سیاست اتحادیه اروپا در قبال ایران باید عوض شود


• همزمان با نشست وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا به ریاست دوره ای کشور سوئد نشستی با عنوان «جنبش مردم ایران و نقش اتحادیه اروپا» نیز برگزار شد ...

اخبار روز: www.iran-chabar.de
سه‌شنبه  ۱۷ شهريور ۱٣٨٨ -  ٨ سپتامبر ۲۰۰۹


روز جمعه، ۴ سپتامبر، همزمان با نشست دو روزه وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا به ریاست دوره¬ای کشور سوئد در استکهلم، «مهرانگیز کار»، «محسن مخملباف»، «فاطمه حقیقت‌جو» و «احمد باطبی» در نشستی با عنوان «جنبش مردم ایران و نقش اتحادیه اروپا» برای جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی سوئدی و ایرانی، درباره ضرورت توجه جامعه بین‌الملل به وضعیت حقوق بشر در ایران سخن گفتند.
در این نشست که به همت «سازمان جوانان حزب سوسیال دموکرات‌های سوئد» و «بنیاد اولاف پالمه» در دفتر حزب سوسیال دموکرات‌های سوئد برگزار شد، سخنرانان خواستار توجه اتحادیه اروپا به نقض حقوق بشر در ایران و بازنگری در روابط سیاسی و تجاری با ایران شدند.
سازمان جوانان سوسیال دموکرات سوئد نیز اعلام کرد که اتحادیه اروپا لازم است حساسیت بیشتری نسبت به آنچه در ایران می گذرد نشان دهد و برگزاری نشست «جنبش مردم ایران و نقش اتحادیه اروپا» را گامی در تحقق این امر دانست.
در آغاز این نشست، فاطمه حقیقت‌جو، نماینده سابق مجلس ایران که حدود چهار سال است در آمریکا زندگی می‌کند، در گزارشی فشرده، حوادث پس از انتخابات مجلس نهم را مرور کرد و سپس رهبری جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران را عامل و مجری خشونت‌های اخیر ایران دانست و گفت: «انتخابات و دموکراسی دشمنان نظام اسلامی فعلی در ایران هستند.»
‫ ‫وی همه مردم دنیا اعم از دولت‌ها، احزاب، گروه‌ها و جامعه بین‌الملل را به حمایت از مردم ایران در برابر دیکتاتوری دعوت کرد و از آن‌ها خواست تا به تعمیق جنبش مردمی دموکراسی خواهی در ایران کمک کنند.
حقیقت‌جو ضمن این که نارضایتی اقشار مختلف مردم را تنها مربوط به انتخابات مجلس نهم ندانست، تاکید کرد که کارگران، جنبش دانشجویی، زنان، اقلیت‌های گوناگون مذهبی و قومی، معلم‌ها، اتحادیه‌های صنفی مختلف و ... نیز پیش از این نارضایتی‌های خود را اعلام کرده بودند. او توضیح داد: «مردم می‌خواستند با شرکت در انتخابات زمینه‌ای ایجاد کنند تا شاید شرایط‌شان بهبود پیدا کند و چون جلوی این حرکت سد شد آن نارضایتی به شکل یک جنبش متبلور شد.»
وی با اشاره به این که مردم ایران به دلیل شدت فشار و سرکوب، نیاز به حمایت جهانی دارند، از دولت سوئد که ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را برعهده دارد، خواست تا مسئله نقض حقوق بشر در ایران را در اولویت‌های اتحادیه اروپا قرار دهد.
به عقیده فاطمه حقیقت‌جو، «از تحلیل سخنان رهبر جمهوری اسلامی ایران اینطور برمی‌آید که آنها از استراتژی سرکوب در داخل و سیاست باج دهی به خارج استفاده می‌کنند. در صورتی که جامعه بین‌الملل باید به ارزش‌های بنیادین جهانی و حقوق بشری توجه کند.»
وی گفت: «امیدواریم اتحادیه اروپا پرونده ایران را در شورای حقوق بشر سازمان ملل مطرح کند و به دلیل اینکه در درون کشور جنایت‌ها و سرکوب‌های گسترده‌ای اتفاق افتاده برای بعضی از مسئولان دولتی ایران نیز به طور مشخص پرونده‌ای باز شود.»
وی ایجاد یک شبکه اطلاع رسانی بی‌طرف و مستقل را از دیگر ضرورت‌های جنبش اعتراضی مردم ایران دانست.

دفاع از صلح جهانی
محسن مخملباف، کارگردان سینما نیز که پنج سال است در خارج از ایران زندگی می‌کند، گفت که دیدگاه‌های مختلفی درباره دیکتاتوری ایران، وجود دارد. یک گروه خواهان فروپاشی حکومت ایرانند، یک گروه، می‌خواهند فقط احمدی‌نژاد عوض شود، یک گروه می خواهند رهبر جمهوری اسلامی برکنار شود و ... مهم این است که استبداد نباشد. دعوا نکنیم!
وی استبداد را به مجسمه‌ای تشبیه کرد که افراد معترض از زاویه‌های مختلف به آن سنگ می‌اندازند و گفت: «در این برهه حساس مواظب باشیم این سنگ ها را به سر یکدیگر نکوبیم و در هر کجا که از حیث سیاسی قرار داریم به استبداد حمله کنیم نه به همدیگر.»
وی با اشاره به اینکه انگار فریاد الله اکبر مردم این روزها بیش از اینکه به سوی خدا باشد خطاب به جهان است و از بشریت کمک می‌خواهد گفت: «اتحادیه اروپا نمی‌تواند از دموکراسی در اروپا دفاع کند و همزمان به دیکتاتورها در ایران در سرکوب نیروهای دموکرات کمک کند. پیروزی سرکوب گران در ایران امری داخلی در جهان امروز نیست و به تقویت و پیدایش دیکتاتورها در دیگر نقاط جهان کمک خواهد کرد.»
مخملباف در ادامه به موضعگیری برخی کشورهای غربی در در برابر وقایع اخیر در ایران اشاره کرد و گفت: «آنها از دخالت نکردن در امور داخلی ایران حرف می‌زنند. در حالی که دخالت، یک امر دو طرفه است. اگر دخالت نمی کنید، رابطه اقتصادی‌تان را هم قطع کنید. رابطه سیاسی را هم قطع کنید. اگر با مردم نیستید، با دولت هم نباشید. در حالی که به قول یک ایتالیایی قلبشان با مردم و جیبشان با طرف مقابل مردم است. من در فرانسه هم گفتم که این آقای سرکوزی که می گوید لیاقت مردم ایران بیشتر از این حاکمان است، با یک گروگان ساکت شد، پس اگر ایران به بمب اتم دسترسی پیدا کند، احتمالا کشور فرانسه را دو دستی تقدیم می کند.»
وی با اشاره به اینکه مردم غرب باید توجه کنند که دولتهایی که طرف مذاکره با یک دیکتاتور قرار می گیرند، به مرور خودشان هم تبدیل به دیکتاتوری می شوند، ادامه داد: «ما می‌خواهیم دنیا سرنوشت خود را به ضرورت صلح در خاورمیانه گره بزند. شما به دموکراسی کمک کنید ما در خاورمیانه به صلح جهان کمک می‌کنیم. درواقع دفاع از دموکراسی دفاع از صلح است. پرونده حقوق بشر و بمب اتمی یک پرونده است با دو برگ. اگر دموکراسی در ایران شکل بگیرد، صلح در افغانستان و عراق و لبنان نیز پیاده خواهد شد. دولت غرب باید توجه کند که با پرونده انرژی اتمی روبه‌رو نیست بلکه با یک دولت غیر قانونی طرف است که در داخل مردم را سرکوب می‌کند و برای خارج از ایران بمب اتمی می‌سازد.»
این هنرمند تاکید کرد: «سی سال است هر ایرانی‌ای که با دولت‌های خارجی حرف زده متهم به جاسوسی شده است. در واقع دولت ایران هرگونه کمک از غرب را تابو کرده. هر کس حرف از کمک خارجی بگوید فورا برچسب جاسوس به او می زنند. باید این تابو شکسته شود. من اعلام می کنم که یک جاسوسم. ولی جاسوس مردم ایران. همه ما سفیران یک ملت بی دولتیم. ما داریم به مردم جهان خبر می‌دهیم که در ایران چه می‌گذرد. جالب است که دولت ایران در حالی ما را از دیپلماسی محروم و متهم به جاسوسی می‌کند که خود التماس می‌کند تا امریکا او را به رسمیت بشناسد.»

حمایت جامعه جهانی
مهرانگیز کار، پژوهشگر و حقوقدان ساکن امریکا نیز ضمن اشاره به این که جوانان ایران در فضایی بسیار تحت کنترل به فعالیت مدنی خود مشغول هستند گفت: «برای اولین بار در سی سال گذشته، مردم ایران تمام توانایی خود را به کار بستند تا با رای دادن و انتخاب یکی از همان چهار نامزد گزینش شده، تغییری در جامعه به وجود بیاورند. مردم ایران می‌خواستند با تمام توانایی خود، مکانیسم این سیستم غیردموکراتیک را به کار ببندند تا آرمان های دموکراتیک خود را پیاده کنند. اما این دولت نشان داد که حتی مکانیسم‌های خود را نیز باور ندارد.»
وی ضمن اشاره به شدت رفتار خشونت آمیز دولت با مردم ایران، گفت: «در حال حاضر وسعت سرکوب به حدی است که مردم به آسانی نمی‌توانند آن حرکت وسیع دوماه گذشته را تکرار کنند. به همین دلیل چشم به جامعه جهانی دارند تا بلکه افکار عمومی و فعالان سیاسی و حقوق بشری در خارج از کشور بتوانند بر سیاست‌های غرب نسبت به ایران تاثیرگذار باشند و در روابط کشورهای اروپایی با ایران تغییر ایجاد کنند.»
این پژوهشگر با تاکید بر این که پس از گسترش بحث‌های انرژی هسته‌ای، اولویت حقوق بشر از سیاست خارجی غرب و اتحادیه اروپا حذف شد گفت: «پیش از این اتحادیه اروپا در ترویج گفتمان حقوق بشری در ایران نقش عمده و تاثیرگذاری داشت. اما با آغاز گفتمان هسته ای، حقوق بشر پس رانده شد. ‫در حالی که غرب و بویژه اروپا باید بداند که مهم، رضایت مردم ایران است نه حکومت ایران. زیرا منافع ملی است که در دراز مدت روابط کشورها را تعیین می کند. امروزه اعتبار جمهوری اسلامی در جهان زیر سئوال و رژیم ایران نسبت به آن حساس است. به نظر می‌رسد غرب باید از این فرصت به نفع مردم ایران بهره ببرد. سیاست دولت ایران سیاست حمله است، برای اینکه دنیا را به عقب بنشاند. ایران از قابلیت های حقوق بین‌الملل استفاده می‌کند اما هیچ تعهدی به مسئولیت های خود ندارد. در صدد خرید زمان است تا مسلح شود. بمب اتم داشته باشد و با دستیابی به این سلاح و با ادبیات زورگویانه جامعه جهانی را به سمت اهداف خود بکشاند.»
احمد باطبی زندانی سیاسی سابق و فعال حقوق بشر نیز ضمن قرائت گزارشی از وضعیت حقوق بشر در ایران تاکید کرد که برای رسیدن به دموکراسی راهی جز این وجود ندارد که مسیر سخت کشته دادن‌ها، شکنجه‌ها و زندان‌ها را پشت سر بگذاریم.
وی گفت: «رژیم ایران روزنامه‌های معترض به تقلب در انتخابات را تعطیل، سایت های اینترنتی را فیلتر و خبرنگاران خارجی را اخراج کرده است. رژیم مدعی است که ۲۰ نفر در وقایع اخیر کشته شده اند اما فعالان حقوق بشر ٣۶۰ قبر بی نام نشان کشف کرده‌اند که هویت ۷۲ نفر از آن‌ها تا به امروز مشخص شده است.»

Jytte Guteland دبیر کل سازمان جوانان سوسیال دموکرات نیز گفت: «مبارزان راه آزادی در ایران، اعتقاد سازمان جوانان سوسیال دموکرات‌های سوئد را در ضرورت تغییر سیاست سوئد و اتحادیه اروپا در قبال ایران تقویت کرد. سیاستی که تنها بر برنامه غنی‌سازی اتمی متمرکز نشود و حقوق بشر و دموکراسی را نیز در برگیرد.»
به گفته برگزارکنندگان این نشست، هدف نه ارائه گزارش درباره جنبش مردم ایران بلکه ایجاد فضایی برای تبادل نظر بین فعالین جنبش سبز، جنبش دانشجویی، جنبش زنان، و ایجاد امکانی برای پیش برد این حرکت مردمی و هماهنگی بیشتر در اطلاع رسانی به جامعه جهانی و قوی‌تر کردن جنبش فراگیر و اعتراضی مردم ایران بود.

«سازمان جوانان حزب سوسیال دموکرات‌های سوئد»