رویکرد واحد های ملی در جنبش کنونی - محمدحسین یحیایی

نظرات دیگران
  
    از : کامران اشرف

عنوان : گلایه از اخبار روز
دوستان گرامی اخبار روز سلام. یک بار دیگر نوشتم که رعایت دمکراسی و آزادی بیان در سایت ربطی به تحمل و درج نظرات تفرقه افکنانه و خلاف واقع و ضد دمکراتیک ندارد. مطالبی که شخصی به نام بهارلی می نویسد به شدت تاریخ و فرهنگ و عواطف همه ایرانیان شریف را زخمی می کند. نظرات این جدایی خواه تاریک اندیش و ذشمن وحدت مردم ایران هیچ تباینی با دمکراسی و آزادی ندارد، بر عکس مخل آزاد اندیشی و مدارا و دمکراسی است. در کجای پیکره دمکراسی و آزادی خواهی به کسی اجازه می دهند مخل دوستی و وبرادری مردم باشد، که شما این گونه می کنید؟

شخص دیگری نیز با امضای آذربایجان به تایید نظرات این باهارلی که دشمن آزادی و دمکراسی در ایران است کامنتی نوشته و افاضاتی فرموده که واقعا درج آن از طرف نشریه آزاد و دمکراتی چون شما باعث تعجب است. باید به این حضرت گفت اولا شما بیجا کرده اید که با امضای آذربایجان کامنت می گذارید. شما اصلا چه ربطی به مردم آذربایجان دارید و با چه حقی با امضای آن ها حرف می زنید؟ دوما شما که یقه جنبش پر شکوه اخیر ملت ایران را گرفته اید و آن ها بر علیه مردم غیر فارس زبان می دانید، به چه حقی و با چه دلیلی این کار را می کنید؟

یک نکته برای من روشن است شما در بهترین حالت آدم های نا آگاه اما پر کینه و بیماری هستید، در بد ترین حالت نیز آلت دست دشمنان مردم ایران که وحدت و آزادی و برادری مردم ایران را نمی توانند ببینند. اما یک نکته را هم بد نیست بدانید، شما و اربابان شما در مقابل اراده و شکوه ملت بزرگ ایران و مردم دلاور و تاریخ ساز آذربایجان اصلا به حساب نمی آیید.
۱۴۵٨۹ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣٨٨       

    از : آذربایجان

عنوان : غیرفارس ها
آقای باهارلی درست می گوید. احتمالا بسیاری از حامیان جنبش سبز اعتقاد چندانی به رسمیت یابی زبان های غیر فارس ندارند و حقوق ملل غیر فارس امری نسبتا بیگانه برای آنهاست. همانگونه که چنین سخنانی از زبان آقای موسوی نیز شنیده نمی شود. غیرفارس ها "فردا" برای گرفتن حقوقشان از "سبزها" به خیابان خواهند آمد!
۱۴۵٨۵ - تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱٣٨٨       

    از : / /

عنوان : /
آقای مئهران باهارلی! منافع اویغور و تبت و هان در هیچ تضادی با هم نیستند. این سیاست غلط دولتی زور گو و از مردم دور شده است که مسئول این در گیری ها و خون ریزی ها می باشد. شما از یک یک تئوری قومی قبیله ای استفاده می کنید که در قرن بیستم هیچ جایی ندارد. می تواند در مناطقی مثل قفقاز یا افغانستان عقب نگاه داشته شده یا آفریقای عقب نگاه داشته شده کاربرد داشته باشد. مگر همکاری تعجب برانگیز مردم ایران را در برابر نیروی رژیم نمی بینید!؟ مگر نمی بینید که جهان به ستایش ملتی بزرگ بر خاسته؟! یا اینکه می بینید اما برای شما نمی صرفد ببینید؟
۱۴۵۱٨ - تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱٣٨٨       

    از : بیگانه

عنوان : تفرقه افکنی مفرد
واقعیت اینست که در تظاهرات تمام شهر ها همه ایرانیان برای احقاق رای خود شرکت داشتند.( جمعیت شهر ها را مناطق مختلف ایران تشکیل می دهد). خوابگاههای دانشجوئی را هم بیشتر دانشجویان مناطق مختلف ایران تشکیل می دهند که وضع مالی مناسبی هم ندارند و در تهران بیشتر در خوابگاهای دانشجوئی زندگی می کنند.
حمله مزدوران رژیم و چماق داران آدم کش به خوابگاهای دانشجویان (امیر کبیر همین امروز) نشان می دهد که این دانشجویان از قوم یا ملت خواستی نیستند.
این مقاله پر از حدسیات و ذهنی گرائی است و بیشتر تخم نفرت را رواج می دهد.
این جمله ای که نوشتید( تراوشات ذهنی را) می توانید ثابت کنید ؟
"آذربایجان در طول صد سال گذشته پیشتاز همه جنبش های آزادی خواهی در کشور بود ..."
۱۴۵۱۷ - تاریخ انتشار : ۱۹ تير ۱٣٨٨       

    از : مئهران باهارلی

عنوان : ملل ساکن در ایران، منافع ملی متفاوتی دارند
اشکال اساسی این مقاله آن است که نویسنده محترم واقعیت کثیرالمله بودن ایران و وجود منافع ملی خاص هر کدام از ملل ساکن در ایران را فراموش کرده است. از آنجائیکه ایران موطن ملل چندی است، طبیعی است که تعریف منافع ملی برای هر کدام از این ملل متفاوت و ویژه است. همانطور که منافع ملی مثلا ملت اویغور و تبت در چین با منافع ملی ملت هان در این کشور تماما جداست. اما نویسنده محترم به طور مصنوعی می خواهد ملل ساکن در ایران را حول منافع ملی مشترکی که وجود ندارد به هم بخیه بزند. وی همچنین می گوید: "آذربایجان در طول صد سال گذشته پیشتاز همه جنبش های آزادی خواهی در کشور بود و در آینده نیز خواهد بود".

این ادعای ایشان هم مطلقا نادرست است و همه شواهد عکس آن را اثبات می کند. آزربایجان در سی سال گذشته پیشتاز جنبش آزادی خواهی در کشور نبوده و با رشد هویت ملی ترک، در آینده نیز به جای هوس پیشتازی در جنبش آزادی خواهی کل کشور، هر چه بیشتر به روی مساله ملی خود یعنی حق تعیین سرنوشت خویش متمرکز خواهد شد. این همان مسیری است که کردان عراق و ترکیه، اویغورها و تبتی های چین، ترکان قبرس، چچنهای روسیه، آلبانهای کوسوو و ...... طی کرده اند.
۱۴۵۱۱ - تاریخ انتشار : ۱٨ تير ۱٣٨٨