اخبار روز: www.iran-chabar.de
چهارشنبه  ۴ شهريور ۱٣٨٨ -  ۲۶ اوت ۲۰۰۹

به نام خدا
دکتر ملکی را آزاد کنید

دکتر محمد ملکی از دوستان ملی – مذهبی‌ ما، در نخستین روز ماه رمضان بازداشت شد. معلوم نیست انتساب چه اتهامی در انتظار این پیرمرد رنج‌کشیده و شخصیت مستقل و وطن‌دوست است. او در سالیان اخیر، چه در داخل و چه در مسافرت به خارج (برای دیدار با فرزندش)، شخصیتی ملی و ایران‌خواه و طرفدار عدم خشونت و فعالیت مسالمت‌آمیز سیاسی را از خود به نمایش گذاشت. نامه‌نگاری‌های او در سال‌های اخیر نیز برخاسته از حس تعهد ملی و دینی و از سر درد بوده است تا نظرگاه‌هایش را بر اساس حق «آزادی»، به عنوان یکی از مولفه‌های اساسی و شعارهای بنیادین دوران انقلاب، انقلابی که او نیز برایش با تمام وجود زحمت کشیده بود، با مردم مطرح سازد.
امروز او با تنی به شدت رنجور از سرطان پروستات و در حالتی که در دو ماه اخیر تحت نظر پزشک بوده و فعالیت خاصی نداشته است، از روی تخت‌اش در منزل، بی‌هیچ اتهام مشخصی به سلول زندان منتقل می‌شود. ما دستگیری ایشان که مغایر اصول مکرر قانون اساسی و اعلامیه جهانی حقوق بشر است را محکوم دانسته و از کشاندن این پیرمرد رنج کشیده و زجردیده به داخل سناریوهای امنیتی – تخیلی، توطئه‌محور و دشمن‌هراس پرهیز می‌دهیم و مسئولیت جسمی و روانی ایشان را بر عهده بازداشت‌کنندگان می‌دانیم.
دکتر محمد ملکی را آزاد کنید و بیش از این برشکاف و خشم غالب شده بر رابطه دولت – ملت و به خطر انداختن منافع ملی نیفزایید.
شورای فعالان ملی – مذهبی
٣ شهریور ۱٣٨٨



به نام خدا
«نهی‌ از منکر»های آقای کروبی، اولین امتحان رئیس قوه قضاییه

روی کار آمدن رئیس جدید قوه قضاییه از همین آغاز با ابتلاها و امتحان‌های مهمی همراه است. مهم‌ترین آن زندانی و تحت فشار بودن عده زیادی از شخصیت‌های سیاسی و حزبی و مطبوعاتی اصلاح‌طلب از یک سو و خبرها و شنیده‌های مکرر و نگرانی‌ عمومی درباره رفتارهای ضدانسانی و غیراخلاقی با معترضان بازداشت شده از سوی دیگر است.
اینک آقای کروبی با صداقت و شجاعت نیشتر بر زخمی زده‌ است که از سال‌ها پیش در بدنه قدرت به وجود آمده بود اما با اهمال و توجیه و سرکوب سعی در لاپوشانی آن می‌شد. این زخم و آفت امروز با درگیر شدن قدرت با بدنه گسترده اجتماعی، و نه صرفا فعالان حزبی و سیاسی و روشنفکری، به عرصه عمومی و سخنان و گفت‌وگوهای همگانی، اعم از داخل و خارج از قدرت، روحانیون و غیرروحانیون و ... آمده است. اما با کمال تأسف عده‌ای از حامیان و برخی از طراحان و آمران فجایع اخیر به جای توجه به این غده سرطانی و تأمل در سخنان آقای کروبی به حمله و هجوم به ایشان و بستن روزنامه‌اش مبادرت ورزیده‌اند تا شاید به زعم خود آب رفته را به جوی برگردانند. اما آنان باید بدانند که این سخنی است که بر سر هر کویی هست و با دروغ‌پردازی و توجیه و سناریوسازی برای لاپوشانی ظلم‌ها و فسادها و قتل‌ها و یا تهدید و شکستن آینه‌هایی که صرفا این نقش‌های سیاه را بازتاب داده‌اند، اصل و واقعیت آن قابل انکار نخواهد بود. از سوی دیگر بر همه آگاهان و دلسوزان کشور، مردم و طرفداران منافع ملی، از هر فکر و طیف و صنفی است که با برخورد فعال با این پدیده سرطانی که تمامی آرمان‌ها و ارزش‌های سیاسی و اخلاقی و دینی را نشانه گرفته و می‌خواهد آن‌ها را در پای قدرت عده‌ای معدود قربانی کند، جلوی پیشروی هر چه بیشتر این بیماری مهلک و فاجعه‌بار را بگیرند و از آقای کروبی در این حق‌گویی و امر به معروف و نهی‌از منکر بنیادی‌اش حمایت کنند.
برای رئیس جدید قوه قضاییه نیز رسیدگی جدی به این نگرانی همگانی اولین گام و اولین امتحان است. نحوه برخورد ایشان با این امر می‌تواند قضاوت خدا و مردم را درباره آینده کاری ایشان رقم زند و روشن کند که آیا می‌خواهد ویرانه قوه قضاییه در دوران آقای شاهرودی را اصلاح و آباد کند و دست‌های پشت صحنه‌ فاجعه‌آفرین را از حیطه‌هایی که علی‌‌الاصول باید در اختیار این قوه باشد کوتاه سازد و یا برعکس این ویرانه را ویرانه‌تر و آشیانه جغدان و ددان و همان دست‌های پنهان نماید. ما امیدواریم همان گونه که ناصحان دلسوز به ایشان نصیحت کرده‌اند، راه حق و خیر و صلاح را در پیش گیرند. این به نفع کشور، مردم و منافع ملی (و به نفع خود دولتمردان نیز) می‌باشد.

شورای فعالان ملی – مذهبی
٣ شهریور ۱٣٨٨



به نام خدا
احمد زیدآبادی توسط پزشکان مستقل معاینه شود

برگزاری چهارمین دادگاه نمایشی بدون رعایت اصول اولیه یک دادرسی قانونی و عادلانه (که از سوی حقوق‌دانان بسیاری نقد شده است)، برای خانواده‌ها و دوستان زندانیان از یک سو و افکار عمومی و وجدان‌های حق‌طلب از سوی دیگر نگرانی‌های شدیدی را در رابطه با وضعیت جسمی – روانی زندانیان برانگیخته است. بنابر تصاویر رسمی منتشره اکثر زندانیان حاضر در این دادگاه در حالاتی از نگرانی، بهت و افسردگی به سر می‌بردند که هر بیننده‌ای به سادگی متوجه آن می‌شد. در این میان چهره زرد، خمار و خواب‌زده و نگاه مبهوت و نامتعادل دوست گرامی ما آقای احمد زیدآبادی بیش از دیگران مشهود بود. این امر به شدت باعث نگرانی‌ ما و خانواده‌های زندانیان (بویژه آقای زیدآبادی) شده است. بر این اساس، جدا از هر امر سیاسی و مرتبط با «قدرت»، به عنوان یک امر اخلاقی و مرتبط با «انسان» و وجدان، ما از تمامی مقامات مسئولی که اعتنایی به اصول اولیه انسانی دارند، مصرانه می‌خواهیم آقای احمد زیدآبادی توسط پزشکان مستقلی که مورد تأیید خانواده ایشان باشد، صرفا در چارچوبی پزشکی دیدار و معاینه و معالجه شود. طبیعی است که در غیر این صورت مسئولیت هر نوع آسیب جسمی و روانی به ایشان و دیگر زندانیان به عهده مقامات مسئول در حاکمیت می‌باشد.

شورای فعالان ملی – مذهبی
۴ شهریور ۱٣٨٨