اخبار روز: www.iran-chabar.de
آدينه  ۲۵ فروردين ۱٣٨۵ -  ۱۴ آوريل ۲۰۰۶

برای دفاع از سنديکای شرکت واحد و برای آزادی رهبران زندانی سنديکا، همراه شويم!
شکست نيروهای محافظه کار در انتخابات رياست جمهوری سال هزارو سيصدو هفتادو شش  و پيروزی کانديدای مورد حمايت اصلاح طلبان در اين انتخابات فضای استبداد زده جامعه ايران را تا حدودی دگرگون و شرايط را برای فعاليت های اجتماعی و دمکراتيک تسهيل نمود .
پس از اين تغيرات فعالين جنبش سنديکايی و کارگری فعاليت های خود را برای احياء و باز سازی سنديکاهای مستقل و غير دولتی کارگری که مدت کوتاهی پس از انقلاب هزارو سيصدو پنجاه و هفت ، سرکوب و دولت مانع فعاليت آنها بود با تشکيل هيئت موسسان سنديکايی بطور علنی و قانونی دنبال کردند و خواهان پذيرش کنوانسيون های نودو هشت و هشتادو هفت  سازمان بين المللی کار، رعايت آنها توسط دولت و رفع موانع فعاليت سنديکاهای کارگری شدند .
فعالين سنديکايی شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه نيز همزمان با ساير کارگران و فعالين سنديکايی کارگری تلاش برای احياء و باز سازی سنديکای خود ، با تشکيل کلاس های آموزش سنديکايی برای کارکنان اين شرکت  راآغاز کردند .  همزمان با اين تلاش ها دولت وقت نيز پس از چند دوره مذاکره با نمايندگان ( ای ال او ) پذيرفت که با امضاء توافق نامه با نمايندگان اين سازمان با اصلاح ماده صدو سی و يک ، از فصل ششم  قانون کار شرايط را برای اجرای مقاوله نامه های نودو هشت و هشتادو هفت فراهم کند . توافق دولت قبلی با نمايندگان ( ای ال او ) با استقبال کارگران و فعالين سنديکايی و با مخالفت و مقاومت شديد رهبران تشکل حکومتی و ايدولوژيک خانه کارگر که از هيچگونه حمايتی در ميان کارگران برخوردار نبود ، گرديد . اين تشکل فرمايشی که به خاطر همکاری با حکومت و کمک به پايمال سازی حقوق صنفی و سنديکايی کارگران توسط حکومت به بد نامی در ميان کارگران شهره بود نگران بود که اگر فعاليت سنديکاها توسط دولت به رسميت شناخته شود ديگر هيچگونه شانسی برای بقاء آن وجود نخواهد داشت .
اين تشکل فرمايشی که بوسيله نيروهای امنيتی ايران و برای مقابله با جنبش سنديکايی مستقل و دمکراتيک تشکيل و کاملآ تحت نفوذ آنها قرار داشت در واکنش به توافق دولت پيشين با ( ای ال او ) و در واکنش به گسترش تشکل های مستقل از آن پس تاکنون بطور فعالانه به اشکال گوناگون از جمله اشکال خشونت آميز آشکارا با کمک نيروهای امنيتی به مقابله با سنديکاها بخصوص با سنديکای کارکنان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه و فعالين آنها پرداخته است  عوامل خانه کارگر در سال گذشته با همراهی ماموران امنيتی ، با حمله به کلاسهای آموزش سنديکايی و با حمله به تجمع های مختلف اين سنديکا کوشيدند مانع آموزش کارگران و مانع تشکيل مجمع عمومی کارکنان اين شرکت برای تشکيل سنديکا شودند . اما به دليل حمايت گسترده کارکنان شرکت واحد موفق به جلوگيری از مجمع عمومی نشدند . و کارکنان اين شرکت با تشکيل يک جمع هشت هزار نفری نخستين سنديکای مستقل ، دمکراتيک کارگران ايران را بعد از نزديک به سه دهه ديکتاتوری و مخالفت با تشکيل سنديکاها بوجود آوردند .
دولت کنونی نيز پس از تشکيل اين سنديکا ابتدآ از به رسميت شناختن آن خوداری و سپس به سرکوب آن پرداخت ، پس از آنکه اعتراضات و اعتصاباتی که توسط اين سنديکا برای بهبود شرايط شغلی و افزايش حقوق کارکنان صورت گرفت دولت با بازداشت رهبران آن واکنش نشان داد و پس از آنکه رهبران باقيمانده سنديکا در اعتراض به بازداشت تعدادی از رهبران اصلی سنديکا و اعتراض به عدم رسيدگی دولت به مطالباتشان که پذيرش حق فعاليت سنديکا و به رسميت شناختن حق انعقاد پيمان دسته جمعی توسط سنديکا در راس اين خواسته ها بود برای روز هشت  بهمن دعوت به اعتصاب کردند . مامورين امنيتی برای جلوگيری از اين اعتصاب و جلوگيری از ادامه فعاليت سنديکا با خشونت کم نظيری به خانه رهبران باقی مانده سنديکا هجوم آوردند ، آنهايی را که در خانه بودند بازداشت و خانواده های آنهايی را که در خانه نبودند بجای آنها به گروگان گرفتند و شرط آزادی زنان و کودکان رهبران سنديکا را تسليم آنها کردند . مامورين امنيتی سپس به مراکز تجمع کارکنان اعتصابی که به دعوت سنديکا در اعتصاب شرکت کرده بودند هجوم آوردند و پس از ضرب و شتم آنها بيش از هزار نفر از آنان و خانواده هايشان را بخاطر شرکت در يک اعتصاب صنفی آرام روانه زندان کردند .
سرکوب اين سنديکا و زندانی کردن رهبران آن و کارگرانی که عليرغم همه خطرات و تهديدها در اعتصاب شرکت کرده بودند با موج گسترده همبستگی در داخل و در سطح جهان مواجه گرديد . اتحاديه ها و نهادهای کارگری ، سازمانهای حقوق بشر ، احزاب و سازمان های سياسی ، نويسندگان و روشنفکران ضمن محکوم کردن سرکوب فعاليت های سنديکايی و فعالين آنها همبستگی خود را با کارکنان و سنديکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران و حومه اعلام و خواهان رعايت حق تشکل در ايران و تحمل سنديکا های مستقل توسط دولت گرديدند . اين حمايت ها و اين اعتراضی که جلوه ای از همبستگی بين المللی با کارگران ايران بود باعث گرديد که دولت ايران اکثريت رهبران اين سنديکا را که به اتهام تشکيل سنديکا و سازماندهی اعتصاب و با شرکت در اعتصاب زندانی شده بودند آزاد کند . اما دولت تاکنون از آزاد کردن دو نفر از رهبران اصلی سنديکا ، آقايان منصور اسانلو و منصور حيات غيبی به دليل نا گفته ای خوداری کرده است . علاوه بر آن دولت از بازگشت به کار صدها کارگر به خاطر شرکت آنها در اعتصاب جلوگيری کرده و تعداد چهل و شش نفر از آنها را رسمآ اخراج کرده است .
عليرغم همه اين سرکوب ها و آزار و اذيت فعالين سنديکايی و خانواده های آنها توسط عوامل دولت ، خواست کارکنان اين شرکت همچنان اجرای مقاوله نامه های نود و هشت و هشتادو هفت  ( ای ال او ) ، رفع موانع فعاليت آزادانه سنديکا ها ، عدم دخالت دولت در امور سنديکا ها ، انعقاد پيمان دسته جمعی توسط سنديکا و رسيدگی دولت به مطالبات صنفی ديگر است .
همبستگی سازمانها و نهادهای کارگری و دمکراتيک جهان با کارکنان اين شرکت و با رهبران دربند سنديکا بسيار موثر و مفيد بوده است . اگر اين حمايت ها نبود چه بسا ممکن بود دولت تعدادی از رهبران بازداشت شده را سربه نيست کند واين خطر همچنان جان فعالين اين سنديکا بخصوص دو تن از رهبران آن را که هنوز در زندان هستند تهديد ميکند . تداوم اين همبستگی می تواند مانع جنايت بر عليه فعالين سنديکايی گشته و از هزينه مبارزه فعالين سنديکايی بکاهد . همه کارگران ايران در شرايط دشوار کنونی نياز به ادامه همبستگی برای پيش برد مبارزه شان دارند . ما از اول تا ششم ماه مه را هفته همبستگی با کارگران ايران بطور عام و رهبران زندانی سنديکای شرکت واحد اتوبوس رانی تهران وحومه به طور خاص در نظر گرفته ايم . بهمين دليل از همه آزاديخواهان و عدالت جويان در خواست می کنيم که بايکديگر برای دفاع از سنديکای کارکنان شرکت واحد و آزادی منصور اسانلو و منصور حيات غيبی و برای بازگشت به کار فعالين اخراجی به کار با يکديگر همراه شده و تلاش مشترک ديگری را آغاز کنيم 
 
کميسيون کارگری سازمان فدائيان خلق ايران - اکثريت
دهم آوريل دوهزارو شش - بيست و يکم فروردين  هزارو سيصدو هشتادو پنج