سقوط


ساناز زارع ثانی


• چهارپایی بودیم معصوم
وقتی روی زمین کشیده می شدیم
و پرت می شدیم به آسمان
تا ارتفاع را تجربه کنیم ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
يکشنبه  ٨ شهريور ۱٣٨٨ -  ٣۰ اوت ۲۰۰۹


 
ما زاده شدیم
وقتی مردی
با زنی برهنه خوابید
 
زاده شدیم
راس ساعت ِ خون و فریاد
 
و درد ِ سرکشی
ما را مژده داد به زمین
 
به زمین
که پوستش از جنازه های پیر
کهیر زده بود
و هیچ درختی
به سبز شدنش شهادت نمی داد
 
چهارپایی بودیم معصوم
وقتی روی زمین کشیده می شدیم
و پرت می شدیم به آسمان
تا ارتفاع را تجربه کنیم
 
در اولین سقوط
رم کردیم
و از آسمان ترسیدیم
 
دستهایمان را به سمت دیوار بردیم
 
و دیوار اولین تجربه ی ما بود
وقتی روی پاهایمان ایستادیم
 
یک
   دو
      سقوط
 
دو
   سه
      چهار
           سقوط
 
دستها را تجربه کردیم
 
مهربانترینش
ما را از شیر گرفت
و پستانش خشکید
 
 
 
 
 
شیر خشک خوردیم
و پستانهایمان چون گناه کبیره ای
روی تنمان رویید
و عورتمان را در روشنایی روز پنهان کردیم
تا شب هجوم بیاوریم
 
راس ساعت ِ خون و فر یاد
 
شب دومین تجربه ی ما بود
 
چهار
      پنج
           سقوط
 
پنج
        شش
                هفت
                      سقوط
 
 
ما بخشوده شدیم
وقتی " شب " را    لای " دیوار " پنهان کردیم
 
پنجره را با پرده
در را با قفل
و خود را
با چهار دیوار در شب
 
 
نفسمان گرفت
 
آن سوی دیوار
سایه های پرده بود
 
و مهتاب نتوانست
  مخفف آفتاب شود
 
ما اسیر شدیم
و این سومین تجربه ی ما بود
 
 
 
 
 
 
دیوارها را ریختیم
  هفت
       هشت
               سقوط
هشت
        نه
             ده
                   سقوط
 
 
و دیدیم
 
 
مردی آن سوی دیوار
با زنی برهنه
سیب می خورد
.
.
.
.
دوباره از یک بشمار
تا باهمین شعر سقوط کنیم
 
 
 
ما زاده شدیم
 
 
این آخرین تجربه ی ما بود !
 
 
 
 
ساناز- ٣۰ اوت   ۲۰۰۹
 
 
www.sanyair.blogfa.com
www.kholvareha.blogfa.com
 
sanyair۲@gmail.com