بیانیه مشترک درباره ی انتخابات
دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان - مجمع عمومی پارت آزادی کردستان
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
يکشنبه
۱۰ خرداد ۱٣٨٨ -
٣۱ می ۲۰۰۹
بیانیه مشترک:
انتخابات ریاست جمهوری را به فرصتی برای پیشبرد خواستهای ملی خود بدل نماییم
هموطنان گرامی!
خلقهای تحت ستم ایران!
فرزندان ملت کرد!
حدود دو هفته دیگر انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری در ایران برگزار خواهد شد. در کشورهای دمکراتیک و مترقی انتخابات برای هر کدام از ارگانهای اجرایی فرصتی است برای مطرح شدن خواستها و امیال مردم و به عبارتی اعمال حاکمیت آنها. اما در کشورهای عقب مانده و دارای رژیمهای توتالیتر نظیر ایران امروز، بسیاری اوقات این روند آزاد و دمکراتیک از محتوای واقعی خود تهی گشته و حکام زورمدار تا آنجا که در توان داشته باشند می کوشند از پروسه انتخابات همچون ابزاری جهت مشروعیت بخشیدن به حکومت خویش بهره‌برداری نمایند.
در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی پدیده مخدوش کردن محتوای انتخابات بیش از هرجای دیگر مشهود است. اگر در بسیاری از کشورهای جهان نقض قانون موجب محو حقوق یکسان شهروندان و محدود شدن دمکراسی می گردد، در ایران قانون و حتی قانون اساسی نیز منشاْ اصلی تمایز ، تبعیض و نقض حقوق برابر انسانهاست. در این سیستم برای آنکه کسی بتواند خود را برای پست ریاست جمهوری کاندید نماید، طبق نص قانون اساسی باید از لحاظ جنسیت مرد، از نظر دینی مسلمان و از نظر مذهبی شیعه دوازده امامی باشد که طبق نخستین شرط نیمی از اعضای جامعه یعنی زنان از حق کاندیداتوری محروم گشته و بر اساس شروط دیگر هموطنان غیر مسلمان و مسلمانان غیر شیعه و شیعیان غیر دوازده امامی به شهروندان درجه دوم بدل می گردند. حتی اگر شهروندی کلیه این شروط را دارا باشد، اما به هر دلیلی مورد تأیید مقامات طراز اول حکومت نباشد، با موانع بسیار و گوناگونی مواجه خواهد شد. تازه، در میان آنهایی که کلیه این موانع را پشت سر می گـذارند همواره مهره دست نشانده رهبر وجود دارد که از کلیه ابزارهای مشروع و غیر مشروع جهت به پیروزی رساندن وی استفاده میشود و کمتر اتفاق می افتد که مردم بتوانند از میان افراد گزینش شده نیز فرد مطلوب خود را انتخاب نمایند.
در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری که در پی چهارسال زمامداری محمود احمدی نژاد، مهره مطلوب خامنه‌ای برگزار می شود، در مقایسه با اکثر دوره‌های دیگر، جنب و جوش بیشتری مشاهده می شود و مردم ایران اعم از کلیه عناصر تشکیل دهنده آن که مصائب بسیاری را در طول چهار سال ریاست جمهوری احمدینژاد تحمل کرده‌اند به نحو دیگری با این انتخابات برخورد می کنند. اگرچه اینبار نیز نظیر دوره‌های پیشین کاندیداتوری افراد آزاد نبوده و از میان بیش از ۴۷۰ کاندیدا تنها چهار تن آنهم از چهره‌های شناخته شده جمهوری اسلامی توانسته‌اند از فیلتر شورای نگهبان عبور نمایند اما تفاوتهای ملموسی در مقایسه با دوره‌های گـذشته به چشم می خورد از جمله:
وضعیت نابسامان اقتصادی ایران علیرغم درآمدهای پیش بینی نشده فراوانی که در نتیجه افزایش نرخ نفت در چهار سال زمامداری حکومت احمدی نژاد عاید رژیم گشت و سیاست آشوبگرانه سران جمهوری اسلامی که ایران را در جامعه جهانی با انزوا و بی اعتباری فزونتری مواجه ساخته، وضعیتی پدید آورده است که کلیه کاندیداها با صراحت کم نظیری از کارنامه احمدینژاد انتقاد می نمایند و این امر تا حدی رهبر نظام را نگران کرده است که برخلاف قانون، آشکارا از وی دفاع و حمایت کرده و حتی بکوشد رأی مردم را بسوی او جلب نماید.
در نتیجه مبارزه مستمر و شجاعانه ملتهای تحت ستم ایران بویژه ملت کرد و با تلاش و مساعی بخشی از فعالان سیاسی و مدنی کرد در داخل کشور توجه دو کاندیدای اصلاح طلب بسوی مهمترین مسأله جامعه ایران یعنی مسأله محرومیت خلقهای تحت ستم جلب شده است و برای نخستین بار پس از اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری هر کدام از آنها برنامه‌ای جهت گونه‌ای از حل و فصل این مسأله ارائه داده‌اند. این موضوع جنب و جوشی را میان ملیتهای محروم ایران براه انداخته است تا انتخابات اینبار را به نحو دیگری مورد توجه قرار دهند که این امر به نوبه خود موجب نگرانی و ترس رهبر رژیم و دارو دسته وی گشته است.
باید اذعان داشت آنچه در برنامه هر دو کاندیدا بویژه میر حسین موسوی آمده است بسیار کمتر از خواستهای ملت کرد و دیگر ملل تحت ستم ایران است و با حقوق و آزادیهایی که در قوانین بین المللی برای ملیتها درنظر گرفته شده و خلقهای ایران در راه کسب آنها مبارزه کرده‌اند فاصله بسیار دارد. اما با این وجود مایه خوشحالی است که مبارزه این ملیتهاو گسترش افکار آزادیخواهانه موجب آن گشته که مسأله ملی و اندیشیدن برای یافتن راهی جهت حل و فصل آن در برنامه کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری بازتاب یافته و به عنوان یکی از مسائل مهم آینده کشور مورد نگرش قرار گرفته است.
واقعیت تلخی است که ساختار حاکمیت و رابطه میان ارگانهای منتخب و قدرتهای فرا قانونی وضعیتی در ایران فراهم آورده است که شانس پیاده کردن و اجرای وعده و وعیدهای این کاندیداها نیز چندان بالا نیست و تمامیت خواهان می توانند با استفاده از قدرت بی حد و حصری که برای خود فراهم کرده‌اند، مانع از هرگونه تحول عملی گردند. با اینحال قبول واقعیات مربوط به ساختار جامعه ایران و وعده‌های صریح برخی از کاندیداها در رابطه با تغییر وضع موجود، موقعیتی ایجاد کرده است که ملتهایتحت ستم ایران و بویژه فرزندان ملت کرد، اینبار به نحو دیگری به پروسه انتخابات بنگرند.
مهدی کروبی در بیانیه "احیای حقوق اقلیتهای قومی و مذهبی" گرچه به جای "ملت" از واژه "قوم" استفاده کرده است، اما به نحوی به تنوع اتنیکی در ایران اعتراف کرده و حتی بر این واقعیت صحه می گذارد سازد که اکثریت مردم ایران را اقلیتهای ملی و مذهبی تشکیل میدهند. وی ایران را متعلق به همه ایرانیان میداند و محدود کردن آن به گروه یا جناحی ویژه را بزرگترین ظلم و تهدید برای اتحاد و همبستگی ایران می داند. نامبرده به تنوع در جامعه ایران نه به‌عنوان تهدید بلکه به منزله فرصتی برای پیشرفت ایران می نگرد. وی بسیاری از تبعیضاتی که در عرصه‌های گوناگون نسبت به ملیتهای تحت ستم اعمال شده‌اند را خاطرنشان می سازد و خواستار تقسیم قدرت و تأسیس مجالس منطقه ای است. و سرانجام وی اجرای اصولی از قانون اساسی که به اقوام و اقلیتهای مذهبی ارتباط دارد و تا کنون معوق مانده‌اند را وعده می دهد. مهمتر از همه، بدلیل آنکه می داند خود قانون اساسی از بسیاری لحاظ مانعی بر سر راه ایجاد تحول است، از لزوم بازنگری در این قانون سخن می گوید.
کلیه نکات ذکر شده دیدگاههای تازه و مثبتی هستند و لازم است آنگونه که هستند (نه بیشتر ونه کمتر از آن) مورد توجه قرار گرفته و پاسخ مقتضی به آنها داده شود و در راستای ایجاد و تحولات مثبت و بنیانگـذاری نوع جدیدی از اداره و مناسبات اجتماعی و سیاسی مورد بهره برداری قرار گیرند. با توجه به کلیه مسائلی که در بالا بدانها اشاره شد، موفقیت چنین برنامه‌ای علیرغم کمبودها و نواقض آن و با وجود آنکه طراح آن کاندیدای ما و مردم کردستان نیست، بسود ملت کرد و دیگر ملیتهای تحت ستم ایران است. ما امیدواریم ملتهای تحت ستم ایران و بویژه توده‌های مردم کردستان، رقابتهای انتخاباتی را به عرصه و فرصتی جهت مطرح ساختن و پیشبرد خواستهای ملی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مشروع خود بدل سازند. ما به هوشیاری و ارزیابی هموطنان عزیزمان اعتقاد راسخ داریم و معتقدیم که می توانند از اینگونه فرصتها در راستای خدمت به آرمانها و آرزوهای دیرینه خویش به صورت بهینه استفاده نمایند.
به اعتقاد ما استفاده آگاهانه و سیاسی ملیتهای محروم ایران و بویژه ملت کرد از این فرصت می تواند این منافع را دربر داشته باشد:
۱ـ به دوست و دشمن نشان می¬دهند که ٣۰ سال دشمنی جمهوری اسلامی با خواستهای آنان، نتوانسته‌است آنها را از پافشاری برای کسب حقوق خویش باز بدارد، بلکه آنان دارای آرمانهای والایی بوده و هرگاه فرصتی بدست آورند بصراحت خواستهای خود را مطرح خواهند ساخت.
۲ـ اکنون که فرصتی برای انتخاب برنامه کاندیداها در میان است و دستکم در برخی از آنها به بخشی از خواستهای ملی توجه شده‌است، هم از این فرصت برای مطرح ساختن خواستهایشان بهره خواهند گرفت و هم دستشان باز خواهد بود تا در آینده کاندیداها را تحت فشار قرار دهند تا وفاداری خود به وعده‌هایشان و جدی بودن خود را در خصوص عملی ساختن برنامه‌هایشان نشان دهند.
٣ـ هنگامیکه سیستم ولایت فقیه حق انتخابات آزاد را از آنان سلب کرده و در واقع تنها حق انتخاب نکردن را به آنها داده‌است، می¬توانند این حق را برای نفی کاندیدای مطلوب ولی فقیه و مبارزه علیه مقاصد تصمیم گیرندگان اصلی این سیستم بکار گیرند. باید افزود که تلاش متحدانه مردم به خوبی می¬تواند اراده ایجاد تحول را به پیروزی رسانده و ایران را وارد مرحله جدیدی نماید. تجربه دوره هفتم انتخابات ریاست جمهوری و دوره ششم مجلس، نمونه آشکار این واقعیت¬اند.
بیایید همه بکوشیم این انتخابات را به سرآغازی جهت به عقب نشینی واداشتن استبداد بدل ساخته و زمینه ایجاد تحول در فضای سیاسی کشور را فراهم سازیم و آنرا به سکویی برای برداشتن گامهای بزرگتر و کارسازتر تبدیل کنیم.
دفتر سیاسی مجلس عمومی
حزب دمکرات کردستان پارت آزادی کردستان
|