از : بقیه بسیار مهم از ایران
عنوان : نامه به کروبی
آقای کروبی فرزندتان حسین در پاسخ به سوال خبرنگار دویچه وله که از وی پرسید:
«چه مورد مشخصی ایشان (منظورشان شما بودید) شنید که خیلی منقلب شد؟» گفت:
«ایشان مرتب با خانواده‌های زندانیان ملاقات دارد. من نفهمیدم آنشب که این خبر
را شنیده بود، کدام خانواده پیش او بوده اما مادرم گفت آقاجانت خوابش نبرد»
آقای کروبی چه خوب که با خانواده زندانیان و کشته شدگان دیدار دارید. چه خوب که
یک شب احساس مسئولیت کردید و به خاطر ظلمی که در حق خانواده ها شد خواب به
چشمانتان نیامد. این مقدمه خوبی است. آقای کروبی من بخاطر همین یک شبی که خواب
بر شما حرام شد از شما قدردانی می کنم. من و امثال من آدم های قدرناشناسی
نیستیم. شاید این سرآغازی باشد برای شما. نترسید ادامه دهید. دل دل نکنید. خیر
شما در این است که از راهی که پا در آن گذاشته اید بر نگردید. ثابت قدم باشید
و جلو بروید.
آقای کروبی ! بهناز شرقی شب عید برای دیدار با برادرش شهنام به قزلحصار آمده
بود. سرش را جلوی چشم فرزند شش ساله اش نیما لای در آهنی زندان گذاشتند و له
کردند. آب از آب هم تکان نخورد. برادرش را می خواستند مجبور کنند که اعتراف کند
منافقین این بلا را سر خواهرش آورده اند. مثل همین اعترافاتی که این روزها می
بینید. اما آن بچه ها و آن نسل کجا و این حضرات کجا.
می دانید مادرش چه ها کشید، بهناز تنها دختر مادرش بود. مادر وفات یافت و
مجازات جنایتکاران را ندید. اما احساسش به نظام را می توانید در شعرهایش که
انتشار یافته بیابید. من هم مطلبی راجع به او نوشتم که در اینترنت انتشار
یافت.
آیا دیداری با آیت الله گلزاده غفوری از دوستان و همراهان سابق خود داشته اید؟
دختر ایشان مریم و دامادشان علیرضا حاج صمدی در قتل عام ۶۷ اعدام شدند. ایشان
بیش از هشتاد سال سن دارند اما اطلاعی از قبر فرزند و دامادشان ندارند. آیا
نظام عدل و داد اسلامی که مدعی اش هستید چنین حکم می کند؟ آقای کروبی بعد از
کشتار ۶۷ شما دو دوره رئیس مجلس این نظام بودید؟ آیا به درد دل ایشان و امثال
ایشان گوش کرده اید؟
رضا و مریم محمدی بهمن آبادی هردو اعدام شدند پدرشان در تصادف با موتورسیکلت
فوت کرد و مادرشان سال گذشته دق کرد. آن ها تا لحظه مرگ خبری از محل دفن
فرزندانشان نداشتند.
خانواده سید احمدی که دو فرزندشان محسن و محمد در سال ۶۷ اعدام شدند هنوز از
محل دفن فرزندانشان بی خبر هستند. پدرشان فوت کرد و مادرشان بیمار است.
خانواده میرزایی دو نفر از فرزندانشان در تهران در کشتار ۶۷ جان دادند از
قبرشان اطلاعی ندارند. پدر شان جان داد. در کتاب آیت الله منتظری از پدرشان یاد
شده است. چند نفر دیگر را می خواهید نام ببرم.
صدها زندانی مارکسیستی که بعضی هایشان با شما در زندان شاه هم بند بودند در
کشتار ۶۷ اعدام شدند قبر هیچ کدامشان مشخص نیست. آیا با خانواده های آن ها
دیدار کرده اید؟
آقای کروبی شما پیشتر در پاسخ به احمد منتظری فرزند آیت الله منتظری برای توجیه
کشتار ۶۷ گفتید که زندانیان در زندان شورش کرده و تواب ها را کتک زده بودند!
گیرم که چنین کرده بودند آیا باید به خاطر کتک زدن چند تواب، هزاران نفر را در
سراسر کشور به دار می کشیدند؟ انصافتان کجا رفته است. شما که ادعای جنایتکاران
را در باره کشتار ۶۷ پذیرفتید و تکرار کردید چرا ادعای امروز آن ها را که می
گویند شما می خواستید انقلاب مخملی کنید نمی پذیرید؟ چرا توجیه آن ها برای
بدرفتاری با زندانیان و شکنجه و تجاوز و ... را نمی پذیرید؟ آقای کروبی تا دیر
نشده طلب عفو و بخشش کنید و برای جبران گذشته قدم بردارید. این شاید آخرین فرصت
برای شما باشد. تا دیر نشده بجنبید.
ایرج مصداقی
نگارش ۱۸ مرداد ، بازبینی ۲۳ مرداد ۱۳۸۸
Irajmesdaghi@yahoo.com
www.irajmesdaghi.com
۱۵۷۱۹ - تاریخ انتشار : ۲۷ مرداد ۱٣٨٨
|