اخبار روز: www.iran-chabar.de
دوشنبه  ۹ شهريور ۱٣٨٨ -  ٣۱ اوت ۲۰۰۹

در حالی سالروز کشتار سراسری زندانیان سیاسی سال ۶۷ را برگزار میکنیم که روند کشتار همچنان از طرف حکومت اسلامی در کشور جاریست.
جنایتکاران تحت رهبری خمینی بمدت یک دهه با سرکوب بر مردم مستبدانه حکومت کردند و سرانجام خمینی جلاد پس از یک دهه کشتار جام زهر را سر کشید و جانی دیگری(علی خامنه ای، در ماراتون جنایت و تجاوز طی دو دهه گوی سبقت را از او ربود.
حکومت اسلامی در سال ۱٣۶۷ با بحران و چالشهای همه جانبه ای مواجه بود. این رژیم پس از پایان جنگ و نوشیدن جام زهر در بی ثباتی مرگباری بسر برد، لذا برای خروج از بحرانهای فراگیر نیاز به زمان و تثبیت قدرت داشت، بدین جهت سعی نمود بیش از گذشته فضای اختناق در جامعه را حاکم و با کشتار سراسری اعضا و هواداران گروههای سیاسی در زندانهای خود مخالفین را مرعوب نماید.

طی چند ماه هزاران نفر از نیروهای سیاسی ( مجاهدین خلق، فدائیان خلق، حزب توده، راه کارگر، کومله، دمکرات و ... ) را در حالی که سالیان قبل از ۱٣۶۷ دستگیر و دوران محکومیت غیر عادلانه را همراه با شکنجه سپری می کردند، با فرمان خمینی اعدام و بطور مخفیانه در نقاط بی نام و نشان بسیاری از شهرها، در گورهای انفرادی و جمعی دفن شدند.
رژیم آمده بود تا با کشتار وسیع زندانیان سیاسی در جامعه رعب ایجاد نماید. اما عمق فاجعه بقدری بود که بعد از گذشت دو دهه هنوز وحشت دارد پرده از راز این جنایت بگشاید و یا اجازه دهد خانواده های اعدام شدگان مراسم گرامیداشت آنها را برگزار نمایند!

اگرچه همه جناحهای رژیم تاکنون مشترکا سعی نمودند این جنایت به فراموشی سپرده شود، اما خورشید خاوران فروزانتر از آن بود که در پس سیاهی ارتجاع گرفتار آید. اکنون خاوران زنده است زیرا آرمان شهدای خفته در خاوران از طرف نسل جوان و جستجوگر ما در مقیاسی توده ای دنبال می شود.

اکنون زن و مرد، پیر و جوان برای استقلال، آزادی و عدالت اجتماعی، رژیم را به چالش گرفته اند و در مقابل آن صف می کشند و فریاد مرگ بر دیکتاتور را بطور علنی و رسا در هر کوی و برزنی سر می دهند. اکنون شهدای خفته در خاورانهای میهن رسالت تاریخی خود را به انجام رسانده اند هر چند جنایتکارانه حذف فیزیکی شده باشند.

خاوران سند جنایت علیه بشریت است. پرونده جنایت علیه بشریت توسط حکومت جمهوری اسلامی عمری سی ساله دارد. این پرونده علاوه بر زندان، شکنجه، اعدام و ترور نیروهای سیاسی شامل سنگسار، اعدام ، سانسور، نقض آزادیهای فردی و اجتماعی، نقض حقوق شهروندی، نقض حقوق اقلیهای دینی و قومی، نقض حقوق انجمنها و احزاب نیز می باشد.

شهدای مجاهد، فدایی، توده ای و دیگر نیروهای ملی و کمونیست دین خود را به بهترین وجه انجام دادند. آنها سخت ترین شکنجه ها را تحمل نمودند اما از عشق به توده های خلق سر باز نزدند. آنها سینه هایشان را سپر گلوله های حکومت اسلامی کردند اما به باورهای انسانی خود خیانت نکردند. آنها با مرگ، خود را جاودانه و دشمن را حقیر ساختند.
اکنون نوبت ماست که به رسالت خود عمل کنیم، اما رسالت ما کدام است و تاکنون چه کرده ایم، کدام سند جنایت سی ساله حکومت اسلامی را بطور جمعی به دادگاه های بین المللی برده ایم؟ با آرمانشان به کدامین راه رفته ایم؟ کدام جبهه و جنبش سراسری را پایه گذاری نموده ایم؟ کدام رفیق و یا خانواده شهیدی را یاری رسانده ایم؟ مرزهای رفقات را تا کجا گسترش داده ایم؟!
کسانی که حاضر نیستند به همراه دیگر نیروهای اپوزیسیون پرونده جنایات سی ساله رژیم جمهوری اسلامی به مجامع و دادگاه های بین المللی کشانده شود و تنها کمسیونهای حقوق بشر را در تشکلات خود بطور نمایشی دائر می کنند و تنها دم از حقوق بشر می زنند عوامفریب و خائنند، کسانی که سعی دارند با کمک اصلاح طلبان رانده شده از قدرت، جمهوری اسلامی را از سقوط نجات دهند و هر سال به اسم خاوران مراسم برپا می کنند به آرمان شهدای خفته در خاورانهای ایران خائنند.

خاوران مرز است بین خلق و ضد خلق بین انقلاب و ضدانقلاب، خاوران همیشه زنده است!