اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ٣۰ ارديبهشت ۱٣٨٨ -  ۲۰ می ۲۰۰۹

سایت خرابات: نمایندگان هیأت اجرایی شورای ملی صلح در منزل حسین اکبری که در روز جهانی کارگر بازداشت شده است، با همسر و فرزندان وی دیدار داشتند. اکبری که از صاحبنظران شناخته شده‌ی مسایل کارگری ایران است قبلا مسئول تحریریه در سرویس کارگران نشریه نامه بود و در جوانی کارگر قالب‌ساز ماشین‌سازی اراک بوده ‌است. وی در ایام بازنشستگی هنوز هم در حرفه قالب‌سازی فعالیت می‌کند و همچنین رییس کمیسیون تشکیلات شورای ملی صلح است.
در این دیدار خانواده اکبری نقل کردند که ساعت ۶/۳۰ عصر جمعه ۱۱ اردیبهشت مصادف با یکم ماه می (روز جهانی کارگر) همزمان با برپا شدن دیگر مراسم همه‌ساله روز کارگر در کشورمان که حتی شهرداری تهران نیز با نصب پلاکاردهایی زیبا در بزرگراه‌ها به استقبال و نکوداشت این روز رفته بود، شرکت تعاونی فلزکار و مکانیک نیز در دفتر خود ضمن گرامی‌داشت روز کارگر، جلسه اعضای تعاونی را برگزار کرده بود. در ابتدا ستار امینی گزارش مالی تعاونی را ارایه کرد و سپس بقیه جلسه در حالی ادامه یافت که مأموران اطلاعات نیز در نشست حضور داشتند.
نیروهای امنیتی پس از گزارشی از جلسه آرام کارگران و عادی بودن اوضاع خواستار کسب تکلیف از مدیریت خود می‌شوند و پس از ارایه اسامی حاضران به مرکز، دستور بازداشت محترمانه‌ی حدود ۳۰ نفر صادر می‌شود. برخورد ماموران امنیتی هم در جلسه تعاونی و هم پس از گذشت دو روز از دستگیری که به منازل بازداشت‌شدگان برای بازرسی منزل و بردن کامپیوترها، فیلم‌ها و غیره مراجعه کردند اکثراً آرام بوده ‌است.
تعدادی از کارگران همان شب اول آزاد شدند و افراد زیر تا کنون در زندان به‌سر می‌برند: ابراهیمی، اقبالی، اکبری، امینی، حاتمی، دارالشفایی، رجبی، شرقی، گیلانی، محمدی، معروفی، میرزایی، نودهی، وطن‌خواه، یاری.
خانواده‌ حسین اکبری عضو هیأت اجرایی شورای ملی صلح به ثریا عزیزپناه، حسین مجاهد و کیوان صمیمی که به نمایندگی از شورا به دیدار آنان رفته بودند گفتند ساعاتی پس از بازداشت، کارگران طی تماس تلفنی با خانواده‌شان به نقل از قاضی دادسرا گفتند که حداکثر تا سه روز دیگر (۸۸/۲/۱۴) آزاد می‌شوند. اما اکنون که بیش از دو هفته از دستگیری فعالان کارگری (هم در تعاونی فلزکار و مکانیک و هم در پارک لاله) می‌گذرد هنوز هیچ‌یک از کارگران تعاونی آزاد نشده‌اند، در حالی‌که برخی از بازداشت‌شدگان از کارگران مسن و بیمارند و بعضی نیز همسرانشان درگیر بیماری‌های سخت هستند و وضعیت مالی اکثر خانواده‌های دستگیرشدگان نیز نامناسب است.
به رغم مراجعه خانواده‌ها به کمیسیون رسیدگی به شکایات مجلس، کیسیون امنیت ملی، دفتر حقوق شهروندی قوه قضاییه و بسیاری مراجع دیگر و نیز قول اولیه دادسرای انقلاب، هنوز پاسخ روشنی دریافت نکرده‌اند و همگی در نگرانی و سردرگمی به‌سر برده‌ و بعضا هنگام مراجعه به دادگاه انقلاب با برخوردهای تند و زننده برخی ماموران مواجه می‌شوند.