دو شرط پیروزی: ادامه اعتراضات و مسالمت آمیز ماندن آن!
علی کشتگر
•
در درون نظام، مخالفت علیه کسانی که این کودتای انتخاباتی را ترتیب داده اند بالا گرفته است. طیف وسیعی از روحانیون و مدیران و کارگزاران نظام حاکم با باند احمدی نژاد علنا به مخالفت برخاسته اند. حتی بعید نیست که برخی از فرماندهان نیروهای مسلح نیز با کودتاگران همراه نباشند. در این شرایط تنها معجزه ای که می تواند به کمک کودتاچیان بیاید رشد خشونت است که طراحان کودتا می خواهند با گسترش آن راه سرکوب خونین را همراه کنند
...
اخبار روز:
www.iran-chabar.de
چهارشنبه
۲۷ خرداد ۱٣٨٨ -
۱۷ ژوئن ۲۰۰۹
حتم بدانید که همان محافلی که کودتای انتخاباتی را هدایت کردند، حالا بدنبال آن هستند که با آدم کشی، آتش سوزی و ویرانگری اعتراضات گسترده مردم را به خشونت بکشانند. یعنی به همان میدانی بکشانند که در آن قوی تراند و از آنجا می توانند جنبش مدنی به سرعت در حال گسترش را پراکنده و پرپر کنند. این که به رغم مسالمت آمیز بودن اعتراضات و هوشیاری عمومی در جلوگیری از خشونت، باز هم باندهای سرکوب دست کم پنج نفر را در شبیخون کوی دانشگاه و هفت نفر را درراهپمائی به شهادت رسانده اند نشانه آن است که قصد کودتاچیان گسترش خشونت و جلوگیری از سراسری شدن جنبش اعتراضی است.
اما به باور من جنبش دموکراسی خواهی ایران، آن چنان که در کردار و گفتار نسل جوانانمان می بینیم به این حقیقت دست یافته که خشونت، هرگونه خشونت، مادر دیکتاتوری، آبشخور دیکتاتوری و خواست کودتاگران است.
امروز برای نخستین بار پس از سالها تلاش و مبارزه مدنی شرایطی در ایران پدید آمده که اگر با رهبری سنجیده و خردمندانه و پیگیر همراه شود، جنبش دموکراسی خواهی ایران می تواند به موفقیتهای بزرگی برسد.
دردرون نظام مخالفت علیه کسانی که این کودتای انتخاباتی را ترتیب داده اند بالا گرفته است. طیف وسیعی از روحانیون و مدیران و کارگزاران نظام حاکم با باند احمدی نژاد علنا به مخالفت برخاسته اند. حتی بعید نیست که برخی از فرماندهان نیروهای مسلح نیز با کودتاگران همراه نباشند. در این شرایط تنها معجزه ای که می تواند به کمک کودتاچیان بیاید رشد خشونت است که طراحان کودتا امیدوارند با گسترش آن راه سرکوب خونین را هموار کنند.
این جنبش عظیم ملی که حالا روزانه صدها هزار تن از مردم تهران و برخی از دیگر شهرهای کشور را به راه پیمائی مسالمت آمیز اما مصمم و پرقدرت می کشاند، نشانه بلوغ ملتی بزرگ است که مشتی انسان های نابالغ و حقیر گمان کرده بودند می توانند تا ابد به دست و پای آن بند استبداد ببندند.
حتم دارم که این مردمی که علیه کودتای انتخاباتی برخاسته اند می دانند که اکثریت عظیم اعضای بسیج و بدنه سپاه و نیروی انتظامی و حتی اکثریت کسانی که از احمدی نژاد حمایت می کنند از همین مردمند و دوست ندارند دستشان را به خون خواهران و برادران خود آلوده کنند. حتم دارم که جوانان امروزی بهتر از ما جوانان دیروزی که در انقلاب بهمن می گفتیم برادر ارتشی چرا برادر کشی و به سربازان مسلح گل پیشکش می کردیم این کار را بلدند و می دانند که شعله ور شدن آتش میان ملت و نیروهای مسلح خواست همانهایی است که رای ملت را دزدیده اند و حالا می خواهند وحدت و یکپارچگی مردم علیه استبداد را در هم بشکنند.
و نیز حتم دارم که همه می دانند پیروزی این جنبش در گرو ادامه بی وقفه و هر روزه آن تا حصول به هدف است و گرنه اگر فروکش کند آن وقت مردم به هیچ یک از خواسته های خود نمی رسند و میخ استبداد محکم تر هم می شود.
اگر رهبران این جنبش اعتراضی برخواسته های عادلانه ملت پافشاری کنند اگر همان گونه که موسوی قول داده حاضر به پرداخت هزینه مقاومت باشد؛ فرا روئیدن آن به یک جنبش فراگیر سراسری حتمی است. تحصن و اعتصاب های سراسری نیز از اشکال موثر در گسترش جنبش مسالمت آمیز به شمار می روند، که لابد دست اندرکاران به آن می اندیشند. نقشه کودتاگران و شخص آقای خامنه ای آن است که با دست به دست کردن و تهدید و تطمیع مردم و نامزدها نخست جنبش را از نفس بیندازند و بعد از بالا تا پائین با قدرت و خشونت از همه انتقام بگیرند. پیروزی بر استبداد می تواند حتی در همین چند روزه رخ دهد. اما اگر این فرصت تاریخی از دست برود ممکن است سالیان درازی به عقب افتد و ما هم چنان حسرت زده باقی بمانیم که چنین مباد.
|