از : محمد علی اصفهانی
عنوان : یک عذر خواهی کوچک
من یک عذرخواهی کوچک به خوانندگان این نوشته بدهکارم:
معمولاً موقع نوشتن، هرچیزی را که می نویسم، چند بار دستکاری و بالا و پایین می کنم. و در جریان این دستکاری ها، مخصوصاً اگر شتابی در کار باشد ـ که در این ایّآم به دلیل شرایط متحولِ روز و روزگار، چنین است ـ گاهی بی آن که خودم متوجه باشم، مثلاً چنین اتفاق می افتد که فقط قسمتی از آن قسمت از نوشته که باید حذف شود، حذف می شود و قسمتی دیگر از همان قسمتِ نوشته، باقی می ماند و مشکل ایجاد می کند... و از اینجور چیز ها، و از اینجور چیز ها، و از اینجور چیز ها...
در این نوشته ـ به دلیل کم توجهی من ـ اشاره به منظومه ی شمسی ما، جا افتاده است. (تخمین زده می شود که راه شیری احتمالاً تا ۴۰۰ میلیارد ستاره دارد.)
و در نتیجه: یک جمله بندی ساده به صورتی در آمده است که این مضمون را القا می کند که گویا تمام ستارگان راه شیری، بر گرد خورشید خودمان ـ که خودش فقط یکی از ستارگان این کهکشان است ـ می چرخند.
بنابر این با پوزشخواهی از خوانندگان، خواهش می کنم که قسمت مربوطه را لطفاً این طور بخوانند:
و کهکشانی که ستاره هایش سبز نیستند، سرخ نیستند، آبی نیستند، زرد نیستند، نارنجی نیستند، بنفش نیستند... بیرنگند. بیرنگِ بیرنگ. مثل زمین. و مثل خورشید. خورشیدی که زمین بر گرد آن طواف می کند، و او خود، به سوی لایتناهی در حرکت است. همراه با تمامی کهکشان.
با تشکر و عذر خواهی مجدد
بعد التحریر: ضمناً کامنت جناب «جمال رنجور»، خیلی زیباست و متناسب حال و هوای این نوشته است. خیلی ممنون.
۱۵۷۲٣ - تاریخ انتشار : ۲٨ مرداد ۱٣٨٨
|