بعد از ندا، حالا سهراب...
برای متوقف کردن ماشین کشتار حکومت، تلاش های بیشتری لازم است



اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ۲۱ تير ۱٣٨٨ -  ۱۲ ژوئيه ۲۰۰۹


بعد از ندا، سهراب را کشتند، سهراب اعرابی زاده، جوان ۱۹ ساله. نداها و سهراب های دیگری را هم کشته اند، که ما هنوز نمی دانیم. در سرزمینمان، با یکی از وحشی ترین و خونخوارترین حکومت ها مواجه شده ایم. آن چه که تا به حال دیده ایم، فقط نوک کوه یخ است. می گیرند، می برند، می زنند، در هم می شکنند و می کشند و با تهدید و سانسور شدیدی که برقرار کرده اند، مانع از انتشار اخبار جنایات روزانه و تکان دهنده ای می شوند که در حال ارتکاب آن هستند.
ندا و سهراب، سمبل جنبش امروز مردم ایران هستند. جنبش زنان و جوانان. زنان و جوانانی که هیچ نمی خواهند جز زندگی شرافتمندانه. آن ها برای آزادی به پا خواسته اند و حالا که به پا خواسته اند، دیگر نمی خواهند قربانیان خاموش استبداد باشند، شاید دیگر نمی توانند. وقتی حتی برای یک روز، رویاهایت را در دسترس دیدی، دیگر سخت است دل کندن از این رویاها!
هیجدهم تیر ماه، نقطه ای تعیین کننده بود. نداها و سهراب ها نشان دادند که قصد ندارند تسلیم دیکتاتوری شوند. نشان دادند که می خواهند راهی را که آغاز کرده اند، تا به آخر بپیمایند و نشان دادند که می توانند. این راهی است که آن ها انتخاب کرده اند، و شاید به این انتخاب مجبورشان کرده اند.
روز گذشته خانم شیرین عبادی در جلسه سخنرانی در شهر کلن، به دفعات تاکید کرد که مردم ایران، زنان و جوانان ایران، چشم به راه آن چه هستند که هم میهنانشان در خارج از کشور برای حمایت از آن ها و رساندن صدای مظلومیت و آزادی خواهانه اشان به گوش جهانیان، انجام می دهند. این روزها هر پیامی که از ایران می رسد، محتوایی کم و بیش مشابه همین گفته دارد: یاری هر چه گسترده تر به مبارزه ی دشواری که مردم ایران درگیر آن شده اند و ساختن پشت جبهه ای آن قدر گسترده که جهان هر چه رساتر صدای این مبارزه و فریاد نداها و سهراب ها را بشنود و به حمایت های هرچه بیشتر از میهن و مردم ما برخیزد.
ایرانیان خارج از کشور، پا به پای هم میهنان خود در ایران، در این روزها بسیار کوشیده اند، برخی از آن ها شبانه روز زحمت کشیده اند تا دیوارهای ضخیم سانسوری را که بر گرداگرد ایران کشیده شده، بشکنند و افکار عمومی جهانی، سازمان های بین الملی، و دولت ها را متوجه ی وضعیت دشوار مردم و میهن ما کنند. از جهانیان بخواهند تا با هر وسیله ای که می توانند حکومت در ایران را تحت فشار قرار دهند برای اینکه کشتار و جنایت علیه مردم ما را متوقف کند و به خواست های آن ها تمکین کند.
خبرهایی که از ایران می رسد، نشان می دهد که همه ی این تلاش ها هنوز کافی نیست. جنبش آزادی خواهانه در ایران ادامه دارد، جنایت و کشتار ادامه دارد و ما هنوز در اول راهیم.

ما بلافاصله بعد از سخنرانی علی خامنه ای، و اعلام سرکوب مخالفان، ایرانیان خارج از کشور را به «اقدام عاجل» برای جلوگیری از سرکوب و کشتار فرا خواندیم. بعد از این فراخوان، «شنبه ی خونین» روی داده است، نداها و سهراب ها کشته شده اند و سرکوب ابعاد غیرقابل باوری یافته است. هنوز به تلاش و زحمت بیشتری نیاز داریم:
گسترده تر و متحدتر به این کارزار بپیوندیم و

- از دولتها بخواهیم به جمهوری اسلامی در مورد عواقب سرکوب گسترده مردم ایران هشدار دهند.
- از دولتها بخواهیم به رهبری ایران بگویند سرکوب مردم ایران، به وضع تحریم های شدید علیه رژیم ایران خواهد انجامید.
- از دولتها بخواهیم در صورتی که رژیم ایران به خواست توقف خون ریزی در ایران تن ندهد، رژیم ایران را تحریم کنند.
- از رسانه های بین المللی یاری بخواهیم که اخبار مربوط به رویدادهای ایران را منتشر کنند و سانسور وضع شده از سوی رهبری ایران را بشکنند.
- از مردم آزادیخواه سراسر جهان دعوت کنیم به تظاهرات جهانی علیه سرکوب در ایران بپیوندند.