اخبار روز: www.iran-chabar.de
پنج‌شنبه  ۱۲ شهريور ۱٣٨٨ -  ٣ سپتامبر ۲۰۰۹

در آستانه بیست ویکمین سال کشتار زندانیان سیاسی در زندانهای حکومت اسلامی ایران قرارداریم .       کشتاری که به فتوا و حکم بنیان گزار جنایتکار حکومت اسلامی ایران ، روح الله خمینی انجام گرفت ، نشان داده است که اسیر کشی ویژگی بارز این نظام است . نظامی که در همه ابعاد خود ضد ارزش و ضد انسان است و بقایش جز با تداوم شکنجه و تواب سازی ، کشتار و تجاوز و جنایت مقدور نیست .
این ویژگی تنها مربوط به امروز نیست . تنها به جناحی از حکومت خلاصه نمی شود . این ویژگی از همان آغاز؛ از همان فردای استقرار این حاکمیت سیاه که برگرده انقلابی متناقض نشسته بود ؛ خود را نشان داده ومی دهد.
اعدام های بی حساب وکتاب و بدون محاکمه و بدون حضور وکیل از همان آغاز استقرار این حکومت ، آدم ربائی و سر به نیست کردن مخالفان ، کشتارهای خیابانی سالهای شصت و تواب سازیها ، در هم شکستن و متلاشی کردن شخصیت آدمی و در اوج این جنایات ؛ قتل عام سازمان یافته هزاران اسیر زندانی در سال شصت و هفت و کشتارها و سر به نیست کردنها و حلق آویز کردنهای مخالفان تا به امروز ، نشان داده است و ثابت می کند که زندان کهریزک نه تنها یک استثنا ء نیست که جلوه بارز و همه جانبه ای از رژیم سرمابه داری حکومت اسلامی ایران است.
حکومت مبتنی بر ولایت مطلقه فقیه سی سالی است که سراسر ایران را کشتارگاه کرده است . و کشتار اسیران در سال شصت و هفت یکی از فرازهای برجسته آن است . چگونه می توان ادعای آزادیخواهی کسانی را باور داشت که- در بهترین حالت- با سکوت خود بر این جنایت هولناک صحه می گذارند ! چگونه می توان امید بازگشت به دوره ای را در سر داشت که رهبر بلا منازعش روح الله خمینی ، رهبر بلامنازع کشتار و جنایت و سیاهکاری بوده است!
نتیجه ای که از اختراع " تابوت حاج داوود" تا استقرار زندان کهریزک برای خفه کردن مقاومت به دست می آید این حقیقت تکان دهنده است که این حکومت و آدم کشانش ظرفیت و خلاقیت بالائی از ابتکار برای اعمال شقاوت و بی رحمی دارند!
حکومت اسلامی ایران عینا با همین ترفندها ئی که این روزها برای لاپوشانی جنایاتش در کشتار و تجاوز به هر وسیله ای آویزان می شود ، در جریان اسیر کشی سال شصت و هفت هم به هر حیله ای دست زد . در ابتدا محل گورهای دسته جمعی کشتگان شصت و هفت را مخفی کرد . هنگامی که راز این جنایت با دست عزیزی که به دادخواهی از خاک بیرون آمد و دست جنایتکاران را برملا کرد ، لعنت آبادش نامید . آنگاه که مادران و داغدیدگان مدفن عزیزان خود – کشتگان شصت وهفت – را به گلستان خاوران تبدیل کردند و آن را میعادگاه عاشقان ساختند؛ حکومت به خود می آید و می کوشد با کوبیدن و با خاک یکسان کردن خاوران و خاورانها ی ایران در بند فقها، جنایاتش را در تاریکی نگه دارد و آن را به فراموشی بسپارد. اما چه خیال باطلی!؟
داغ دیدگان دیروز و امروز وفردا و همه مردمان ایران نه تنها امروز، که نسل بعد نسل این جنایت هولناک را فریاد خواهند زد. و تا کشاندن آمران وعاملان این جنایت در دادگاهی بین المللی بعنوان جنایت کاران علیه بشریت، از پای نخواهند نشست.
سازمان ما با تمام توش و توانش- هم چون بخش کوچکی از این جنبش بزرگ - هم دست مردمانش، تا این جنایتکاران را بعنوان مجرمان جنایت علیه بشریت به پای میز محاکمه نکشاند، از پای نخواهد نشست.

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی ایران
زنده باد سوسیالیسم، زنده باد آزادی
کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)
۶ شهریور ۱٣٨٨