اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۲٣ تير ۱٣٨٨ -  ۱۴ ژوئيه ۲۰۰۹

نماز جمعه: برویم یا نرویم؟

یکی از داغ ترین مباحث این روزها در میان جوانان مبارز، شرکت یا عدم شرکت شان در نماز جمعه ای است که شایع شده به امامت هاشمی رفسنجانی و حضور موسوی و خاتمی برگزار می شود. در این مباحثات طرفداران موسوی اصرار بر شرکت در آن داشته و معتقدند با برگزاری هر چه پر جمعیت تر این نماز، عدم مشروعیت خامنه ای برجسته می شود. مخالفین شرکت در آن نیز استدلال می کنند که طرفداران موسوی همین منطق را برای شرکت در انتخابات تحویل شان داده بودند که نتیجه اش چیزی جز پُز دادن احمدی نژاد به رأی های دزدیده شده نبود و با استناد به کثرت شرکت مردم در این انتخابات است که خامنه ای و احمدی نژاد سران کشورهای غربی را ترغیب به حمایت از خود کرده اند. اما بنظر می رسد که جناح طرفداران موسوی تصمیم دارند که علیرغم اعتراض گسترده ی مخالفین، اراده ی خود را به جنبش تحمیل کنند. بنابراین، مخالفان شرکت در نماز جمعه، برای جلوگیری از شقّه شدن جنبش، تصمیم گرفته اند که در نماز جمعه شرکت نکرده، اما با حضور در خیابان های خارج از دانشگاه سعی کنند تا از تجمع جمعیت معترض استفاده کرده و پس از پایان نماز، تظاهرات وسیع دیگری را سازمان دهند.

فراگیر شدن شعارنویسی

چند روز قبل و بعد از حماسه ۱٨ تیر٨٨ را می توان «هفته شعارنویسی» خواند. در این هفته هنگامیکه به استقبال تجمعات ۱٨ تیر می رفتیم شاهد آن بودیم که شعار «مرگ بر دیکتاتور» بعنوان شعار مرکزی این اعتزاضات بر در و دیوار شهر نوشته شده است و در کنار آن شعار «مرگ بر خامنه ای» هر گونه شک و تردیدی را نسبت به شخصی که مورد خطاب شعار «مرگ بر دیکتاتور» است را بر طرف کرد. اما بخصوص پس از اعتراضات انقلابی ۱٨ تیر، شار نویسی وارد فاز جدید و جدی تری شده است. رفته رفته ابزارها تکامل یافته و استنسیل و لیزر جای اسپری و ماژیک را گرفته است تا در کوتاه ترین زمان، پیچیده ترین آثار گرافیکی را بر در و دیوار شهر نقش کنند. و اما مکان های شعارها هم از کوچه و پس کوچه به شلوغ ترین خیابان ها و بزرگراه ها رسیده است. دیروز در وسط بزرگراه صدر از پل عابر پیاده بیرق شعار «زنده باد دمکراسی، مرگ بر دیکتاتور» آویزان شده بود تا همگان به ضعف حکومت اسلامی در خاموش کردن صدای مردمی متحد پی ببرند.