هم به نسبتی هم پای جمهوری اسلامی نزول کردیم. گاندی و ماندلا نازل ترین نیروها را به میدان آوردند برای یک اتفاق کیفی. اگر به فکر فردا نباشیم از دولت هم کوتاه قدتر خواهیم شد. آنها نمی توانند جلوی دانشگاه را بگیرند.

تقی رحمانی: روشنفکران نتوانستند الگوی مناسب سیاست ورزی را به دانشجویان معرفی کنند

به گزارش خبرنامه امیرکبیر، تقی رحمانی فعال ملی مذهبی در این نشست با اشاره به نقش و جایگاه دانشگاه در جامعه مدنی خواستار بازتعریف نگاه روشنفکران به سیاست شد. وی اعتقاد دارد که روشنفکران نتوانستند الگوی مناسب سیاست ورزی را به دانشجویان معرفی کنند و در فقدان الگوهای مناسب تعریفی دولت محورانه از سیاست ارائه شده است. این در حالی است که باید به رویکرد جامعه محورانه از سیاست توجه ویژه ای داشت. دانشگاه باید نقش صنفی و مدنی خود را در جامعه ایران تعریف کند. به علت عدم تعریف این نقش شاهد هستیم که چگونه خیل عظیمی از فعالان دانشجوی دوره اصلاحات به سرخوردگی دچار شده اند و حضور آنها را در نهاد های صنفی و مدنی مانند نظام مهندسی، کانون وکلا؛ کانون صنفس معلمان؛ نظام پزشکی و … کمرنگ است. تعداد اندکی از این فعالین دانشجویی باقی مانده اند که به شکل صحیح سیاست ورزی آنها هم ایراد های اساسی وارد است. در نتیجه تا روشنفکران ما نتوانند زندگی صنفی ومدنی برای فعالان سیاسی و اجتماعی جا بیندازند دوره هایی از آزادی های برگشت پذیر و سرکوب را مشاهده خواهیم کرد. در فقدان چنین دیدگاهی که اکثریت بدنه دانشجویان با تشکل های پیش رو دانشجویی همراهی نمی کنند، همه فعالان دانشجویی نمی توانند مصدق، شریعتی، حنیف نژاد یا سحابی بشوند. ما به مهندسین خوب، وکلای خوب، معلمین با شرافت، پزشکان متعهد برای تقویت نهادهای مدنی و صنفی نیاز ضروری داریم.

بابک احمدی: کروبی بیشتر از آزادی های اجتماعی حمایت می کند

بابک احمدی از شرکت در انتخابات دانشجویان ابراز خوشحال کرد و تصریح کرد امکان دارد رأی را به حرف هایی بدهید که خیلی هم اطمینان به عملی شدنش ندارید اما شرکت در انتخابات در این شرایط مهم است. از سی سال پیش سه مشکل غیر قابل حل در کشور ما وجود داشته است:
۱) اقتصاد ۸۰ درصد دولتی که می خواستند با خصوصی سازی حل کنند و نشد.
۲) آزادی های سیاسی با ولایت فقیه چه مطلقه و … تناقض دارد که در قانون اساسی مشهود است.
۳) فرهنگ به شدت مستبدانه است. در سیستم سانسور رسانه ای ومطبوعات و سهمیه بندی جنسیتی وجود دارد.
با توجه به این مسائل اصناف واتحادیه ها باید به کاندیداها مطالبات خود را بدهند و به فکر تقویت جامعه مدنی باشند و پای حق و حقوقشان بایستند. در این انتخابات نیروهای ارتجاعی آشکار هستند و رأی احمدی نژاد خطر مهمی است. گرچه فکر می کنم با وجود این دو کاندیدا زبان ملت درازتر و شمشیر حکومت کوتاهتر خواهد شد اما این خطر وجود دارد که کاندیدایی مثل موسوی سردرگم است. بیست سال خانه نشینی و دوری از محافل حکومتی و تشریفاتی داشته است و مواضعش در یعضی از موارد جالب نیست. کروبی بیشتر از آزادی های اجتماعی حمایت می کند.
به نظرم خطر پیش رو مستقیما احمدی نژاد نیست بلکه سپاه است. روحانیان به خاطر دوری از مردم پایگاه خود را از دست داده اند و فاصله ای که ایجاد شده مثل فاصله شاه و مردم است. احتمالا بر سر ملت همان می آید که در ۱۳۳۲ آمد و این با قدرت گرفتن اصولگرایان محقق می شود که قبلا به دلایلی قابل کنترل بودند اما اکنون امکانش نیست. مایی که اولین نهضت مشروطه را در آسیا داشتیم و سابقه درخشان تاریخی داریم نباید خود را تحویل اسلحه برکشیده سپاه دهیم.
شخصا به کروبی رأی می دهم اما فکر می کنم نباید دیگری را هم تخریب کنیم. یک آدم دموکرات راحت تر می تواند به کروبی رأی دهد ولی زیاد هم از سیاست مداران نباید انتظار وفای به عهد داشت و خودمان باید پای مطالبات بایستیم.
اگر احمدی نژاد ببرد باید بایستیم و تحمل کنیم و جدی تر به دنبال ساختن جامعه مدنی باشیم اما نباید تحریم دائم کنیم چون عمل درست سیاسی نیست. دور قبل بیست میلیون شرکت نکردند احمدی نژاد رأی آورد و عرصه را تنگ کرد اما باز هم ما ایستادیم. امیدوارم کروبی در دور اول رأی بیاورد ولی در بدترین حالت هم آنقدر باید بجنگیم تا دموکراسی برقرار شود.

علیجانی: کاندیداها باید صدای دانشجویان را بشنوند چرا که روزی باید در برابر افکار عمومی پاسخگو باشند

رضا علیجانی با یاد دانشجویان و کارگران در بند و گرامی دشت آنان سخنان خود را آغاز کرد. وی گفت فضای انتخاباتی دانشجویی در دوره پیش عدم شرکت بود اما الآن «سرطان» جامعه هر چه بوده فراگیر شده و بوی بد آن در آمده است. تا جایی که در اردوگاه اصولگرایان هم صدای اعتراض بلند شده و حتی خورشیدی فر خواستار رد صلاحیت احمدی نژاد شده است. یکی از دلایل شرکت و گرفتن مطالبات به خاطر همین فراگیری بوی تعفن است. در دهه ۳۰ تا ۵۰ ادبیات سیاسی اصلی، عمده و فرعی داشت و بر این اساس وقتی بحث حجاب اجباری در اوایل انقلاب می شود به خاطر فرعی دانستن اعتراضات آنها را کنار زدند. به خاطر فرعی نگری مطالبات گروه های مختلف حذف می شد اما اکنون مفهوم تبدیل به مصداق شده و با گفتن دموکراسی چندین مورد به نظر می رسد.
تجربه دوره قبل نشان داده که پذیرش این مطالبات از سوی کاندیداها باعث پذیرش وی در بدنه جامعه می شود و گسترش این گفتمان سبب می شود هر صنفی به طور طبیعی مطالبات خویش را بیان کند.
در دوره قبل بحث بر سر انتخابات نیمه باز و نیمه آزاد بود که می توان در آن شرکت کرد و در این دوره هم عملکرد احمدی نژآد لزوم تأثیر بر انتخابات را روشن کرده است. ما نباید منتظر باشیم گذار به دموکراسی صورت گیرد و بعد وارد انتخابات شویم چون بخشی از این فرآیند هستیم و باید فعالانه در آن مداخله کنیم که از درس های این چهار سال است.
با این دو کاندیدا اشتراک زیاد یا انطباق گفتمانی نداریم. در دو سه هفته اخیر می بینیم موسوی تحریف می شود و کروبی روتوش و به نظر من اصلاح طلبان با حمایت از موسوی دچار اشتباه تاکتیکی می شوند و باید جواب این اشتباه را روزی به ملت بدهند. موسوی شخصیت سالمی است ولی پیشینه خاص و روشنی دارد. کروبی هم قضیه بنیاد شهید و ریاست مجلسش روشن است. گفتمان موسوی عدالت محوری است و آزادی در اولویت دوم برای اوست و به نظرم ایشان نمی توانند از قضایای ۶۷ خود را مبرا کنند. اصلاح طلبان رأی موسوی را خراب می کنند.
فکر می کنم در ایران توسعه سیاسی مقدم بر توسعه اقتصادی است گرچه باید منطبق شوند و در نتیجه باید مصداقی حرف زد. آیا بودجه شفاف می شود یا خیر؟ بحث ایران برای همه ایرانیان چه می شود؟ واردات انحصاری؟ اسکله های مخفی؟ عدالت چه می شود؟
گفتمان کاندیداها اگر روشن باشد می توانند مورد نقد واقع شوند. کروبی حکم حکومتی را قبول دارد. موسوی نظرم اقتصادی بیشتری دارد اما کروبی به نظر کارشناسان اهمیت بیشتری می دهد.
ما از هر دو نگرانی داریم. ار موسوی در زمینه سیاست خارجی که بسیار بحرانی است و اکنون در جنگ نامرئی اقتصادی هستیم. آقای موسوی چه قدر توانایی ایستادن در مقابل نیروهای دولت مخفی را دارند. آقای موسوی قائل به برخورد با نیروهای حقوق بشری، دانشجویی، اپوزسیون نیست اما ضعف های خاتمی در تعامل با جریان راست به صورت مضاعف در موسوی است و نگران کننده است.
نقطه مثبت آقای کروبی بازبودن سفره اش است ولی آیا چانه زنی او به دست انداز می افتد یا خیر؟ همیشه چانه زنی می کند یا خسته می شود؟ گرچه فکر می کنم برخوردهای وی با توجه به سابقه اش صرفا انتخاباتی نیست. در مورد انضباط اقتصادی کروبی نگرانیم گرچه طرح نیلی خوب است.
فکر می کنم چون شما دانشجویان انرژی بیشتری دارید می توانید فاصله زیاد کاندیداها با طبقه متوسط را پرکنید و اثر گذار باشید. جای امیدواری است که اکنون این کاندیداها به دانشگاه می روند و صداهایی می شنوند که صدای وجدان جمعی مردم و فروخفته جامعه است. دانشجویان بهترین انسان های جامعه هستند و کاندیداها باید صداها را بشنوند تا روزی نرسد که بگویند نشنیدیم چرا که روزی باید در برابر افکار عمومی پاسخگو باشند.

به گزارش خبرنامه امیرکبیر، در روز دوم نشست دفتر تحکیم وحدت نیز مناظره هایی بین نمایندگان مهدی کروبی و میرحسین موسوی انجام شد. در روز دوم نشست، کرباسچی و عبدی به نمایندگی از ستاد کروبی و تاجیک، نجف قلی حبیبی و حاضری به نمایندگی ازستاد میرحسین موسوی با حضور در نشست، به بیان برنامه های کاندیداهای مورد نظرشان پرداختند.

در روز دوم نشست دفتر تحکیم وحدت همچنین مهدی کروبی با حضور در جمع دانشجویان به سخنرانی پرداخت که متن سخنان وی به شرح زیر است:

مهدی کروبی: با تمام توان باید وضع موجود را تغییر داد

مهدی کروبی، کاندیدای ریاست جمهوری دهم در نشست دفتر تحکیم وحدت حضور یافت و تصریح کرد که دغدغه دانشجو و حوادث آن را همیشه داشته ام و هیچ ارتباطی هم به انتخابات نداشته است در مجلس سوم و بعد از آن و آقای حبیبی شاهد هستند. در مورد مطبوعات هم همین طور. اینکه دانشجویان از من تقدیر و تشکر می کنند که شما دنبال کار دانشجویان هستید از وضع بد ما است که در حال حاضر که معلوم می شود چون در آن زمان فضایی بود و برو بیا و سمتی داشتیم کارها انجام می شد و الآن بسیار شرایط سخت شده و حتی پیگیری هم که می کنیم بیشتر نمایان می شود و به نظرم هیچ ارتباطی با انتخابات ندارد. در زمانی که رئیس مجلس سوم بودم و اصغر زاده و صالح آبادی را زندان می بردند و یا هاشمی و بیات، یا هادی خامنه ای و خلخالی را دادگاه ویژه می بردند، علی اکبر محتشمی می بردند و یا سید موسویان را. که حتی آقای محتشمی ممنوع الخروج شدند و تلاش برای پیگیری شیوه ما بوده و منتی هم بر کسی نداشتیم و وظیفه بوده است.
در این شرایط هم که داوطلبیم و یک سری وعده ها می دهیم که همه به نظرم معقول و در حد توانم است. سعی می کنیم وزیرهایی بگذاریم که بتوانند اجرایی کنند. ما در اتاق دربسته به دانشجویان چیزی نمی گوییم که هیزمشان کنم و بعد که کار سخت شد رهایشان کنم. فردا اگر مسئول باشم همین کار را خواهم کرد و اگر نباشم هم همین طور و به هیچ قیمتی از میدان بیرون نخواهم رفت.
الآن هم باید تمام توان ما این باشد که وضع باید تغییر کند که این شرایط باقی بماند وضع همه ما بدتر می شود. از پنج سال پیش گفتم که حرف های نسنجیده و عبور و قهر ارزش ندارد. به آقای حاضری گفتم که ریاست جمهوری را بعد از شورا و مجلس را از دست ندهیم. تمام تلاشم را کردم که این اتفاق نیفتد ولی شد.
در مورد حکم حکومتی که اختیارات رهبر است و قانونا می تواند از آن استفاده کند. اما سخنش این است که دیگران از من حکم حکومتی می خواهند و با همه احترامی که برای آقای موسوی قائلم ایشان هم در دوران جنگ از رهبر می خواستند. آقای هاشمی و آقای خاتمی هم از آقای خامنه ای می خواست. در جلسه ای هم با حضور آقای گلپایگانی که به رهبر گفتند همان دستوری که آقای خاتمی برای تأیید آقای معین از شما خواستند که رهبر هم گفت که فقط یک مورد بوده است در صورتی که در موارد مالی از من حکم حکومتی خواسته اند. در ماجرای مطبوعات هم حتی اگر من عمر حضرت نوح کنم و هزاران نفر بروند و بیایند باز هم می گویند خبر داری که این شیخ از آن رهبر حکم حکومتی گرفته و عمل کرده. باید به صورت شفاف مسائل را باز کنیم، اول هم در مورد خودمان بعد سراغ دیگران برویم. در مورد این لایحه که در ابتدای مجلس بود و هنوز کمیسیون ها تشکیل نشده بود یک سری از نماینده ها لایحه ای با دوفوریت دادند که یک سری اراجیف هم در آن وجود داشت و اصلا الزامی برای دو فوریت نداشت چون ضرورتی نبود که عدم تصویب آن موجب خسران شود. نماینده ها هم در جراید مرتب گفتند که قانون مطبوعات چه شد. که رهبری هم یک پیام دوستانه داد. پیغام داد که با قانون مطبوعات مخالف نیستم که اصلاح کنید و بگذارید کمیسیون ها تشکیل شود و از الآن کار سیاسی نکنید. هم به من پیام داد و هم به نایب رئیس که بگذارید کار مجلس راه بیفتد و بعد لایحه را تصویب کنید. چرا طرح را دو فوریتی کردند و ما می توانستیم یک ماه بعد لایحه را عادی به مجلس ببریم.
نامه به مجلس دادند که دادم به آقای نعیمی پور بخواند و و لایحه را از دستور خارج کردیم و فرشتگان آسمانی اجازه نمی دادند از جایم بلند شوم و داستان حکم حکومتی بر ما تحمیل شده است.
الآن وظیفه ما این است که شور انتخاباتی ایجاد کنیم و مردم بیایند پای صندوق رأی و نگذاریم آقای احمدی نژاد رأی بیاورد. باید به سوی عدم تخریب برویم و نگوییم فلانی بماند رأی را خراب می کند.