اعتصاب غذا در نیویورک
بیانیه ی حمایتی شاهین نجفی



اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ٣۰ تير ۱٣٨٨ -  ۲۱ ژوئيه ۲۰۰۹


گویی تاریخ ایران دوباره شاهد یک تحول خواهد بود. مردمی که در برابر قدرت خودکامه ایستاده اند، طالب آزادی و دموکراسی و حقوق بشرند. کتک خوردند، زندانی شدند، به شهادت رسیدند؛ اما پس ننشستند. آمده اند تا نشان دهند این نظام سرکوبگر را نمی خواهند. اگر چه ولایت مطلقه ی فقیه، این صدای بلند را هنوز نشنیده است، اما بخشی از ساکنان این عالم خاکی، این صدا را شنیده اند. این صدا را باید بلند و بلندتر کرد تا همه آن را بشنوند. باید به رژیمی که فرزندان غیور ایران زمین را به شهادت رسانده و پیکر پاک آنان را مخفی کرده است، فشار وارد آورد تا شهداء را به خانوادهایشان تحویل دهد. این نظام بر این خیال باطل است که اگر فرصت سوزی کند، زندانیان بی دادگاه رژیم، از یادها خواهند رفت. زهی خیال باطل. مردم چگونه می توانند آزادیخواهان را فراموش کنند و آنها را در دست شکنجه گران تنها بگذارند. باید به تمام جهان نشان دهیم که در زندان های ایران چه می گذرد؟ نباید اجازه دهیم که قتل عام هزاران زندانی سیاسی در تابستان ۱٣۶۷ تکرار شود. کوشش برای آزادی کلیه ی زندانیان سیاسی – عقیدتی، وظیفه ی اخلاقی همه ی ماست.
در تعقیب همین اهداف، اکبر گنجی اعتصاب غذای سه روزه ای در برابر مقر سازمان ملل در نیویورک سازماندهی کرده است. کاش می توانستم در کنار شما در این اعتصاب غذا شرکت کنم. اما دوری جغرافیایی نمی تواند مانع حضور من در آن تحصن انسان دوستانه باشد. من کاملاً از این برنامه ی حقوق بشری حمایت می کنم و از همه ایرانیان خواهش می کنم تا در این تحصن شرکت کنند. با صداهای بلند خود سازمان ملل را به لرزه بیندازید که چرا در برابر قتل و جنایت و شکنجه و خودکامگی و حکومت وحشت سکوت کرده است؟ چرا "متقلب منصوب شده" را می خواهند به عنوان رئیس جمهور ایران پذیرا باشند؟ به همه نشان دهید که ما دل در گرو آزادی و عدالت داریم، اما آنها که ٣۰ سال پیش وعده ی ساختن بهشت بر روی زمین می دادند، اینک زمین خدا را به جهنم برای ایرانیان تبدیل کرده اند. ما هم چون شما انسانیم و همچون سایر انسان ها حق داریم که نظام سیاسی خود را برگزینیم، نه آنکه متقلبان را نماینده ی ما به شمار آورید.
دست ها ی یکدیگر را محکم بفشارید که هیچ قدرتی قادر نخواهد بود در برابر دست های وحدت یافته بایستد. تفاوت های فکری و عملی به هیچ وجه نافی این اصل نخواهد بود که خواست ما آزادی بی قید و شرط همه ی زندانیان سیاسی و عقیدتی است.

شاهین نجفی
آلمان.کلن ، ۲۹ تیرماه ۱٣٨٨