عنوان : نبود جسارت در اندیشیدن
با تشکر از نوشته اگاه گرانه شما خانم وفا
مردم با غریزه روز مره گی خود زندگی می کنند و در نبود روشنگران یعنی روشنفکران
ازادیخواه چون باد به هر سو میوزند بسوی شاه اسماعیل خمینی خاتمی و اکنون
موسوی یا هر شبح دیگری . تا زمانی که روشنفکران ما عصاره /روشنگری چیست/اثر
جاودان فیلسوف بزرگ کانت را ملکه ذهن خود نسازند وشهامت خود اندیشیدن نداشته
باشند داستان جهل وگله ایی زیستن ادامه خواهد داشت با احترام امید
۱۲۹٣۲ - تاریخ انتشار : ۴ خرداد ۱٣٨٨       

عنوان : چند پرسش
خانم وفا:
با سپاس از نوشتار شما، نکات درستی را اشاره کرده اید. در این دریای چیزنویسی و نیاندیشیدن روزانه که خود شاهد هستید بکار بردن واژه " تصدیق و انتصابات" از سوی شما مرا به ادامه دادن در خواندن نوشته انگیخت و برای من پرسشهایی پدید آورد که دوستانه عنوان می نمایم:
می گویید:
" تجربه ابتکار است "
آیا نظرتان به " تجربیات تاریخی ماست و یا تجربیات مایه ایست؟ بنظر شما تجربیات مایه ای ما ایرانیان چگونه هستند وآیا اساسن به چنین تجربه یا تجربیاتی اندیشیده اید؟
می گویید:
" بی تردید نظام حاکم به رای ما مردم نیاز ندارد. به صف طولانی ما در پای صندوق های رای خود نیاز دارد تا نمایش آن را در سطح بین المللی، نشان اعتبار و مشروعیت خود قلمداد کند."
می پرسم معنای این واژه " مشروعیت " چیست؟ و چرا بسیاری از آزادیخواهان ایرانی آنرا همواره بکار میبرند؟ مگر آخوند نماینده الله و" نظام حاکم" اش، حکومت الله نیست؟ پس دیگر سخن " مشروعیت " داشتن بر سر چیست؟
می گویید:
"ملاک روشنفکری تحصیل و تصدیق نیست" و " شایسته نیست که روشنفکران این مرزو بوم هبوط در سقاوت و زوال اندیشه در نظام حاکم را ، در سطح جامعه تعمیم دهند" آفرین بر شما!
من نیز در اینجا هم فکر شما هستم و می پرسم از دید شما چه ارزش یا ارزش هایی اولویت گسترش و تعمیم ، در سطح جامعه را دارند؟
آیا تا کنون به سر اندیشه قداست جان و زندگی و اینکه " زندگی، مـُقـدس است و خدا هم حق ندارد حکم قتل واعدام بدهد " فکر کرده اید ؟
پر مهر باشید،
رضا ایرانی
۱۲٨۷٨ - تاریخ انتشار : ۲ خرداد ۱٣٨٨